De positie van de Marokkaanse immigrant in Nederland is onlangs overzichtelijk beschreven door Thierry Baudet onder de kop "Handen af van onze Marokkanen".
Daarnaast is er het debat tussen Marokkaanse immigranten en Marokkaanse emigratieambtenaren.
Mevrouw Arib heeft het als immigrant gebracht tot kamerlid voor de PvdA maar zit ook in de CCDH oftewel de Koninklijke Marokkaanse Adviesraad voor de Marokkaanse Gemeenschap in het Buitenland. Zij verdedigd haar nevenfunctie als Marokkaans emigratieambtenaar in de Volkskrant. Net als haar collega in de CCDH Abdou Menebhi ontkent zij glashard dat er politieke gevangen zijn in Marokko. Zij schrijft letterlijk: "Alle politieke gevangenen werden eind jaren negentig vrijgelaten, ballingen konden eindelijk terug". De Saharaanse gevangenen tellen kennelijk niet mee en de vele tienduizenden vluchtelingen kennelijk ook niet. Hoe verachtelijk kan een politica zijn?
Ze heeft ook een verholen dreigement. Haar adviesraad is onder andere bedoeld om samen te werken op het gebied van de bestrijding van terrorisme. Als men geen last van Marokkaanse terroristen wil hebben kan men dus beter samenwerken. "Regelmatig worden cellen van moslimextremisten ontmanteld of nieuwe aanslagen verijdeld. Vaak blijkt dat hier jongeren uit Europa, met een Marokkaanse achtergrond, bij betrokken zijn. De angst voor import van extremisme en geweld in naam van de islam zit er bij Marokko goed in. Nederland en Marokko moeten samenwerken om gemeenschappelijke doelen te realiseren. Niet alleen ter bestrijding van islamextremisme, maar ook met uitwisselingsprogramma’s .."
Mohammed Benzakour is een schrijver, en immigrant, en hij dient haar van repliek in de NRC Handelsblad. "Marokko is zeker bang, maar niet voor terroristen. Democratie en internet; scheiding van machten, onkreukbare ambtenaren, transparant bestuur, onafhankelijke rechtspraak, de vrije toegang tot onderwijs en informatie – dát zijn de demonen die Marokko doen sidderen."
Benzakour laat een andere demon, de onafhankelijke Saharaanse republiek onbesproken. Want ook voor hem tellen de Saharaanse slachtoffers die zijn land maakt kennelijk niet mee. Wat kan het hem in dit emigratiedebat nou schelen dat zijn land tienduizenden heeft verjaagd. Meneer schrijft immigrantenliteratuur en geen vluchtelingenpamfletten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten