De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft na lang soebatten besloten het mandaat voor de MINURSO met weer een jaar te verlengen. De MINURSO is de VN missie die het referendum over de toekomst van de Westelijke Sahara moet organiseren en moet toezien op het staakt-het-vuren. Het referendum wordt steeds maar niet georganiseerd. Marokko werkt niet mee en heeft ook verklaard het referendum niet nodig te vinden. Desondanks worden er vele miljoenen besteed om de VN missie voor het organiseren van het referendum in stand te houden.
Het Polisario ondertussen wil dat de VN vredesmissie ook een mensenrechten component krijgt. Alle andere VN vredesmissies letten op schendingen van de mensenrechten, maar alleen de MINURSO niet. Op Koninginnedag moest de Veiligheidsraad beslissen over het verlengen van de MINURSO missie met deze aanvullende opdracht. Marokko bleek zich fanatiek te verzetten tegen het idee dat de vredesmissie ook op de mensenrechten moet gaan letten en kreeg daarin steun van Frankrijk dat nog steeds een veto-recht bezit.
Minister Verhagen van Buitenlandse Zaken is overigens in de buurt maar die heeft kennelijk hele andere zaken aan zijn hoofd dan de oproep om te pleiten voor de mensenrechten van Saharanen.
Ondertussen is er in Nederland wel iets vreemds gebeurd: op het Allochtonenweblog is een artikel over de Westelijke Sahara geplaatst! Dat is opmerkelijk omdat in het Nederlandse allochtonistendebat, dat met ferme hand wordt gestuurd door de overheid, deze kwestie altijd zorgvuldig wordt vermeden. Hoe minder er over de Westelijke Sahara wordt gemeld hoe comfortabeler men zich voelt. Zo is de hele kwestie rond mevrouw Haidar in serene stilte aan de allochtonen voorbijgegaan. Waarom in hemelsnaam dan nu een stuk plaatsen onder de kop "VN is bezorgd over mensenrechtenschendingen in Westelijke Sahara"? Zou dat te maken hebben met de laatste hongerstaking of met de oproep van de Stichting Zelfbeschikking West-Sahara? Maar die worden allebei niet genoemd op het weblog van allochtonenwelzijnswerker Ewoud Butter. In het artikel valt meteen op dat de allochtonen spreken over vermeende mensenrechtenschendingen, alsof het allemaal nog maar bewezen moet worden. En dat is typisch Marokkaans. Marokko ontkent zijn misdaden en zet er routineus en brutaal zijn eigen beschuldigingen tegenover. Als je onderaan het artikel even oplet zie je meteen uit welke hoek de wind waait: de bron is Maroc.nl, ook een weblog dat is opgezet met subsidie van de regering, ja de Nederlandse maar wellicht ook de Marokkaanse want het is een vehikel voor Marokkaans nationalisme.
Op het Nederlandse Allochtonenweblog is dus plaats voor de lange arm van de Marokkaanse inlichtingendienst die in het buitenland de integriteit van het territorium moet bewaken, zoals men dat noemt. Je moet wat overhebben voor de samenwerking, nietwaar?
De Marokkaanse propaganda-machine mengt zich ook flink in de politiek van de USA. Marokko houdt zich nu op koninklijk niveau daar bezig met het milieu in het kader van Earth Day. Dat is een Amerikaanse milieuclub die steeds zakelijker wordt. Helaas wordt de Marokkaanse liefde voor de Aarde niet vertaald in een handtekening onder het verdrag om landmijnen uit te bannen zoals het Polisario wel heeft gedaan.
De Marokkaanse lobby in de USA wordt onder andere verzorgd door de Beckerman public relations firma, zoals te lezen valt onderaan een artikel over een overloper. De grootste Marokko-propagandist in de USA is wellicht meneer J. Peter Pham. Er zijn natuurlijk ook blogs zoals de Moroccan American center for Policy en de MoroccoBoard. Voormalige Amerikaanse ambassadeurs in Marokko laten zich schaamteloos voor het karretje van Mohammed VI spannen,.. of andersom.
Na het succes in de Veiligheidsraad, waardoor de Saharaanse mensenrechten niet meetellen wordt nu zelfs om Amerikaanse actie geroepen in de Westelijke Sahara.
In Europa heeft Desertec, een bedrijf dat duurzame energie uit de Sahara wil halen, ondertussen toch besloten om dat niet te proberen in de Westelijke Sahara.
In Noorwegen is een bedrijf in grote moeilijkheden gekomen omdat het handelde in visolie die werd gewonnen uit vis die voor de kust van de Westelijke Sahara werd gevangen. In Nederland heeft de Dierenpartij vragen gesteld over die visserijpraktijk, van onder andere PFA, die illegaal blijkt te zijn.
In België tot slot, heeft de lange arm van Marokko wel heel succesvol ingegrepen. Op de verjaardag van de Saharaanse republiek op 27 februari, werd de vlag uitgestoken op het stadhuis van Borgerhout. Dat is een deelgemeente van Antwerpen waar veel Marokkanen wonen. Het voorstel van een Vlaams- nationalistische groep om die vlag uit te hangen werd in 2008 vrijwel unaniem aangenomen door de gemeenteraad. Dit jaar echter werd de vlag op het stadhuis door de brandweer weggehaald en in beslag genomen op verzoek van de Marokkaanse ambassadeur. Het Marokkaanse blad Hesspress schreef er een juichend stuk over compleet met foto's. De Belgen mogen concluderen dat de Marokkaanse ambassadeur meer te zeggen heeft in hun land dan de democratisch gekozen districtsraad. Maar in het grote geheel is dit slechts een weliswaar veelzeggend maar klein incident. Een veel grotere zaak blijft die van Abdelkader Belliraj, de Marokkaanse Belg die in Marokko is veroordeeld voor zes in België onopgeloste moordzaken en voor bizarre terreurbeschuldigingen in Marokko. Die zaak is ondertussen hervat.
5 opmerkingen:
Kunt u verklaren waarom de afgelopen weken er al 430 mensen uit Tindouf zijn ontsnapt naar Marokko volgens marokkaanse media:http://www.map.ma/eng/sections/see_also/a_group_of_21_escape/view
Nee, dat kan ik niet verklaren. Volgens de MAP zitten de mensen daar gevangen, dus hoe ze dan in grote getale kunnen ontsnappen is een raadsel. Misschien zitten ze niet gevangen? Misschien zijn ze niet ontsnapt?
Hoe dan ook is de MAP nooit een heel erg serieuze bron van informatie geweest, althans wat deze zaken betreft. Onafhankelijke waarnemers spreken niet over gevangenkampen maar over vluchtelingenkampen waar elk jaar duizenden bezoekers komen, vooral uit Zuid Europa. Op dit moment zijn er berichten over een Franse delegatie die langs is geweest, en nu is er Amerikaans bezoek volgens www.spsrasd.info/
Of misschien waren die 430 mensen de hitte van de woestijn zo zat, dat ze wat afkoeling aan de kust zochten.
Dat getal 430 is nog meer dan het MAP getal, is het niet? Marokkaanse cijfers zijn niet betrouwbaar als het om Saharaanse zaken gaat.
Overigens bestaat er volgens de MAP niet zoiets als een Saharaanse natie. Marokkaanse misdaden jegens de Saharanen, zoals het bombarderen van vluchtelingenkonvooien met fosforbommen, kunnen dus volgens MAP niet hebben bestaan. Het bestaan van kampen waar Saharanen wonen die zijn gevlucht voor Marokko kunnen niet worden erkend. Vandaar dat Marokko op de proppen komt met hysterische verklaringen voor het bestaan van die kampen: die zitten vol met ontvoerde Marokkaanen die worden vastgehouden door Algerije. En die zijn dan "ontsnapt".
Het redelijke alternatief dat voor Marokko openstaat is het erkennen van eigen misdaden, en het het erkennen dat die mensen voor Marokkaans militair geweld zijn gevlucht. Maar dat is onvoorstelbaar. Liever wacht men tot de hitte en de honger de vluchtelingen tot overgave dwingen. Maar dat duurt nu al meer dan dertig jaar. .
Een reactie posten