Marokkaanse inmenging

Er is rumoer over geheim en illegaal werk van de Marokkaanse ambassade dat aan het licht gekomen is door de affaire rond de politieagent in Rotterdam. Er zijn kamervragen gesteld. Marokko ontkent de spionageactiviteiten. Maar volgens de minister heeft de AIVD al in 2002 Marokkaanse spionage activiteiten opgemerkt.

Tsja. Hoe geloofwaardig is de minister? Zou de binnenlandse veiligheidsdienst echt niet eerder dan het jaar 2002 Marokkaanse spionage in de gaten hebben gekregen? Het is onwaarschijnlijk. De contacten tussen Nederland en Marokko zijn al ongeveer 400 jaar oud en zijn vanaf het begin gekenmerkt door onderling wantrouwen vanwege kaperij, wapenhandel, ontvoering en afpersing. Maar zo ver hoeven we niet terug te kijken om wantrouwen in de Marokkaanse diplomatie te vinden. In het rapport van de commissie van Traa wordt al uitgebreid stilgestaan bij de Marokkaanse inmenging:

In alle landen met Marokkaanse gastarbeiders is door de overheid een beheersstructuur opgezet die bestaat uit ambassades, consulaten, filialen van Marokkaanse banken, moskeebesturen; zelfs onderwijzers die overkwamen in het kader van het verzorgen van "onderwijs in eigen taal en cultuur"

De activiteiten van de Marokkaanse diplomatie betreffen dus niet alleen spionage; het stiekeme vergaren van geheime informatie. Het gaat om het bewaken van de politieke lijn van het Marokkaanse bewind door middel van voorlichting, desinformatie, intimidatie, corruptie en desnoods geweld. De Marokkanen zijn bekwaam in het opvoeren van schijnvertoningen, en het is daarom dat weinigen beseffen dat het land in feite nog in een oorlogstoestand verkeert. Er is al lange tijd een wapenstilstand, maar dat is heel wat anders dan vrede en de activiteiten van de Marokkaanse veiligheidsdiensten werken daarom ook nog op volle kracht waarbij met name de Saharaanse tegenstander en hun linkse vrienden in de gaten worden gehouden. Daarvoor bestaat van oudsher begrip bij vooral extreemrechts in Europa en van die zijde wil men dat best gedogen. Van Wilders zal men hierover dan ook weinig of niets horen.

Ravage Digitaal schrijft over het Marokkaans lobby en inlichtingen werk dat desgewenst het NOS journaal in Marokkaanse richting kan bijbuigen. En er worden al lange tijd kinderen in Nederland uitgenodigd voor snoepreisjes door Sultan Mohammed VI. Belgische kinderen worden zelfs naar de bezette Sahara gehaald voor propagandadoeleinden.

Er is Marokkaanse inmenging in Nederland en net zo zeer in andere landen. In Frankrijk schrijft Bakchich over een geval waarbij Marokkaanse diplomaten zich opdringen aan Franse afgevaardigden en senatoren, met name van de UMP.
Dat in België sprake is van onfrisse diplomatie der Marokkanen is geen wonder want daar zetelt het hoofdkwartier van de Marokkaanse inlichtingendienst voor Europa.

De angst voor de terreur van moslim extremisten biedt de Marokkaanse diplomatie grote kansen want Europeanen staan in de rij met verzoeken om informatie-uitwisseling, samenwerking in NATO verband en voor het leveren van wapens.

In Zweden is echter in 1996 de voorzitter van de Amicales tot zes maanden gevangenisstraf veroordeeld voor het bespioneren van Marokkanen en Zweden. Hij gebruikte de diplomatieke post van de ambassade en werkte voor de DGED, Direction Générale des Etudes et de la Documentation, de militaire geheime dienst.

De Marokkaanse inmenging in Europa is grootschalig van opzet waarin veel is geïnvesteerd, onder andere om de belangen in de fosfaat en uraniummijnen van de Westelijke Sahara veilig te stellen.

Het is te vrezen dat de kwestie West Sahara van Nederlandse zijde wordt gebruikt als wisselgeld in ruil tegen medewerking op het gebied van terreurbestrijding.

Prijzen

De Saharaanse vrijheidstrijd is in Nederland ten onrechte weinig bekend. Maar de vrijheidstrijd wordt in het buitenland veelvuldig geprezen. Terwijl de militaire tak van het Front Polisario, hoewel soms tandenknarsend, zich in hun gebied tot nu toe heel netjes aan de wapenstilstand houdt is het Saharaanse burgerverzet in het bezette gebied volhardend, demonstratief en geweldloos. Een belangrijke rol in dat verzet wordt gespeeld door de vrouwen.
Onlangs was mevrouw Elghalia Jimi in Nederland. Vorig jaar was de studente Rabab Amidane hier. Ook Aminatou Haidar heeft eerder Nederland bezocht. Zij kreeg niet de aandacht die zij verdiende. Aan haar is de Zilveren Roos toegekend en ook de Juan Maria Bandres mensenrechtenwerk-prijs, en zij heeft een nominatie voor de Sakharov prijs gekregen en het ereburgerschap van Napels en nu heeft ze de Robert F. Kennedy mensenrechtenprijs gewonnen.
Zie ook: ASVDH en OneHumpOrTwo.

Verder heeft Suzanne Scholte de Seoul Vredesprijs ontvangen vanwege haar werk ten bate van Noord Koreaanse en Saharaanse vluchtelingen bij het Amerikaanse Defense Forum dat tijdens de jaren van Ronald Reagan is opgericht.

Een Marokkaans geheim agent

Het televisieprogramma NOVA had maandag een reportage over een agent van Marokkaanse afkomst bij het politiekorps Rotterdam-Rijnmond die is ontslagen wegens spionage voor de geheime dienst van Marokko. Dag heeft foto's van de stiekemerd. De Socialistische Partij gaat vragen stellen. Anderen zullen niet achterblijven. Meer nieuws bij Google.
Dit doet een beetje denken aan de medewerker van Marokkaanse afkomst die bij de AIVD werkte.

Update: De Volkskrant heeft een achtergrond verhaal. "Het is een patroon, zegt het Rotterdamse PvdA-raadslid Fouad el Haji. Marokkaanse Nederlanders die belangrijke functies bekleden, worden aangesproken door de geheime dienst."
Er zijn inmiddels ook vragen gesteld door Leefbaar Rotterdam.
Volgens de Wereldomroep zijn na een klacht van Buitenlandse Zaken twee Marokkaanse diplomaten teruggeroepen vanwege deze zaak. Dinsdag aanstaande komt over de zaak een debat in de Tweede Kamer.

de staat van de monarchie

Marokko wordt een koninkrijk genoemd en een monarchie maar het is van oudsher een sultanaat. De Sultan noemt zich ook een Koning en dat klinkt meteen een stuk vertrouwder. Mohammed de Zesde beschouwt zich ook als de geestelijk leider van zijn volk vanwege zijn vermeende afstamming van de Profeet Mohammed en dat is alweer een stuk exotischer. Buitengewoon extraordinair is het gedrag van ene Hassan Al Ya’koubi, (ook geschreven als Yacoubi) die is getrouwd met prinses Lalla Aicha, de zus van Hassan II en tante van koning-sultan Mohammed VI. Op 9 september vroeg een politieagent hem om zijn papieren na een verkeersovertreding, waarop hij de agent overhoop schoot.

Update: In de Volkskrant brengt Greta Riemersma het bericht nu ook.

Blogger Erraji

Het nieuws over de opgepakte Marokkaanse blogger Erraji dringt door. Hassnae Bouazza grijpt er in Vrij Nederland nog net naast. Jannie had een primeur en nu staat het op Nu.nl en bij de Wereldomroep en bij Amazigh.tv. En bij Marokko.nl en het Allochtonenweblog en er zullen er nog vele volgen.
Aanvulling: zie ook DigiActive voor axi-tips!
Update: Erraji is voorwaardelijk vrijgelaten.
Update 19-09-08: Zijn straf is ingetrokken. Heel goed.

Marokko napraten

Dagblad Trouw informeert haar lezers over de trip van Condoleeza Rice door Noord Afrika. Ze gebruiken daarvoor een bericht van Novum/AP . Hetzelfde bericht staat ook bij het Maghreb Magazine. Het is jammer dat men dat bericht kritiekloos overneemt want over het probleem West Sahara wordt de visie van de Marokkaanse minister zonder tegenspraak of nuance nagepraat waardoor een éénzijdige boodschap wordt overgebracht. Het gaat om deze zin:

Een complicerende factor is de door Algerije gesteunde onafhankelijkheidsbeweging Polisario, die een referendum over het recht op zelfbeschikking van de bevolking van de West-Sahara eist.

Dat is een verkeerde voorstelling van zaken. Het probleem West Sahara is géén probleem tussen Marokko en Algerije maar wél een probleem tussen Marokko en de Saharanen. Op het diplomatieke toneel worden de Saharaanse belangen vertegenwoordigd door Algerije maar dat komt omdat de Saharaanse regering daar in ballingschap verkeert. Algerije heeft het probleem met Rice besproken omdat Rice niet direct met de Saharanen spreekt.
Het Polisario is geen "complicerende factor" maar de enige partij die er voor Marokko toe doet. Als het Polisario een akkoord heeft met Marokko zal Algerije zich niet meer met de kwestie bemoeien. Net als de VN.
Bovendien is het probleem niet dat het Polisario "een referendum eist" want een referendum is nu juist een mogelijkheid die een oplossing kan bieden en waar de MINURSO nu al jaren voor in stand wordt gehouden. En juist voor het bezoek van Rice weet de Marokkaanse veiligheidsdienst een aanslag van Al-Kaida op de Minurso te voorkomen. Opvallende timing.

Aanvulling: ik heb geen andere bronnen voor dit bericht van Adnkronos kunnen vinden maar het schijnt in de Arabisch-talige pers wel een item te zijn geweest.

Blogger opgepakt, vervanging van Walsum

Western Sahara Info brengt het nieuws van Sahara Occidental dat Van Walsum volgens El País wordt vervangen door de Amerikaan meneer Ross.
Aanvulling: De Solidariteitsgroep Westelijke Sahara geeft interessante achtergrond informatie.

Ondertussen hebben de Marokkaanse autoriteiten weer een webgebruiker opgepakt. Zijn naam is Mohamed Erraji. Hij heeft een goed stuk geschreven origineel in het Arabisch dat nu ook is vertaald in het Engels en het Frans. Er is een site opgericht: HELP ERRAJI.

Van Baalen en de Liberale Internationalen

Uit een zéér vertrouwelijke en buitengewoon sympatieke bron heeft deze blog een document van Gunnar Nordmark bekomen dat vastgeniet zat aan het rapport over de parlementaire factfinding mission van de Liberale Internationale in de Westelijke Sahara in 2006. Die missie stond onder leiding van Hans Van Baalen, Nederlands parlementslid en leider van de LI-afdeling Nederland. De missie is uitgelopen op een presentatie van een rapport in het Marokkaanse Marrakech tijdens een congres van de Liberale Internationale waar Hans van Baalen zijn pro-Marokkaanse standpunt niet onder stoelen of banken stak met een onderbouwing die verdacht veel lijkt op de redenatie van Van Walsum.

Maar ook Gunnar Nordmark maakte deel uit van de missie en blijkens dit document heeft hij andere conclusies getrokken dan van Baalen. Gunnar blijft uitgaan van de internationale rechtsorde en toont zich bezorgd over de Marokkaanse schendingen van mensenrechten.

Klik voor een vergroting

De Nederlanders van Baalen en van Walsum willen toegeven aan de Marokkaanse agressie door het Marokkaans autonomie-voorstel te steunen, zogenaamd om het lijden van de Saharanen te verlichten. Maar Nordmark constateert droogjes dat er geen aanleiding is te denken dat de Marokkaanse terreur minder zal worden als West Sahara een Marokkaans-autonome provincie wordt. Dit is een breed gedragen opvatting in Scandinavië volgens doorgaans uitstekend ingelichte kringen. Het is opvallend en verontrustend dat men in de Liberale Internationale het Scandinavisch standpunt heeft kunnen verdoezelen. Of is het juist andersom, en wordt door het Nederlandse pro-Marokko gemodder het internationaal-liberale gedachtegoed verdoezeld? Want de Liberale Internationale en zijn leider Hans van Baalen staan in Nederland niet bepaald in het centrum van de belangstelling.

De kranten vandaag

In het Parool staat een aanbevelenswaardig vraaggesprek van Nadine van Loon met Hassan Rachidi, de veroordeelde directeur van Al Jazeera Marokko.
In het dagblad Trouw staat een verhaal over het belang van fosfaat in de wereld. De Westelijke Sahara is rijk aan fosfaat en die wordt gestolen door Marokko. Maar dat staat er jammer genoeg niet bij in dagblad Trouw.
Kwaliteitskrant NRC Handelsblad heeft een berichtje overgenomen van "het Algerijns persbureau APS" over het vertrek van topdiplomaat van W. De kwaliteitskrant is een beetje in de war want het bericht komt van het Saharaans persburo.

Fregatten voor Marokko

Wendela de Vries van Stopwapenhandel.org schrijft:

"Voordat de drie SIGMA-fregatten aan Marokko mogen worden geleverd moet een wapenexportvergunning worden afgegeven door het ministerie van Economische Zaken.
Daartoe wordt de order getoetst aan criteria die zijn vastgelegd in de EU Gedragscode Wapenexport. Op dit moment is de exportvergunning voor zover bekend nog niet afgegeven, maar duidelijk is dat de financiële garantiestelling door de Nederlandse staat wijst op een positief oordeel over de order. Toch botst de verkoop van wapens aan Marokko op verschillende punten met die Europese gedragscode. Het meest duidelijk is de order in strijd met criterium 8 van de EU Gedragscode Wapenexport:

"Compatibiliteit van de wapenuitvoer met de technische en economische capaciteit van het ontvangende land, rekening houdend met de wenselijkheid dat de staten aan hun legitieme behoeften inzake veiligheid en defensie voldoen met zo gering mogelijke aanwending van menselijk en economisch potentieel voor bewapening."

De militaire uitgaven van Marokko bedragen 4,5% van het BNP en 13-14% van het nationale Budget. Daarbij zijn nog niet inbegrepen de drie eerder genoemde grote wapenaankopen, die Marokko de komende jaren minstens $ 4,2 miljard gaan kosten (€ 2,8 miljard). Ter vergelijking: aan ontwikkelingshulp ontving Marokko in 2006 $ 1,046 miljard."

Lees haar hele Factsheet Fregatten voor Marokko dat als .pdf bestand beschikbaar is.