dinsdag 27 februari 2018

Uitspraak Europees Hof en ... Louise Fresco blijkt een rovend kroonlid

Vandaag, op de 42e verjaardag van de Saharaanse republiek, is een uitspraak gedaan door het Europees Hof van Justitie over de toepassing van Europees recht op West-Sahara. De visserijovereenkomst die door de EU is gesloten met Marokko is geldig verklaard maar alleen voor Marokko. En niet voor West-Sahara. Duh. Er is lange tijd gedaan alsof West-Sahara bij Marokko hoort maar dat was onterecht. Dat kan niet langer. De hele Europese verhouding met Marokko moet op de schop. 

De Marokkanen, althans de regering van het dictatoriale koninkrijk, zal zich met alle macht verzetten tegen andere verhoudingen en zij spelen daarbij zeer vals. Immigratie, drugshandel en terreur zijn de terreinen waarop Europa vraagt om Marokkaanse expertise en de samenwerking op die gebieden zal moeilijker worden. Maar er zijn natuurlijk ook Europeanen die verantwoordelijk zijn voor het toegeven aan de Marokkaanse brutaliteit.  Nederlandse medeplichtigen aan grondstoffenroof uit West-Sahara zijn te vinden in de visserij en in de fosfaat business, en de zand- en zouthandel.  

Die medeplichtigheid aan de Marokkaanse grondstoffenroof gaat heel geraffineerd. Een voorbeeld. 
Op 12 mei 2009 publiceerde NRC een lovend stuk van mevrouw Louise Fresco onder de titel "De stille kracht van Marokko". Het is een lofzang op de Marokkaanse fosfaat waarin West-Sahara helemaal niet wordt genoemd.  Dat valt op want Louise Fresco is hoogleraar, SER kroonlid en nog veel meer, dus dommigheid kan het niet zijn. Het weglaten van West-Sahara in een lovend verhaal over Marokkaans fosfaat duidt vrijwel altijd op corruptie. 
Bovendien heeft zij nogal cynisch reclame gemaakt voor de beruchte Albert Heijn tomaten uit Marokko "tomaten die we uit Marokko halen hebben als voordeel dat ze daar werkgelegenheid, en dus inkomen bieden, waardoor boeren ook weer kunnen investeren in hun land en geen roofbouw plegen."  Het gaat om de handel in tomaten waarvan inmiddels bekend is dat die vaak in werkelijkheid uit West-Sahara afkomstig zijn. 

Prof. Fresco is ook lid van het World Policy Center en daar is de informatie te vinden dat mevrouw sinds 2010 lid is van het wetenschappelijk advies comité van de OCP Group. OCP staat voor Office Chérifien des Phosphates en dat is het koninklijk Marokkaans fosfaatbedrijf. Dat is een boevenclub. OCP rooft stelselmatig de fosfaat uit West-Sahara. Vorige week is in Zuid-Afrika door het Gerechtshof een definitieve uitspraak gedaan over de lading van een roofschip dat vanuit Al Ajoen op weg was naar Nieuw-Zeeland met 55.000 ton hoogwaardig Saharaans fosfaat. Op de lading is  vorig jaar beslag gelegd door de Saharaanse republiek en dat beslag is natuurlijk toegewezen.
Het "koninklijke" OCP is dus in werkelijkheid een schurkachtig bedrijf dat handelt in van vluchtelingen gestolen waar, maar waar het om gaat is dat het daarbij steun krijgt van een Nederlands kroonlid van de SER.