zondag 16 september 2012

dromen bij een strategische dialoog




Sjaak Rijke is inwoner van Woerden. Hij bezocht Timboektoe en is daar ontvoerd. In juli was hij te zien en te horen op een Youtube filmpje. Dat was aanleiding voor enige aandacht maar Nederlandse media informeren het publiek verder amper over de ontwikkelingen in de Sahara. Dat is onterecht want er gebeurt veel en de ontwikkelingen zijn belangrijk.

De ontvoering van Sjaak Rijke is opgeëist door Al Qaida in de Maghreb of AQIM. Deze terreurorganisatie is de opvolger van de terreurgroepen die tegen de Algerijnse regering vochten  vooral in het bergachtige Kabylië. Het officiële voorlichtingsbureau van de groep heet Al Andalus en die naam staat ook in het AQIM logo. Al Andalus is Arabisch voor Andalusië, en dat is een regio in Zuid-Spanje die lang geleden Islamitisch was onder Sultans uit Marokko. Er zijn mensen die terugverlangen naar die tijden.

Waarom is Sjaak Rijke ontvoerd? Zeker is dat men geld wil zien, heel veel geld. Toch is het niet alleen een criminele ontvoering maar heeft de zaak ook groot politiek belang. Het gaat om de macht in de Sahara en de controle van de grondstoffen. Frankrijk heeft de uranium nodig. Zonder de brandstof uit Niger staan de Franse kerncentrales stil. Sjaak Rijke is niet de enige of belangrijkste gegijzelde, dat zijn de Franse technici van AREVA.

Het waren de Fransen die de grenzen hebben getrokken in de Sahara waardoor het Toeareg gebied is verdeeld over Mali, Niger, Algerije en Libië en dat deden zij zonder inspraak van de Toearegs die er hele andere ruimtelijke inzichten op nahouden. Overigens wonen in het noorden van Mali niet alleen Toeareg maar ook Arabieren, Hausa en Zarma onder andere. Het noorden van Mali dat de MNLA onafhankelijk heeft verklaard onder de naam Azawad is dan ook niet hetzelfde als het Toeareg-land zoals de Berber of Amazigh beweging dat ziet.

Er was vrees voor een UN/ECOWAS/NATO aanval om de politieke aspiraties van de Toeareg te vernietigen. Maar de UN heeft de handen vol aan Iraanse kerncentrales en Syrië. Op de komst van de ECOWAS rust geen zegen. En de NATO houdt zich (nog) koest.

Frankrijk is daarentegen gedwongen iets te doen om de belangen van het niet onbesproken AREVA te beschermen, de kachel moet roken, of moderner gezegd, de kerncentrales moeten blijven draaien. Een eenzijdig Franse militaire ingreep is uitgesloten want dat zou de dood betekenen voor de Franse gijzelaars en grote weerzin in Afrika wekken. Het is daarom de Europese Unie die een missie voorbereid onder de noemer EUCAP Sahel Niger.

Dat de Europese Unie de Franse belangen in de Sahara gaat behartigen is hier geen onderwerp geweest bij de verkiezingen. Net zo min als de Spaanse belangen bij de kwestie West-Sahara dat zijn geweest. De last van de koloniale erfenis die de voormalige Europese wereldveroveraars aan de Europese Unie overdragen krijgt geen aandacht.

Het is de USA die alle aandacht krijgt. Het Africa Command zou operaties intensiveren. Dat zou kunnen. De USA is heel goed in militaire operaties. Maar de kwestie is natuurlijk ook een zaak van politieke verhoudingen. Een militaire ingreep kan de Toeareg en de andere volken in de regio geen tevredenheid brengen en de storm in de woestijn zal er niet door bedaren. Als er rust moet komen in de regio zal iets moeten gebeuren met de uraniummijnen en de landrechten van de bewoners. Het is Algerije dat aandringt op een politieke oplossing door onderhandelingen zoals eerder. Onderhandelingen zullen een erkenning van de rechten van de bevolking inhouden en een hervorming in die richting.

Dat inzicht bestaat niet in de USA. Mevrouw Clinton heeft daar een strategische dialoog geopend met Marokko dat, ten onrechte, wordt beschouwd als een koninkrijk dat de democratie goed is gezind. Clinton geeft in dat verband haar mening over het Marokkaanse voorstel om West-Sahara in te lijven met autonomie, het zou volgens haar de Sahrawi bevolking tevreden kunnen stellen - in plaats dat ze wijst op de schendingen van de mensenrechten en de Marokkaanse diefstal van de natuurlijke rijkdommen in West-Sahara. Clinton laat de Marokkaanse sultan in zijn dromen. 

Behalve militaire en politieke belevenissen zijn er ook culturele ervaringen in de Sahara te vinden. Toeristen als Sjaak Rijke bezoeken de regio daarvoor.
In 2010 is in Timboektoe in Mali het geweldige festival gehouden met onder andere de schitterende Bombino. In 2011 was er minder belangstelling. Dit jaar waren Bono en Tinariwen er bij. Volgend jaar kan je er zelf bij zijn, hou de website in de gaten voor de datum. 


zaterdag 8 september 2012

van Kaas stemadvies

Waarop te stemmen, wie te kiezen? Er zijn veel overzichten gemaakt om de verschillen tussen de partijen duidelijk te maken.Zo is er bijvoorbeeld de ICT-Stemwijzer 2012, een advies van Webwereld, over de standpunten over net-neutraliteit, blokkades, censuur en gratis wifi in de trein. Maar dat doet hier niet terzake! Dit blog gaat immers over Nederland, Marokko en de Westelijke Sahara, toch. Welke adviezen zijn dan wel interessant voor dit blog? En snel overzicht op het web geeft het volgende resultaat:

Wij Blijven Hier is een site van Islamitische mensen die hier blijven en zij geven een stemadvies voor moslims die niet weg gaan. Hoewel zij voor een deel uit Marokko komen spreken zij niet over de Westelijke Sahara. Of wellicht juist daarom.

Amnesty International afdeling Nederland heeft een omstreden directeur met een Marokkaans paspoort, Ila Kasem, en bemoeit zich met de machtsstrijd in Syrië. Zij bemoeien zich met Nederland door middel van een standpuntenoverzicht voor de verkiezingen, maar doen verder niets aan het thema Marokko en/of Westelijke Sahara. Te druk.

Vluchtelingenwerk geeft uitgebreid informatie over de politieke standpunten met betrekking tot hun werk maar informeert verder niet over vluchtelingen in, uit, via of vanwege Marokko en/of de Westelijke Sahara. Kunnen niet alles.

Het Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders doet ook mee aan de verkiezingen, geeft een lijst van verkiesbare Marokkanen en respecteert het Marokkaanse taboe op West-Sahara. Want er zijn geen problemen in de zuidelijke provincies van het vaderland.

Daar wordt men in de woestijn niet wijzer van en er zit dus niets anders op dan het zelf te doen. Ziehier het: 

van Kaas stemadvies

Het advies is een product van twee bronnen. De eerste is de website Partijgedrag. Daar kan men opzoeken wat de partijen hebben gedaan aan een onderwerp zoals bijvoorbeeld: de Westelijke Sahara.
De tweede bron wordt gevormd door de antwoorden op een mail van van Kaas aan alle partijen met de volgende tekst:
Vanwege de verkiezingen heb ik een vraag.
West-Sahara is een betwist gebied. Voor een groot deel is het bezet door Marokko.
Nederland erkent de Marokkaanse claim op het gebied niet.
Wat is het standpunt van uw partij hier over? En indien uw partij geen standpunt heeft, waarom niet?
 Dit zijn de antwoorden:


Beste Machmoed,

We zijn voor de situatie die de burgerrechten het beste waarborgt. Wij als Nederlandse Piratenpartij zijn niet helemaal op de hoogte van de situatie daar. Mocht deze kwestie in de kamer aan de orde komen, zullen we ons beraadslagen bij de lokale Piratenpartijen aldaar.

Met vriendelijke groet,

   Frank Wijnans
  --------------------------------------------------------------------
Geachte heer Van Kaas,

Het spijt mij voor de late reactie. Ik was eerlijk gezegd niet op de hoogte van de situatie van de Westelijke Sahara, en heb me de afgelopen dagen even moeten inlezen op het onderwerp voordat ik op uw vraag kon terugkomen.

Eerst een algemeen standpunt: wij erkennen het eigendom van een gebied alleen als het recht op dat gebied:
- geworven is door een tot dan toe ongebruikt stuk land om te zetten voor productief gebruik, of
- op eerlijke wijze (door aankoop of via een gift) van een eerder rechtmatige eigenaar is verkregen.

In het geval van de Marokkaanse claim op de Westelijke Sahara is geen van beide het geval, en is het gebied op onrechtmatige wijze geroofd van de oorspronkelijke bewoners, dus erkennen wij de claim niet.

Ik hoop dat dit uw vraag beantwoordt,

--
Met vriendelijke groet,

Bart Voorn

Kandidaat Tweede Kamerlid /
Nr. 9 Libertarische Partij

--------------------------------------------------------------------

Beste M,

Bedankt voor je mail! Ik kan je mededelen dat wij hier nog niet over
gesproken hebben. Op dit moment zijn wij druk bezig om de mensen te informeren over de huidige standpunten van de SOPN. Ik kan je geen duidelijke antwoord geven over hoe/wanneer hierover gesproken gaat worden m.b.t. Marokko

Hartelijke groet,

Linda van de Bildt
info@sopn.nl
www.sopn.nl

--------------------------------------------------------------------


 Dank voor uw vraag. Eerlijk gezegd hebben we ons hoofdzakelijk met Europa bezig gehouden omdat wij dit als uitgangspunt hebben.
In uw vraag legt u een probleem voor die inhoudelijk niet in ons programma voorkomt. Wel kan ik u zeggen dat iedere interventie van welk land dan ook, bij gebleken onrechtmatigheid door ons heel scherp veroordeeld zal worden binnen onze mogelijkheden en bevoegdheden. Wij steunen elk initiatief die hier tegen in verzet komt.
Met vriendelijke groet, Jack Rijnders, voorzitter Anti Europa Partij.
--------------------------------------------------------------------


 Beste heer/mevrouw Van Kaas,

Hartelijk bedankt voor uw email aan GroenLinks. Wij waarderen het dat u
de moeite genomen heeft onze fractie te schrijven.

De Westelijke Sahara is het enige land in Afrika dat niet

gedekoloniseerd is. Nederland en de EU beschouwen het als een
«Non-Self-Governing Territory» zoals verwoord in het Handvest van de Verenigde Naties (VN). Marokko is sinds 1975, toen Spanje het gebied verliet, de facto administratief verantwoordelijk voor de Westelijke Sahara. Marokko en de Sahrawi?s, de oorspronkelijke bewoners van de Westelijke Sahara, betwisten de soevereiniteit van het gebied. Nederland erkent de claims van Marokko niet. Evenmin erkent Nederland de claims van Polisario en de door Polisario uitgeroepen République Arabe Sahraoui Démocratique. Nederland en de EU steunen de persoonlijk gezant van de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties in zijn pogingen een politieke en duurzame oplossing te vinden die voorziet in zelfbeschikking van de oorspronkelijke bevolking van de Westelijke Sahara.

GroenLinks kan dit standpunt steunen maar maakt zich zorgen om de

slechte situatie van de inwoners van de Westelijke Sahara. Wij vinden
dan ook dat de regering meer moet doen om, in haar goede relatie met Marokko, hier aandacht aan te besteden en druk uit te oefenen.

Nogmaals bedankt voor uw reactie. Ik hoop dat ik uw vraag hiermee

voldoende heb beantwoord.

Met vriendelijke groet,

Laura de Haan
Publieksvoorlichting
Tweede Kamerfractie GroenLinks
--------------------------------------------------------------------


Geachte heer Van Kaas,

Dank voor uw betrokkenheid en vraag omtrent het VVD-standpunt m.b.t. de Westelijke Sahara.

Zoals u terecht stelt, is de Westelijke Sahara al jaren een betwist gebied. Nadat Spanje zich terugtrok en zijn koloniale claim op het gebied liet varen, was Marokko er als de kippen bij om het te annexeren, terwijl anderzijds met behulp van Algerije de 'Arabische Democratische Republiek Sahara' werd uitgeroepen. Tegenwoordig wordt het grootste gebied van de Westelijke Sahara bestuurd door Marokko als een 'zuidelijke provincie'.

Conform de officiële Nederlandse lijn, erkent ook de VVD de Marokkaanse claim niet. Wij blijven echter pleiten voor een vreedzame en duurzame oplossing voor deze kwestie, en zullen waar mogelijk daartoe aandringen bij de regering en international organisaties.

Hopende u hiermee van dienst geweest te zijn,

Vriendelijke groeten,


Jeroen Benning
Medewerker Han ten Broeke
Lid VVD fractie, Tweede Kamer der Staten-Generaal


 --------------------------------------------------------------------

 Geachte heer Van Kaas,



Hartelijk dank voor uw e-mail over West-Sahara.

De Partij voor de Dieren heeft vier basisbeginselen: mededogen, duurzaamheid en persoonlijke vrijheid en persoonlijke verantwoordelijkheid. Op basis van deze beginselen ontwikkelen we onze standpunten en stemmen wij in de Tweede Kamer.

De fractie van de Partij voor de Dieren zit met twee zetels in de Tweede Kamer. Dit betekent dat zij prioriteiten moet stellen ten aanzien van het aantal onderwerpen en initiatieven waar de fractie een actieve, initiërende rol kan hebben. De Partij voor de Dieren heeft zich ten doel gesteld om al haar energie te steken in de door andere partijen telkens weer vergeten of slechts als bijzaak geziene onderwerpen dieren, natuur en milieu. We komen op voor alle kwetsbare groepen in de samenleving en voor maximale emancipatie van die groepen.



Wij stellen uw e-mail zeer op prijs en zullen deze meenemen in onze overwegingen en toekomstige debatten hierover.

Met vriendelijke groet,

Mandy Ligthart

Partij voor de Dieren

Postbus 17622

1001 JM Amsterdam
www.partijvoordedieren.nl
 --------------------------------------------------------------------

Geachte heer Van Kaas
 
Hartelijk dank voor uw e-mail. Dit is het SP-standpunt waar u naar vroeg:
 
De Westelijke Sahara is inderdaad een betwist gebied. Nederland en de EU beschouwen het als een zogenaamde Non-Self-Governing Territory’, zoals verwoord in het Handvest van de Verenigde Naties. In de praktijk is Marokko sinds 1975, toen Spanje het gebied verliet, administratief verantwoordelijk voor de Westelijke Sahara. De SP erkent de claims van Marokko niet. Evenmin erkent de SP de claims van Polisario en de door Polisario uitgeroepen République Arabe Sahraoui Démocratique. De SP steunt, net als de Nederlandse regering en de EU, de persoonlijk gezant van de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties in zijn pogingen een politieke en duurzame oplossing te vinden die voorziet in zelfbeschikking van de oorspronkelijke bevolking van de Westelijke Sahara.
 
Met vriendelijke groet,
 
Jip van Dort
Fractiemedewerker SP

  --------------------------------------------------------------------
 

Dat is alles. De rest heeft niet gereageerd en is daarmee gediskwalificeerd.

We laten de antwoorden op ons inwerken, nemen dan de gegevens van de website Partijgedrag, spugen in de handen en wrijven tot de handen weer schoon en droog zijn en moeten dan concluderen dat de nieuwkomers zoals de Libertarische Partij en Piratenpartij zijn afgevallen wegens gebrek aan resultaten in het verleden. Helaas. De VVD komt niet ongeschonden door de test wegens de verkoop van fregatten aan Marokko. Jammer.
Groen Links heeft het goed gedaan. Maar de partij heeft geen initiatieven genomen.
De Partij voor de Dieren  en de Socialistische Partij hebben beide vragen en moties ingediend over de Westelijke Sahara. En dat maakt dat van Kaas' voorkeur uitgaat naar deze twee goede partijen van aardige en verstandige mensen! Veel succes!


Aanvulling 11-09-2012. 
De Partij voor Mens en Spirit laat nog het volgende weten: 
 
Beste Machmoed van Kaas

Ons basisuitgangspunt is dat alle volkeren recht hebben op hun eigen land en zelfbestuur. Dus ook wij erkennen dergelijke claims niet. Indien een gebied gen heldere politieke structuur heeft, dan is het zaak om het betreffende volk te raadplegen en hierover te laten beslissen.

Vriendelijke groet van Lea Manders

woensdag 29 augustus 2012

Niets aan de hand

Vueling is een Spaanse vliegtuigmaatschappij. Spanje heeft problemen met Marokko. Vandaag zijn er Marokkaanse acties tegen de Spaanse aanwezigheid in Penon de Velez de la Gomera. Het Comite voor de Bevrijding van Ceuta en Melilla is ook actief. Het zijn studentikoze acties waarbij vlaggen worden geplant, vergelijkbaar met die van Saharaanse jongeren in West-Sahara tegen de Marokkaanse bezetting.
Waarom op dit moment de Marokkaanse acties tegen Spanje? In het door Marokko bezette deel van West-Sahara is een Amerikaanse delegatie van het RFK mensenrechten centrum aangekomen. De internationale druk op Marokko wegens West-Sahara neemt niet af maar toe. Al eeuwenlang wordt de jihad tegen de enclaves van het christelijke Spanje gebruikt als afleiding en uitlaatklep voor een gefrustreerd Marokko. Die jihad kan ook ernstiger vorm aannemen en het is daarom begrijpelijk dat de nationaal coördinator terreurbestrijding vandaag wat zenuwachtig wordt als een Spaans vliegtuig niet helemaal normaal reageert.

Aanvulling: volgens de Canard Enchaine is de dreiging van een zelfmoordaanslag door Al Kaida in de Maghreb of AQIM voor Frankrijk momenteel actueel.

maandag 30 juli 2012

Spaanse hulpverleners moeten nu weg

De Spaanse hulpverleners die waren ontvoerd uit het Saharaanse vluchtelingenkamp Rabuni zijn veilig terug. Meteen na de ontvoering trad het Polisario snel en doortastend op. Daarbij zijn arrestaties verricht en is een dode gevallen. Er is ook uitvoerig diplomatiek overleg gevoerd met alle betrokken partijen waarbij door de Spaanse en Italiaanse regeringen is gevraagd om grote voorzichtigheid te betrachten volgens de Saharaanse minister van Buitenlandse Zaken Ould Salek. De gijzelaars zijn geruild tegen de arrestanten, er is niets verteld over eventueel losgeld.

Hoe dan ook, uiteindelijk zijn de ontvoerden weer thuis. Eind goed al goed? Nee. De Spaanse regering heeft nu, ruim na de gelukkige terugkeer, besloten om alle hulpverleners uit de vluchtelingenkampen terug te halen. De kampen zouden te onveilig zijn omdat het noorden van Mali wordt beheerst door Al Qaida-achtige terreurgroepen en er wordt een interventie verwacht van de ECOWAS of de AU die Spanje wel zou willen steunen. Dat is opvallend. De Internationale Crisis Groep adviseert om voorlopig geen militaire initiatieven te nemen. Wel is de Franse minister van Buitenlandse Zaken in de buurt om over militaire actie te spreken. Ook Amerikaanse commando's en hun Marokkaanse vriendinnen. Maar toch... Als er actie komt tegen groepen in noord-Mali waarom zouden Polisario-kampen in Algerije dan kwetsbaar zijn? Die worden immers beschermd door het Algerijnse en het Saharaanse leger, de enige twee legers die tot nu toe succes hebben geboekt tegen de terroristen in noord-Mali.

Bij de Spaanse hulpverleners heerst onbegrip en zijn boze reacties te horen en wordt gesproken over chantage. Het wordt een operatie voor de beeldvorming genoemd. Het Polisario sluit zich aan bij de kritiek. Algerije hoopt dat de terugtrekking van de hulpverleners tijdelijk is.

Overigens zijn niet alle Spanjaarden weg want Pepe is er nog steeds.

woensdag 18 juli 2012

Gijzelaars vrij!


Van alle kanten stromen de berichten binnen : de drie hulpverleners die waren gekidnapt uit het hoofdkwartier van het Polisario zijn vrijgelaten.

Hoe zat het ook alweer? Even snel uit het hoofd: De hulpverleners, Ainhoa Fernandez de Rincon van de Spaanse Asociación Extremeña de Amigos del Pueblo Saharauien en Enric Gonyalons van de Baskische organisatie Mundubat en Rossella Urru, van het Comité Italiano para el Desarrollo de los Pueblos (CISP) waren ontvoerd op 23 oktober vorig jaar nota bene in het gastenverblijf van de Saharaanse regering in ballingschap. Na de verbijstering werd de achtervolging ingezet tot in het noorden van Mali. Bij een achtervolging werd iemand neergeschoten. Er werden een aantal arrestaties verricht. Na enige tijd werd de ontvoering opgeëist door een tot dan toe onbekende organisatie MUJAO, en niet, zoals verwacht door Al Qaida in de Maghreb. Het Franse persburo AFP bracht veel nieuws over de zaak vanuit Mauritanië, en deed dat zo eenzijdig dat de de correspondent het land uitgezet werd. Daarna kwamen een aantal persberichten met de zienswijze van MUJAO uit Marokko.

De tijd verstreek en MUJAO bleek samen te werken met Ansar Edine en uiteindelijk ook met Al Qaida in de Maghreb of AQIM. Alle drie zijn Islamitische bandietenbendes die zich met ontvoeringen, smokkel en terreur bezig houden. MUJAO eiste een aanslag op in zuidoosten van Algerije en de ontvoering van Algerijnse ambassademedewerkers in Gao. De drie Islamitische bendes maakten gebruik van de chaos die ontstond nadat de Toeareg afscheidingsbeweging MNLA de onafhankelijkheid had uitgeroepen van Azawad, het noorden van Mali.

Volgens Mauretaanse media is een verdachte van de ontvoering vrijgelaten in Mauritanië waarschijnlijk in ruil voor de gijzelaars. Er was ook dertig miljoen euro gevraagd. Of dat is betaald is onduidelijk. De man die verdacht werd van betrokkenheid bij de kidnap zou naar Spanje zijn overgevlogen, voordat hij werd vrijgelaten. Het gaat om de Saharaan Mamine Ould Fqhir.

Inmiddels, 19 juli, zijn de drie met een militair vliegtuig naar Burkino Faso gebracht. Vanwege een zandstorm was een eerdere poging per helicopter afgeblazen. De president van dat land heeft bemiddeld. Ze worden medisch onderzocht op een militaire basis in het noorden van het land.

Er zijn berichten dat MUJOA uit Burkino Faso nieuwe aanwas van recruten heeft gekregen uit allerlei buurlanden.
Op een bijeenkomst in Amsterdam verklaarde een vertegenwoordiger van de MNLA dat de Islamitische bendes vooral uit buitenlanders bestaan.



Op 20 juli zijn er meer berichten, volgens de gijzelnemers is aan alle voorwaarden voldaan. Achtergronden zijn te vinden bij RFI dat een verband legt met de vrijlating door MUJAO van de Algerijnse ambassademedewerkers eerder. Volgens El Pais zullen nog twee Islamisten worden vrijgelaten. In een aanvullend bericht wordt dat bevestigd. Dat de man gescheiden werd gehouden van de vrouwen heeft verontrusting veroorzaakt bij de bemiddelaars. DE SPanjaarden zijn terughoudend met het vertrekken van details omdat er nog twee Spaanse gijzelaars worden vastgehouden in Somalie.

De Baskische hulporganisaties die de Spaanse hulpverleners hebben gestuurd hebben verklaard dat de terroristen er niet in zijn geslaagd om de solidariteit en de hulpverlening te breken. Aan de Spaanse regering wordt gevraagd om de inspanningen voor de Saharaanse vluchtelingen te verdubbelen.

Nu de zaak een gelukkige afloop heeft wordt duidelijk uitgesproken hoe het Polisario de gebeurtenis heeft opgevat: als een politieke zaak. De Polisario vertegenwoordiger in Spanje verklaarde dat de ontvoerders geen economische doelen nastreven maar politieke. De chef van de Saharaanse diplomatieke dienst, Mohamed Salem Ould Salek, was nog duidelijker in een verklaring tegenover een Italiaanse krant waarin te lezen is dat de groep van ontvoerders, MUJAO, is geïnfiltreerd door de Marokkaanse geheime dienst.

maandag 18 juni 2012

Chakib El Khayari op Cannabis festival



Overgenomen van Amazigh Times :

In Amsterdam werd gister in het Westerpark de Cannabis Bevrijdingsdag gevierd. Op het festival waren er verschillende sprekers waaronder mensenrechtenactivist Chakib el-Khayari van de Riffijnse mensenrechtenorganisatie Association du Rif des droits de l'homme.
 
In een toespraak sprak Chakib zich uit tegen de uitbuiting van arme cannabisboeren in Noord- Marokko die worden gechanteerd en waarvan 17.000 worden gezocht door de autoriteiten. Chakib el Khayari benadrukte het belang samenwerking met Europese organisaties en solidariteit met de hasjboeren. In een interview met AmazighTimes dat later verschijnt gaat Chakib dieper in op het onderwerp.
 
Op het festival werden ook verschillende documentaires getoond. De documentaire Haschisch gaat over Cannabis in Noord- Marokko en hoe deze al eeuwenlang een onderdeel is van het sociale systeem van de inwoners van de stad Ketama. De documentaire concentreerde zich op de persoonlijke verhalen van de mensen achter deze. 

zaterdag 2 juni 2012

Weer een gruwelijke foto

Hamdi Etarfaoui is levenloos gevonden in de Saguia El Hamra rivier in El Ayoun, de bezette hoofdstad van West-Sahara. Hij was sinds een aantal dagen vermist. Familieleden hebben bij het Hassan Ben El Mehdee "Hospital" een demonstratie gehouden om te protesteren tegen de weigering van de Marokkaanse bezetter om hen bij het lichaam toe te laten om hem te identificeren. Bron: Territorios Ocupados Minuto a minuto

Volgens Estrella Digital is Hamdi gevonden met schedelbreuken, sneden in zijn handen en openliggende darmen.

Diaspora Saharaui meldt dat Hamdi is vermoord en heeft een videofilmpje van de familie die protesteert bij het ziekenhuis.

Guinguinbali heeft een uitgebreider verhaal waarin Hamdi wordt beschreven als een kritische ambtenaar bij de prefectuur. Hij leverde kritiek op de Marokkaanse overheid en het optreden van de politie in West-Sahara. Hamdi was werkzaam als lagere ambtenaar op het ministerie van binnelandse zaken en zou na een diner met leden van de prefectuur en twee ministers zijn verdwenen.

Desde el Atlantico noemt het waarschijnlijk dat de moord heeft plaatsgevonden in de context van het bezoek van de Marokkaanse minister van Binnenlandse Zaken aan het bezette gebied om de gespannen situatie te bespreken die is ontstaan na de opschorting van het aangekondigde bezoek van Christopher Ross, de persoonlijk gezant van de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties.

Cris Resistencia Saharaui heeft hetzelfde verhaal overgenomen van Poemario Sahara Libre.

Western Sahara Human Rights Watch noemt de verklaring van de Marokkaanse politie een farce. Hamdi zou zijn verdwenen na een diner dat was georganiseerd onder toezicht van de prefectuur van El Aaiún. De genodigden en onder hen twee Marokkaanse ministers en de gouverneur van El Aaiún zouden zijn vergiftigd volgens de Marokkaanse officiële versie.
Hamdi zou hebben gesproken op dit diner en daarbij de Marokkaanse ministers hebben beschuldigd van corruptie. Deze bijeenkomst zou gefilmd zijn door de lokale televisie.

Op Youtube staat een filmpje over een demonstratie vanwege de moord op Hamdi Etarfaoui.

Er is een Facebook pagina gemaakt.