Saharaans bezoek aan Nederland

De Saharaanse mensenrechten activist en ex-gevangene, mevrouw Elghalia Jimi, heeft een bezoek gebracht aan Nederland waar zij leden van de Nederlandse afdeling van Amnesty International en de Nederlandse overheid heeft ontmoet, volgens een bekendmaking van de Saharaanse Vereniging van de slachtoffers van flagrante schendingen van de mensenrechten door de Marokkaanse staat (ASVDH).

Ms Djimi, die Vice President van de ASVDH is, heeft volgens dezelfde bron eerder in Amsterdam gesproken met de Nederlandse jurist Wout Albers, lid van de afdeling van Amnesty International belast met Noord-Afrika en gespecialiseerd in de internationale betrekkingen.

De situatie van de mensenrechten in de Westelijke Sahara is doorgesproken en in het bijzonder de geschiedenis van deze schendingen, de toestand waarin de gevangenen verkeren, en de druk waaronder de Saharaanse activisten voor de mensenrechten moeten werken. Zij betreurde het feit dat de Marokkaanse staat de Sahrawi mensenrechten commissies en verenigingen niet erkend.

Verder heeft de Saharaanse activiste op het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken een ontmoeting gehad met de heer Francois Naeff en mevrouw Marjolijn Luchtmeijer, de verantwoordelijken op de afdeling Noord-Afrika en Midden Oosten.

Deze vergadering was toegespitst op de situatie van de mensenrechten en de sociaal-economische en politieke omstandigheden in de laatste kolonie in Afrika.

(Dit is een vertaalde bewerking van het Engels origineel bij UPES.)

Van Walsum is weg

Peter van Walsum, onze tópdiplomaat kan weer een boekje gaan schrijven. Hij heeft zelf zijn vervanging aangekondigd in een (ook engels-talig) artikel in het Spaanse El País.

Sidi Ifni opnieuw

Bij het Belgische Indymedia staat een uitgebreide reportage over de gebeurtenissen in de Marokkaanse vissersplaats Sidi Ifni deze zomer waar de bewoners hun eis voor regionale ontwikkeling kracht hebben bijgezet met een blokkade van de haven. Het antwoord was militair ingrijpen en censuur. In Nederland kreeg de zaak aandacht vanwege het optreden tegen de nieuwszender Al Jazeera, en verder eigelijk niet. Aan de andere kant zou het populaire radiostation 2M uit Ifni zijn verjaagd omdat ze klakkeloos de officiële uitleg van de Marokkaanse regering presenteerden.
Het verzet is daar nog steeds niet lamgeslagen volgens Souss online. Er is afgelopen dinsdag opnieuw een demonstratie met geweld uit elkaar gemept.

Yahya Yahya opnieuw

Het marokkaans parlementslid Yahya Yahya is volgens het Marokkaans persburo in de nacht van 4 augustus gearresteerd in Rome en reeds de volgende dag veroordeeld tot maar liefst twee en een half jaar. De Marokkaanse ambassadeur is uit Rome teruggeroepen. De activist Yahya beschouwt de Spaanse enclaves Ceuta en Melilla als bezet Marokkaans eigendom en is de belangrijkste agitator in deze zaak.
Hij is opgepakt voor ordeverstoring en geweld tegen een politieagent, maar in welk kader is onduidelijk. Amok door openbare dronkenschap wordt onwaarschijnlijk geacht voor deze Islamitische politicus maar er wordt wel gespeculeerd over iets extremistisch. Een ander bericht rept over verkrachting.
Yahya heeft ook een spaans en nederlands paspoort.

Een lintje in Marokko en een afgang in de Sahara

Een anonieme tipgever wees op een heugelijke mededeling. De minister van Buitenlandse Zaken en Samenwerking van Marokko, de heer Taieb Fassi Fihri, heeft op dinsdag 5 augustus in Rabat een prachtige onderscheiding uitgereikt aan de heer Sjoerd Leenstra, de Nederlandse ambassadeur in Marokko. Bij deze mooie gelegenheid verklaarde de Nederlandse diplomaat dat hij was vereerd met het lintje en dat hij goede herinneringen aan zijn verblijf in Marokko overhoudt. Deze decoratie, zei hij, "is een teken van goede betrekkingen tussen de twee landen." Een goedmakertje vanwege het paspoortengeschil?
Hoe dan ook, de Marokkaanse onderscheiding voor de ambassadeur staat in schril contrast met het brevet van onvermogen dat de Saharanen hebben uitgereikt aan de nederlandse onderhandelaar van Walsum.
In juli 2005 is Peter van Walsum benoemd. Vorig jaar april stonden de directe onderhandelingen op het punt van beginnen en het zag er veelbelovend uit. Dat de Marokkaanse regering en het Front Polisario direct met elkaar wilden onderhandelden betekende erkenning voor elkaars bestaan en dat was een hele vooruitgang. De Marokkanen boden een plan aan waarin de Saharanen een autonome provincie krijgen en de Saharanen boden een plan aan met een volksraadpleging over autonomie of integratie, op basis van een eerder VN-plan van James Baker, maar nu met garanties voor vergaande samenwerking als de uitslag toch onafhankelijkheid zou worden. Je zou zeggen dat een overeenkomst nog slechts een kwestie van vaardig onderhandelen zou zijn. Bovendien was er al een overeenkomst voor familiebezoek van gevluchtte Saharanen aan het door Marokko bezette gebied en omgekeerd van Saharanen uit het Marokkaans gebied aan de vluchtelingenkampen waarmee werd gewerkt aan het bouwen van een vertrouwensrelatie.

Waarom begon van Walsum dan opeens van de daken te schreeuwen dat het Saharaanse voorstel onhaalbaar is? Zouden er Nederlandse politieke belangen meespelen? Volgens een studie van het Nederlands instituut Clingendael heeft Nederland weinig tot niets met deze zaak te maken. Maar dat zegt niks.

In 1996 werd het Congres van de Internationale Liberalen gehouden in Noordwijk waar steun werd uitgesproken voor het referendum over onafhankelijkheid. Dat gebeurde ook in de opvolgende jaren 1999, 2000, 2002 en 2003. In 2005 zwijgen de liberalen en in 2006 wordt het congres in Marokko gehouden, waar opeens twee liberale partijen blijken te bestaan. Bij die gelegenheid verklaart de welbekende Nederlandse neokoloniaal Hans van Baalen namens de liberalen dat het Marokkaanse standpunt gevolgd moet worden. Hij doet dat ter gelegenheid van de presentatie van het rapport van zijn fact-finding mission dat -merkwaardigerwijze- niet wordt gepubliceerd door hem of de Liberale Internationale. Het Front Polisario, dat in goed vertrouwen alle medewerking aan van Baalen heeft gegeven bij zijn fact-finding mission, is uiteraard niet in Marrakech aanwezig en krijgt het rapport niet.

Opvallend is dat Hans van Baalen in Marrakech met dezelfde redenatie kwam als van Walsum later: autonomie is haalbaar in tegenstelling tot onafhankelijkheid en een snelle oplossing is nodig wegens het lijden van de vluchtelingen.
Overigens heeft D'66 zich volstrekt afzijdig gehouden bij de pro-Marokko coup van van Baalen, hoewel men wel degelijk aanwezig was met een afvaardiging onder leiding van Boris Dittrich.

In februari van dit jaar werd bekend dat Nederland oorlogsschepen heeft verkocht aan Marokko.

Die wapenhandel en het achterbakse Liberalen-rapport rechtvaardigen het vermoeden dat ze groot chagrijn bij de Saharanen hebben veroorzaakt over Nederlanders in het algemeen en de rechtse variant in het bizonder. Het maakt in ieder geval zeer begrijpelijk dat het Front Polisario de haagse heer van Walsum aan de kant heeft gezet.

Peter van Walsum heeft zijn zin

De speciale gezant van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, professor Peter van Walsum, heeft al een paar keer gezegd dat de Saharanen alleen maar een briefje hoeven schrijven aan de VN om hem te laten vervangen als bemiddelaar in de vredesbesprekingen met Marokko. Het heeft even geduurd maar die brief is er inmiddels onder andere in het engels. Wég met onze nederlandse topdiplomaat.

the Personal Envoy abandons the impartiality that he must uphold and trample down the international legality, and consequently completely disqualifies himself

Een gemiste kans voor de nederlandse diplomatie.
Ian Williams kon zich overigens in zijn column bij de Guardian wel een oplossing voor het conflict voorstellen op basis van britse ervaringen.

Dakhla en van Walsum

De president van de Saharaanse republiek, Abdelaziz, heeft in een brief aan de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, melding gemaakt van een aanval door "duizenden Marokkaanse kolonisten" op Saharaanse vissers. Het incident heeft plaatsgevonden op maandag 21 juli rond 19.15 uur in de regio "Einterft", ongeveer 65 kilometer ten noorden van de stad Dakhla. Daarbij zijn tientallen gewonden gevallen, die met name worden genoemd. Er zijn vijftien winkels van Saharanen geplunderd en veel auto's van Saharaanse vissers zijn vernield. De Saharaan Mr. Amarna ould Belaïd zou in zee geworpen zijn en wordt sindsdien vermist. President Abdelaziz beschuldigd de Marokkaanse overheid van actieve steun aan het kolonistengeweld.
Afrol news geeft meer achtergrond informatie en bij Onehumportwo staat het laatste nieuws. Maar er is niet veel te melden. De VN heeft nog geen reactie gegeven.

Er speelt nog een ding bij de VN en dat is de bezigheid van de haagse meneer van Walsum met het conflict. Het Polisario heeft al een paar keer laten weten dat ze meneer van Walsum niet meer als een onpartijdige bemiddelaar beschouwen. Men is diep gekrenkt door de botte opmerking van van Walsum dat de onafhanklijkheid waar men al zo lang en bitter voor strijd "geen realistisch doel" is. Het is waarschijnlijk niet alleen die opmerking. De Nederlandse wapenhandel met Marokko zal ook een rol spelen, en vooral de weigering van de VN om zich in te spannen voor de veiligheid van de Saharaanse bevolking in het door Marokko bezette gebied. Daar woedt al jaren een ongewapende strijd tegen de Marokkaanse bezetting, in het Arabisch: een intifada. De Marokkaanse inzet van kolonisten daartegen zoals nu in Dakhla is een nieuw fenomeen in het conflict: het is etnisch geweld.

Van Walsum behandeld het conflict uitsluitend als een burocratisch conflict tussen twee jurisdicties. De belangen van de onderdrukte Saharaanse burgers zijn ondergeschikt in zijn über-realistische wereldbeeld. Van Walsum ziet geen mogelijkheden voor een oplossing zolang de Veiligheidsraad niet wil dreigen met bombardementen. Als dat het enige werktuig is dat de man wil inzetten dan is hij daarmee ongeschikt voor bemiddeling in dit Maghrebiaanse dilemma waarin van Saharaanse zijde de inzet van militair geweld wordt vermeden.

De VN heeft nog geen reactie op de Saharaanse afwijzing van onze topdiplomaat van Walsum. Van Walsum zelf blijft ondertussen aan zijn stoel bij de VN plakken. En de Marokkanen vinden het allemaal best want tijdrekken is hun specialiteit.
Western Sahara Info heeft een goed overzicht van de toestand tot zover.
---
Aanvulling: Upes bericht dat de Amerikaanse senatoren James Inhofe, Edward Kennedy, Sherrod Brown, Russ Feingold, Jim DeMint, en Herbert H. Kohl in een brief aan de US Secretary of State, Condoleezza Rice, hebben gevraagd bij de VN aan te dringen op een onderzoek naar de gebeurtenissen in het vissersplaatsje "Einterfet”.
"We believe robust investigations are needed to verify these reports"

Buitenlandse zaken

Marokko wil voor de kwestie West-Sahara een voorbeeld nemen aan de manier waarop Indonesia het conflict in Aceh tot bedaren heeft gebracht, zo vertelde de secretaris-generaal van het Marokkaans ministerie van Buitenlandse Zaken, Omar Hilale aan de Jakarta Post. Indonesia heeft Atjeh autonomie aangeboden en dat aanbod is in de nasleep van de tsunami uiteindelijk aangenomen. "De leider van de GAM, de beweging voor Vrij Atjeh, is nu de gouverneur van Atjeh voor Jakarta. Wij bieden hetzelfde aan het volk van West Sahara en het Polisario."
En inderdaad: de gouverneur is inderdaad van de GAM maar die is niet benoemd in het kader van een éénzijdig autonomie-aanbod maar gekozen door het volk van Atjeh zoals overeengekomen in vredesonderhandelingen, onder toezicht van de internationale Aceh Monitoring Mission..
Voor West Sahara is er ook al zoiets en dat heet MINURSO, de monitoring missie van de VN voor verkiezingen over de toekomst van West-Sahara.
Omar denkt echter niet dat het Marokkaanse aanbod wordt aangenomen omdat het Polisario volgens hem geen onafhankelijke organisatie is maar "een creatie van Algerije". Lekker constructief, die Omar.

De Koning van Marokko, de leider der gelovigen dus, heeft ondertussen in eigen persoon geklaagd bij Algerije over de gesloten grens tussen de twee landen. Die grens is in 1994 gesloten na een schietpartij in een hotel in Marrakesh waarvan de Marokkaanse regering de Algerijnse beschuldigde. Algerijnen hebben gezegd dat de grens pas weer open gaat als Marokko het heeft goedgemaakt met de Saharanen. Kan nog wel even duren dus.