Dubbele zaken

De ontwikkelingen in Marokko zijn niet altijd even helder. Net als in Nederland. Hier heeft Wilders het dubbele paspoort op de agenda gezet vanwege de benoemingen van de staatssecretarissen Aboutaleb uit Marokko en Albayrak uit Turkije. Kort geleden heeft het PvdA-kader besloten om toch in te stemmen met een kabinetsplan om het dubbele paspoort op de helling te zetten. En nu is de Marokkaanse staatssecretaris voor buitenlandse zaken, Ahmed Lekhrif, ontslagen omdat Spanje zo vriendelijk is geweest om hem het Spaans staatsburgerschap te gunnen. Daar hebben mensen die zijn geboren in de Spaanse Sahara, zoals Ahmed Lekhrif, namelijk nog steeds recht op. Dat dubbele paspoort kán écht níet voor overheidsdienaren van de Sultan, zo blijkt nu uit deze Spaanse praktijktest.

Hoewel... Volgens Carlos Ruiz Miguel kan het dubbele paspoort moeilijk de werkelijke reden zijn geweest voor het ontslag omdat er ook andere Marokkaanse hoogwaardigheidsbekleders zijn met meerdere paspoorten. Hij vermoed dat het mensenrechtenrapport van Human Rights Watch een rol speelt. Daarin wordt de Sultan van Marokko te kijk gezet als leugenachtig. Ahmed had deze internationale blunder moeten voorkomen.

Het Spaanse gebaar is overigens opvallend omdat de Spaanse minister-president Zapatero kortgeleden een belangrijke overeenkomst heeft getekend met zijn Marokkaanse collega El Fassi. Daarbij heeft Zapatero heel toegeefelijke woorden gesproken over de Marokkaanse bezetting van de Westelijke Sahara, die veel verontwaardiging hebben opgewekt. Bij dezelfde gelegenheid bleek El Fassi onbuigzaam over zijn eis tot overgave van de Spaanse enclaves Ceuta en Melilla.

Een structurele vergissing

Het pas uitgebrachte rapport van Human Rights Watch knaagt aan de legitimatie van de Marokkaanse bezetting van de Westelijke Sahara. Het onderzoek naar de mensenrechten van de Saharaanse vluchtelingen in de Algerijnse opvangkampen weerspreekt de beschuldigingen van het Marokkaanse staatshoofd Mohammed VI.

Het Marokkaanse staatshoofd Mohammed VI heeft in een toespraak ter gelegenheid van de dag van de mensenrechten op tien december de beschuldiging geuit dat de bewoners van de vluchtelingenkampen tegen hun wil worden vastgehouden.

"The enemies of our territorial integrity are formidable abusers of human rights, as evidenced by their heinous practices in camps where people are detained against their will."

Deze koninklijke beschuldiging is structureel van aard. Bij de installatie van de Koninklijke Raad voor Saharaanse zaken in 2006 vroeg het staatshoofd om adviezen die de terugkeer van de gevangen landgenoten mogelijk zouden maken.

"I urge you to propose initiatives for the return and integration of your fellow citizens held captive in the Tindouf camps, so that they may come back to their merciful, forgiving homeland."

Het Marokkaans standpunt is dat de Sahara bij Marokko hoort en dat de bewoners daarom ook Marokkanen zijn. Dat deze "Marokkanen" liever in de vluchtelingenkampen blijven is voor Mohammed VI niet voorstelbaar en de verklaring daarvoor moet dan gevangenhouding zijn.

Het rapport van Human Rights Watch spreekt de beschuldigingen van Mohammed VI echter tegen. De bewoners van de kampen zijn vrij om te reizen.

"The Polisario does not prevent camp residents from leaving the camps on trips of limited duration or to settle elsewhere permanently. Sahrawis who seek to leave generally find a way to do so."

Het staatshoofd van Marokko maakt dus een belangrijke en structurele vergissing.

Human Rights Watch rapport

Human Rights Watch heeft een rapport gepubliceerd over de toestand van de mensenrechten in het door Marokko bezette deel van de Westelijke Sahara en in de Saharaanse vluchtelingenkampen in buurland Algerije.

De Amerikaanse club (waar meneer Dittrich van D'66 tegenwoordig werkt) heeft een rapport uitgebracht met een blinde vlek: het bevrijde gebied van de Westelijke Sahara. Men vond dat gebied de moeite niet waard omdat het zo dun is bevolkt.
Het rapport gaat dus over de mensenrechten in het door Marokko veroverde gebied en over de mensenrechten in de vluchtelingenkampen in Algerije. Die liggen in een gebied waarover Algerije aan het Polisario volkomen autonomie heeft verleend. HRW kritiseert Algerije omdat het zijn verantwoordelijkheid over het gebied heeft afgestaan aan het Polisario. Het rapport richt zich voornamelijk op het Marokkaans en het Saharaans bestuur.

Eén van de aanbevelingen aan de regering van Marokko is dat er onderzoek nodig is naar de heren Ichi abou el-Hassan, Moustapha Kamouri en Aziz Annouche vanwege verdenkingen inzake marteling.

Het Polisario wordt onder andere een aantal aanpassingen aan de strafwet aanbevolen. Er wordt ook veel werk gemaakt van de slavernij-kwestie.

Verder staan in het rapport aanbevelingen voor de meeste betrokken partijen.
De VN-Veiligheidsraad krijgt van HRW te horen dat het mandaat van MINURSO (VN-missie voor het referendum in de Westelijke Sahara) moet worden uitgebreid zodat ook de mensenrechten situatie kan worden bewaakt zowel in het door Marokko bezette deel van de Westelijke Sahara als in de door het Polisario beheerde vluchtelingenkampen in Algerije.

Het is een degelijk engelstalig rapport van rond de 150 pagina's met een flinke stapel bijlagen waarvan er veel in het frans zijn.
Western Sahara Info heeft zoals zo vaak weer een uitgebreid overzicht van de reacties.

Levering Nederlandse fregatten strijdig met ontwikkelingsbeleid

Stijging Marokkaans wapenaankoopbudget valt samen met toekenning ontwikkelingssteun

Persbericht Campagne tegen Wapenhandel

Amsterdam/Groningen 17 december 2008 ­ Volgens berichten in de Marokkaanse pers zal het defensiebudget van Marokko volgend jaar stijgen tot 16% van de overheidsbegroting. Het parlement is akkoord gegaan met een bedrag van 3.11 miljard euro (34.625 miljard dirham) voor Defensie. Daar bovenop is een bedrag vrijgemaakt van 5.8 miljard euro (64 miljard dirham) voor modernisering van de krijgsmacht, waaronder de aankoop van peperdure Nederlandse SIGMA-fregatten. Ongeveer gelijktijdig werd bekend dat Marokko de komende 5 jaar meer dan een miljard euro zal ontvangen uit het EU steunfonds voor European Neighbourhood Policy, waaraan ook Nederland bijdraagt. Volgens de Campagne tegen Wapenhandel is de levering van de Nederlandse fregatten in strijd met criterium 8 van de Gedragscode Wapenexport[1] en een voorbeeld van incoherent ontwikkelingsbeleid.

Het afgelopen jaar heeft Marokko enkele zeer grote wapenorders geplaatst. In de VS heeft Marokko 24 F-16 gevechtsvliegtuigen besteld, die inclusief uitrusting en service, maar nog exclusief de bewapening, uit zullen komen op $2.4 miljard. In Frankrijk bestelde Marokko een FREMM commandofregat ter waarde van € 470 miljoen. En bij de Nederlandse scheepswerf De Schelde is een order geplaatst voor drie SIGMA fregatten met een geschatte waarde van ruim € 800 miljoen.

Het waarom van al deze wapenaankopen is onduidelijk. De enige denkbare ‘vijand’ van Marokko zou aartsrivaal Algerije kunnen zijn, door Marokko gezien als grootste struikelblok bij de internationale erkenning van haar aanspraak op de westelijke Sahara. Algerije heeft de laatste jaren flink verdient aan de gestegen olieprijs en heeft daarvan veel aan bewapening uitgegeven. Een andere reden voor de megawapenorders zou kunnen zijn, dat Marokko en de NAVO nauwer willen samenwerken, en daarvoor moet Marokko ‘NATO-compatible’ worden. Sinds 2 juni 2008 neemt Marokko officieel deel aan de NAVO operatie Active Endeavour, ingesteld na 11 september 2001, waarbij marineschepen patrouilleren in de Middellandse Zee en de Straat van Gibraltar.

Nederland stelt voor de aankoop van de drie Nederlandse fregatten een exportkredietgarantie van € 848 miljoen ter beschikking. Mocht Marokko de schepen uiteindelijk niet kunnen betalen, dan neemt de overheid de schuldvordering over.

Zie ook factsheets ‘Marokko’ en ‘Bewapening en Ontwikkeling’ op www.stopwapenhandel.org

[1] Het achtste criterium luidt: “Compatibiliteit van de wapenuitvoer met de technische en economische capaciteit van het ontvangende land, rekening houdend met de wenselijkheid dat de staten aan hun legitieme behoeften inzake veiligheid en defensie voldoen met zo gering mogelijke aanwending van menselijk en economisch potentieel voor bewapening.”

Kunst

Vandaag een filmpje over de installatie van het Saharaanse Paard van Troje tegenover de Marokkaanse verdedigingsmuur. (In het Paard bevinden zich de resoluties van de Verenigde Naties.) Het werk is van de Mexicaan Rolando de la Rosa.
Dit was een actie in het kader van het Culturele Festival ArTifariti 2008 dat is georganiseerd door het Saharaans Ministerie voor Culturele Zaken en de Associatie van Vrienden van het Saharaanse Volk in Sevilla.

Nick Brooks heeft de installatie beschreven op zijn blog Sand & Dust.
Op de blog van Ivo staat meer over het festival.
Foto's van Artifariti 2008 zijn te vinden bij Flickr. Meer kunst is te vinden bij Sandblast. En de website van Rolando de la Rosa kunt u hier vinden.

Prachtige onderscheidingen

zijn uitgereikt aan de vrienden van de Sultan

• Hans van Baalen heeft een mooi Marokkaans lintje "Grootofficier Wissam Al Alaoui" ontvangen voor bewezen diensten,
• zoals Dr. Marzouk Aulad Abdellah, docent bij het Centrum voor Islamitische Theologie van de Vrije Universiteit die kreeg vanwege zijn studie.
• Ook ex-ambassadeur Sjoerd Leenstra in Rabat heeft een fraai lintje meegekregen voor de moeite.
• Aboutaleb kreeg een lintje omdat hij het zover heeft gebracht.
• Adviseur van HIC-Marokko Jacob van der Vis heeft een Wissam Al Alaoui ontvangen voor zaken.
• Ben Bot vanwege zijn beleefdheid
• Hans Dijkstal, vanwege zijn sax?
• Paolo De Mas, omdat hij directeur was van het Nederlands Instituut in Rabat en een nieuw pro-Marokko instituut in Nederland komt opzetten.
• en Herman Obdeijn, prominent Marokko-kenner is door de Sultan zelf geridderd vanwege zijn onderdanige opinie over de Westelijke Sahara

Mensenrechten volgens de Sultan

De Dag van de Mensenrechten is weer gehouden op 10 december. Amnesty International heeft stevige klachten over Marokko. Ondanks de Adviesraad voor de mensenrechten (Le Conseil consultatif des droits de l’Homme, CCDH) om Zijne Majesteit de Sultan van Marokko te helpen bij de hervormingen die men nodig vind. In deze raad zit onder andere de minister van buitenlandse zaken Mr. Taieb Fassi Fihri want het is dus ook een zaak vanwege het buitenland. (Er zijn de laatste tijd klachten over corruptie bij het Marokkaanse ministerie van buitenlandse zaken, maar dit terzijde.)

Sultan Mohammed VI heeft ter gelegenheid van mensenrechtendag een toespraak gehouden. Het staatshoofd heeft wel wat uit te leggen over de mensenrechten in Marokko en vooral in het illegaal geannexeerde West Sahara. Hij had er dit over te zeggen:

As we celebrate this historic event, which stands for justice, freedom and human dignity, we cannot but condemn the humiliation and suffering inflicted upon Moroccan citizens who are detained in the Tindouf camps, in gross violation of the basic principles of international humanitarian law. Morocco condemns the despicable, ludicrous exploitation of the lofty cause of human rights by the enemies of our territorial integrity, who are dodging responsibility by failing to respond to the unstinting efforts of the international community to reach a final political solution to the regional dispute over the Moroccan Sahara, through substantive negotiations based on realism and compromise.

Je zou je kunnen afvragen of hij gek is geworden, maar dat doet weinig terzake. De conclusie is wel dat de Sultan dus niet kiest voor de weg van redelijkheid maar voor een zeer agressieve tegenaanval. Hij wil niet aanvaarden dat de Saharanen zijn gevlucht voor de terreur van het Marokkaanse leger, nee het zijn geen Saharanen maar Marokkanen die gevangen worden gehouden door de vijanden van Marokko...

Hij vervolgde:

The enemies of our territorial integrity are formidable abusers of human rights, as evidenced by their heinous practices in camps where people are detained against their will. Whatever unspeakable violations they perpetrate, their desperate manoeuvres will not dent our firm determination to preserve individual and collective freedoms across the country, and to remain committed to open, constructive dialogue.

Dit klinkt wellicht tegenstrijdig en warrig maar de Sultan is een spiritueel leider en mag daarom best wel eens in tongen spreken. Vervolgens stelde hij :

We reiterate our solidarity with the expatriate sons and daughters of our southern provinces, wherever they may be. We shall spare no effort to enable them to exercise their legitimate right to return freely, and to lead a life of dignity alongside the overwhelming majority of their parents and relatives who are already settled in their homeland.

De Sultan is duidelijk: de Saharanen die zijn gevlucht, ongeacht waarheen, hebben geen eigen Saharaanse identiteit en zijn Marokkanen. Dit is niet alleen de illegale annexatie van een land maar zelfs van een volk! En dit ter gelegenheid van de dag van de mensenrechten! Wat zou mevrouw Arib hier van vinden? De Sultan gaf tot slot zijn oplossing:

In order to put an end to this artificial dispute which impedes the right of Maghreb peoples to integrated development, Morocco submitted a daring autonomy proposal based on respect for human rights and the release of creative energies; a proposal the international community and the United Nations system described as serious and credible because of its compatibility with international standards.

Dat de Sultan losstaat van de werkelijkheid blijkt hieruit. De internationale gemeenschap noch het "United Nations system" heeft duidelijk gemaakt dat het Marokkaans autonomievoorstel serieus is, want de hele wereld blijft aandringen op onderhandelingen. Juist vanwege de " internationale standaarden".

De Premier van Marokko heeft ook nog zijn steentje bijgedragen aan de dag van de mensenrechten volgens het MAP :

Speaking Thursday in Rabat at a meeting of the Advisory council of Human Rights (CCDH) on the occasion of the 60th anniversary of the Universal Declaration of Human Rights, El Fassi recalled that men, women and children are sequestered, being tortured and live in inhumane conditions in the hands of the Algerian Military in flagrant violation of the International Humanitarian Law.
"By confiscating the freedom of our fellow citizens, not only do the Algerian authorities severely undermine the religious, historical and good neighborhood links, they also hinder the building of the Maghreb" the Prime minister said.

De beschuldigingen aan buurland Algerije zijn zwaar. De Algerijnse reactie moeten we afwachten. Dat binnenkort de grenzen tussen de twee landen gastvrij opengaan, zoals de Sultan kortgeleden nog vroeg, is nu onwaarschijnlijk geworden.

Nederland heeft overigens een mensenrechtenambassadeur die misverstanden zou kunnen helpen oplossen maar deze ambtenaar die is voornamelijk bezig met andere landen zoals Iran en China. Toch heeft het nederlands ministerie van Buitenlandse zaken zelfs een hele directie die met mensenrechten en vredesopbouw bezig is. Hoewel... ook zij hebben meneer van Walsum niet kunnen helpen.

Meer vragen over Marokkaanse spionage

De storm rond de spionage van de Rotterdamse politieagent Ré Lemhaouli die een Marokkaanse spion bleek is nog niet gaan liggen. Leefbaar Rotterdam wil voor het aantreden van de nieuwe Marokkaans-Nederlandse burgemeester Aboutaleb betere antwoorden van burgemeester Opstelten op de vragen die zijn gesteld door Marco Pastors. Ook omdat inmiddels duidelijk is geworden dat de man al eerder was afgewezen door de AIVD.

Opvallend in de nederlandse discussie is het weglaten van de West-Saharaanse zaak. In België wordt die wel genoemd. In België leven grote zorgen om spionerende diplomaten en in een vraaggesprek met Mondiaal Nieuws geeft de Belgische chef staatsveiligheid Alain Winants aan wat de spionnen hier komen doen: "Men ziet bijvoorbeeld in alle landen dat de interessepunten van de Marokkaanse diensten overal dezelfde zijn: de institutionele islam, de problematiek van de Westelijke Sahara én de evolutie van de Marokkaanse gemeenschap buiten Marokko." En hij voegt er verder op zijn Belgisch aan toe: "Zij hechten ook belang aan het vehiculeren van het Marokkaans standpunt over de Westelijke Sahara." Duidelijk is het wel.

Er wordt in België duidelijker en beter gesproken dan in Nederland. Tijdens het Kamerdebat over de activiteiten van Marokkaanse inlichtingendiensten in Nederland werd de Westelijke Sahara amper genoemd. Behalve even door Groenlinks kamerlid Dibi: "Sterker nog, ik wil mij heel graag bemoeien met de persvrijheid, de vrouwenrechten en het conflict over de Westelijke Sahara." Vervolgens hield hij zijn mond over de zaak. Totdat meneer Fritsma van de PVV erover begon: "Artikel 16 van de Marokkaanse grondwet bepaalt dat alle Marokkaanse staatsburgers zullen bijdragen aan de verdediging van dat land. Stel je voor dat Marokko in oorlog raakt, bijvoorbeeld omdat de situatie in de westelijke Sahara uit de hand loopt – de heer Dibi refereerde daar net al even aan – dan moet bijvoorbeeld de toekomstige burgemeester van Rotterdam onze havenstad verlaten, om voor Marokko te vechten in die oorlog. Dat is toch absurd?"
De heer Dibi (GroenLinks): De heer Fritsma eindigde eigenlijk beter dan ik had kunnen doen. Het is inderdaad absurd wat hij nu zegt.
De heer Fritsma (PVV): Dat is geen inhoudelijk argument, maar dat terzijde."
En dat was alles wat de Nederlandse vertegenwoordigers in het debat inbrachten over de Westelijke Sahara. De Marokkaanse ambassade kan tevreden zijn.

immigranten en vluchtelingen

De positie van de Marokkaanse immigrant in Nederland is onlangs overzichtelijk beschreven door Thierry Baudet onder de kop "Handen af van onze Marokkanen".

Daarnaast is er het debat tussen Marokkaanse immigranten en Marokkaanse emigratieambtenaren.
Mevrouw Arib heeft het als immigrant gebracht tot kamerlid voor de PvdA maar zit ook in de CCDH oftewel de Koninklijke Marokkaanse Adviesraad voor de Marokkaanse Gemeenschap in het Buitenland. Zij verdedigd haar nevenfunctie als Marokkaans emigratieambtenaar in de Volkskrant. Net als haar collega in de CCDH Abdou Menebhi ontkent zij glashard dat er politieke gevangen zijn in Marokko. Zij schrijft letterlijk: "Alle politieke gevangenen werden eind jaren negentig vrijgelaten, ballingen konden eindelijk terug". De Saharaanse gevangenen tellen kennelijk niet mee en de vele tienduizenden vluchtelingen kennelijk ook niet. Hoe verachtelijk kan een politica zijn?
Ze heeft ook een verholen dreigement. Haar adviesraad is onder andere bedoeld om samen te werken op het gebied van de bestrijding van terrorisme. Als men geen last van Marokkaanse terroristen wil hebben kan men dus beter samenwerken. "Regelmatig worden cellen van moslimextremisten ontmanteld of nieuwe aanslagen verijdeld. Vaak blijkt dat hier jongeren uit Europa, met een Marokkaanse achtergrond, bij betrokken zijn. De angst voor import van extremisme en geweld in naam van de islam zit er bij Marokko goed in. Nederland en Marokko moeten samenwerken om gemeenschappelijke doelen te realiseren. Niet alleen ter bestrijding van islamextremisme, maar ook met uitwisselingsprogramma’s .."

Mohammed Benzakour is een schrijver, en immigrant, en hij dient haar van repliek in de NRC Handelsblad. "Marokko is zeker bang, maar niet voor terroristen. Democratie en internet; scheiding van machten, onkreukbare ambtenaren, transparant bestuur, onafhankelijke rechtspraak, de vrije toegang tot onderwijs en informatie – dát zijn de demonen die Marokko doen sidderen."
Benzakour laat een andere demon, de onafhankelijke Saharaanse republiek onbesproken. Want ook voor hem tellen de Saharaanse slachtoffers die zijn land maakt kennelijk niet mee. Wat kan het hem in dit emigratiedebat nou schelen dat zijn land tienduizenden heeft verjaagd. Meneer schrijft immigrantenliteratuur en geen vluchtelingenpamfletten.

Saharanen ontzet over dood van studenten

De dood van Houssein Abdessadik Alkteyif en Khaya Abdelaziz Baba, die tijdens een sit-in in de Marokkaanse stad Agadir zijn overreden door een bus, heeft veel beroering veroorzaakt. In de vluchtelingenkampen is met ontzetting gereageerd en de president van de Saharaanse republiek heeft Ban Ki Moon, de secretaris-generaal van de VN, om bescherming gevraagd voor de Saharaanse onderdanen. Hoe de VN dat zou moeten doen is wat onduidelijk, want VN waarnemers zijn wel aanwezig in de Westelijke Sahara, maar niet in Marokko, waar het incident plaats vond. De president heeft ook een dringende oproep gedaan aan Marokkaanse studenten om hun Saharaanse broeders te beschermen. Er is in de Saharaanse republiek een dag van nationale rouw afgekondigd. Er zijn steunbetuigen binnengekomen van onder andere de Algerijnse studentenvereniging en de Australische Western Sahara Association. Bij de ARSO staat een overzicht van berichten.
In Nederland is van het dramatische voorval alleen melding gemaakt door de Telegraaf en Amazigh TV, voor zover ik weet.
De Marokkaanse media gaan er uiteraard anders mee om. Volgens het staatspersburo MAP willen de families van de omgekomen studenten niet dat het tragische ongeval politiek wordt uitgebuit door de "Polisario seperatisten". De buschauffeur is volgens de MAP in hechtenis genomen in afwachting van de uitslag van het politie-onderzoek.

Marokkaanse invloed in Mauretanië

Mauretanië had eindelijk een democratisch gekozen regering maar helaas is dit jaar weer een staatsgreep gepleegd door het leger. Maar het nieuwe regime wordt amper erkend, de Afrikaanse Unie wil dat de gekozen President Abdellahi terugkomt, de Europese Unie wil dat hij terugkeert, Rusland heeft de coup veroordeeld, Frankrijk eveneens. De Veiligheidsraad ook. President G. W. Bush heeft op 1 december ter gelegenheid van Mauretanië's onafhankelijkheidsdag de hartelijke felicitaties gestuurd aan de verdreven president. Hij voegde eraan toe dat de USA volledig achter de gekozen president blijven staan. Wie steunt deze coup dan wel?

Zo te zien hebben de putschisten wel steun van Marokko. Al eerder werd de chef van de marokkaanse veiligheidsdienst in het land gesignaleerd. En nu is er een alarmerende melding van Amnesty International. Zij rapporteren dat de nieuwe junta op grote schaal martelt en dat daarbij steun wordt verleend door Marokkanen. Hier een citaat uit het Amnesty rapport:

"Na de derde nacht, rond 10.00 in de avond, kwamen een paar Marokkanen om me ondervragen. Ze wilden me op laten biechten dat ik bij de Salafistische groep zou horen en dat ik voorstander was van Jihad ... Ze zeiden dat als ik niet zou toegeven, het me mijn leven zou kosten. Ze zeiden dat wat de Mauritaniërs tot dan toe hadden gedaan de hemel zou zijn vergeleken met wat zij me zouden aandoen .... Ze gebruikten dezelfde methoden, met inbegrip van de 'Jaguar'. Ze waren erger dan de Mauritaniërs, die van tijd tot tijd stopten, en soms zouden de Mauritaanse bewakers een beetje water naar je toe smokkelen. Bij de Marokkanen was er echter geen mededogen."

Ná de coup d'etat is er een even opzienbarende als onduidelijke aanslag geweest door Al Qaida in de Maghreb op een eenheid van het Mauretaanse leger. De soldaten werden gevangen genomen en zouden daarna onthoofd zijn. Die aanslag vond plaats in de rug van het Polisario, in het noorden van Mauretanië bij de plaats Zouerate. En nu assisteert Marokko bij de "bestrijding" van het terrorisme. Het ziet er naar uit dat zowel de coup als de Al Kaida aanslag in Mauretanië in het belang van de Marokkaanse veiligheidsdiensten is.

Twee doden en vier gewonden bij studentenprotest

Twee Saharaanse studenten zijn vermoord, vier verwond en drie anderen gearresteerd door Marokkaanse autoriteiten die optraden tegen een vreedzame sit-in van Saharaanse studenten op een busstation in de Marokkaanse stad Agadir, zo wordt gemeld door UPES en SPS.
De Saharaanse studenten Baba Abdelaziz Khaya (22) en Lheussein Abdsadek Lakteif (20) kwamen om het leven doordat een Marokkaanse bus op een groep Saharaanse studenten inreed tijdens de politieactie tegen de sit-in. Vier anderen raakten gewond, namelijk Abouh Alkharachi die nu in coma ligt in een ziekenhuis, Ismaaili Bachri, El Qadi Mbarek en Abdslam Chtouki.
Verder werden drie Saharaanse studenten gearresteerd tijdens het Marokkaanse politie-optreden: Breiha El Hadef, El Asla Ahmed Salem en Mustapha Ben Taleb.

De Saharaanse studenten protesteerden tegen de busmaatschappij die zich niet aan haar afspraak hield om te zorgen voor voldoende zitplaatsen voor studenten die naar huis wilden ter gelegenheid van het Offerfeest.

Sinds 2005 zijn al minstens zeven Saharanen overleden ten gevolge van Marokkaans politieoptreden.

• Drie Saharaanse grijsaards, namelijk Laamar Sidi Brahim, Taleb Oul en Mohamed Ali Menna Lehsen Sidi Brahim werden gedood toen een Marokkaanse militaire truck op hen inreed in de bezette stad Dakhla.
• In 2005 werden Lembarki Hamdi en Likhlifi Abba Cheikh vermoord door de Marokkaanse politie in El Aaiun en Tan Tan.
• In 2007 overleed Dada Ali Ould Hamma Ould Nafaa in een kliniek in Agadir nadat hem medische zorg werd onthouden.
• In september 2007 stierf de jonge Saharaan Sidha Ould Abdelaziz Ould Lehbib in een auto op weg naar een psychiatrisch centrum in Agadir.

Update 3 december: Bij de ASVDH staat inmiddels een verslag met meer details.

Saharanen en Marokkanen in de USA

De JFK mensenrechtenprijs is uitgereikt aan de Saharaanse Aminatou Haidar. Zij leeft in het door Marokko bezette deel van de Westelijke Sahara en is een belangrijke leider in het verzet. Daardoor heeft zij veel leed ondervonden maar ook de bijnaam "Saharaanse Gandhi" gekregen. In Foreign Policy in Focus is een heel goed artikel over haar verschenen. Ook het tijdschrift Forbes heeft een uitstekend artikel over de zaak. Een Marokkaanse website in de USA spreekt over een public relations black eye. Uit de reacties bij het artikel wordt duidelijk hoe zeer de Marokkaanse gemeenschap in de maag zit met de kwestie West Sahara.

Maar de Marokkaanse propaganda heeft nu een opsteker want de fastfoodketen Mcdonalds heeft publiekelijk verontschuldigingen aangeboden. Wat was er aan de hand? Mcdonalds verspreidde in zijn "happy meal" voor kinderen een snuisterij waarop de kaart van Marokko correct stond afgebeeld dus zonder de Westelijke Sahara. Na een klacht daarover van een Marokkaans-Saharaanse Associatie heeft men excuses aangeboden.
Correctie: het gaat niet om Mcdonalds in de USA maar om vestigingen in Marokko zelf. Zie ook: SWS

Studenten opgepakt in Casablanca

Het Algemeen Dagblad heeft nieuws over gevechten tegen Saharaanse studenten maar geeft geen bronvermelding. Focus beroept zich op het AFP voor de mededeling dat er knokpartijen zijn geweest tussen studenten uit Rabat, Marrakesh, Agadir en Settat en studenten van de Hassan II Universiteit van Casablanca. Beiden melden dat alle arrestanten van Saharaanse afkomst zijn. De bron van het bericht is de Marokkaanse veiligheidsdienst zoals ook blijkt uit een bericht op de franstalige Marokkaanse site Yawatani.
Van Saharaanse zijde is er nog slechts een bericht van UPES over de arrestatie van de Saharaanse student Hassan Maarass. Deze student is woensdag opgepakt in de rechtenfaculteit van Agadir door agenten in burger en naar een onbekende plaats afgevoerd waar hij is mishandeld om tenslotte te worden opgesloten in een politieburo van die stad. Zijn familie heeft bij het politieburo geen reden voor de arrestatie te horen gekregen.
Binnenkort zal er vast meer nieuws over de gebeurtenissen verschijnen.