Verdwijningen

Er zijn in Marokko nogal wat mensen, waaronder Saharanen, opeens verdwenen. Soms heeft dat te maken met de gewoonte van de gendarmerie om mensen domweg op te pakken zonder daar mededelingen over te doen. Na een paar dagen blijken de mensen dan vast te zitten op basis van een al dan niet uit de lucht gegrepen beschuldiging. Voorbeelden daarvan zijn Abdelkader Belliraj, Chakib El-Khayari, Enaama Asfari. Een recent schokkend geval was dat van het al eerder door de politie verkrachtte meisje Nguia El Haouassi dat op de Dag van de Ontvoerden werd gekidnapt.
Er zijn ook mensen die nooit meer terugkeren. Dat bezorgt de Saharaanse gemeenschap een zwaar trauma.

Gisteren ontstond er verwarring over Sultana Khaya. Er verscheen een bericht waarin stond dat ze was verdwenen. Dat bericht is ondertussen ingetrokken. Waarschijnlijk is er sprake van een verwisseling. het gaat niet om Sultana maar om Soukaina Jid Ahlou El Idrissi die is opgepakt door de politie. En dat is bekend omdat er een getuige bij de arrestatie was. De bezorgdheid om het welzijn van Sultana is groot, want de Marokkaanse poltie heeft haar eerder zo zwaar mishandeld dat ze een oog kwijt is geraakt.

Dat de Marokkaanse politie mensen laat verdwijnen is niet van vandaag of gisteren. Onder het terreurbewind van Hassan II verdwenen ook mensen en het bekendste geval daarvan is dat van de socialistische leider Ben Barka. De verantwoordelijke daarvoor blijkt weer bij de gendarmerie te werken, zelfs als hoogste baas, het is meneer Benslimane. Dat is aktueel geworden omdat de Franse justitie wil hem spreken. De hoogste baas van de Marokkaanse politie staat op de lijst van gezochte personen bij Interpol.