Het is oorlog maar we doen net alsof we van niks weten

Na het jarenlang waarschuwen van Sahrawi's dat de toestand niet zo kan voortduren, en de uitdrukkelijke waarschuwingen om uit de buurt van de wegblokkade door Sahrawi demonstranten bij Gargarat te blijven, is het staakt-het-vuren op vrijdag 13 november door Marokko verbroken. De FAR, het Marokkaanse leger heeft de wegblokkade verwijderd en het gebied onder controle genomen.
Het Front Polisario heeft vervolgens, zoals aangekondigd, de wapenstilstand-overeenkomst tot voltooid verleden tijd verklaard.
In de overeenkomst was afgesproken om een referendum te organiseren, maar Marokko had die voorwaarde al lang geleden verworpen. Het bestand was al een illusie en het toegeven aan de werkelijkheid is op zichzelf een goede stap. Het Front Polisario heeft voor de duidelijkheid een groot aantal bommen en granaten afgevuurd op de Marokkaanse schuilplaatsen in hun verdedigingslinie. En herhaalt dat elke dag.

In de Saharaanse republiek is de algehele noodtoestand afgekondigd en uiteraard de algehele mobilisatie. In Marokko doet men alsof er niet veel aan de hand is.
De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties maakt nog steeds geen haast om belangstelling te tonen. De VN missie MINURSO voor de organisatie van het referendum die ook moet toezien op het staakt-het-vuren heeft zich aan de Polisario zijde teruggetrokken in de barakken; achter de Marokkaanse Muur trekt men op met de Marokkanen aan de dinertafels in de hotels van El Ayun, of men gaat op stap met het Marokkaanse leger, zoals bij Guerguerate.
VN-chef Guterres en de Franse minister van Buitenlandse Zaken Drian, of de net zo Franse Onder-secretaris-generaal voor VN vredesoperaties Jean-Pierre François Renaud Lacroix: allemaal steunen ze Marokko. Er is dertig jaar lang de leugen volgehouden dat Verenigde Naties de Sahrawi zullen helpen met een referendum terwijl Frankrijk alle steun voor de Sahrawi blokkeerde en kritiek op het corrupte Marokkaanse regime smoorde. Dat de Marokkaanse regering zijn afkeuring uitsprak over Franse cartoons en daarbij de islamitische haatcampagne in Frankrijk onderschreef maakte geen verschil voor Drian.
Marokko mag alles van het Macronistische Frankrijk, of het nu gaat om grootschalige export van hasj, of het goedpraten van cartoon-terreur, het schenden van mensenrechten en de vrijheid van meningsuiting, of het bedreigen van de grenzen van zijn buurlanden. Alles wordt door Frankrijk toegedekt en aangemoedigd. Daarbij weten de Fransen ook nog de Verenigde Naties op een schandalige manier te misbruiken voor hun belangen in Marokko. En dat belang schrijft nu voor dat men blijft doen alsof er nog steeds een wapenstilstand is en dat Marokko dat helemaal niet heeft gebroken. Het is afwachten hoe lang men dat volhoudt.

Koning van Marokko blijft vrije doorgang eisen over Polisario-gebied, hoopt op steun van VN missie voor het referendum, dat hij verwerpt.

Zijne Highness Mohamed VI, koning van de grootste kif producerende natie ter wereld, en Leider der Gelovigen, heeft ter gelegenheid van de herdenking van de "Groene Mars" weer de jaarlijkse redevoering gehouden die traditiegetrouw een provocatie van de internationale rechtsorde is geworden. De "Groene Mars" was een schijnvertoning waarbij Marokkaanse burgers in naam van de Islam West-Sahara introkken om "vreedzaam" de Spanjaarden te verjagen en het gebied te "bevrijden" van de kolonisator. In werkelijkheid was achter de schermen in nauw overleg met Spanje, samen met Mauritanië het gebied onderling verdeeld. De honderdduizenden "vrijwillige" Marokkaanse demonstranten waren de afleidingsmanoeuvre voor het internationale publiek. Buiten de schijnwerpers trok het Marokkaanse leger West-Sahara binnen waar het een genocidale terreurcampagne tegen de oorspronkelijke bewoners begon. De bevolking die de woestijn in vluchtte werd met napalm gebombardeerd. De Groene Mars was een misdaad tegen de menselijkheid en de triomfantelijke viering elk jaar is een uiting van grote minachting voor mensenrechten. 

Koning Mohamed zei in zijn redevoering "alle vertrouwen te hebben dat de Verenigde Naties en MINURSO hun plichten zullen blijven vervullen in termen van handhaving van het staakt-het-vuren in de regio". Die MINURSO is de VN missie om het referendum te organiseren. Het is hetzelfde referendum dat Zijne Highness overbodig acht maar het Polisario in 1991 als voornaamste reden zag om tot een staakt-het-vuren te komen. De Sahrawi's klagen de laatste jaren steeds harder dat de bescherming van de VN Marokko de kans geeft hun land leeg te plunderen. Dat zij daarin gelijk hebben wordt bewezen door de WSRW. Europese en zeker ook Nederlandse bedrijven zijn daarbij drijvende krachten.

De vluchtelingen zijn het zat en eisen actie van het Polisario. Die is er gekomen in Gargarat, of Guerguerat of Karkarat, الكركرات. Het is de plaats waar de weg vanuit Marokko naar Mauretanië en de rest van Afrika over Polisario-gebied loopt. Een stukje van een paar honderd meter. Maar er staan nu Sahrawi demonstranten en die blokkeren de weg. Ze eisen een referendum. Dat is heel vervelend voor koning Mohamed VI aangezien zijn buurland Algerije de grens voor hem dichthoudt. Het verkeer vanuit Marokko naar Afrika kan dus niet via Algerije. Het ligt voor de hand dat de Marokkaanse dictator niet met zich wil laten sollen en hard militair ingrijpen als de oplossing ziet. Maar dat moet dan wel gebeuren op Polisario-gebied, waar Gargarat nu eenmaal ligt volgens de bestandslijnen van 1991 en dat zal dus een schending van het bestand betekenen. Het Front Polisario heeft de noodtoestand afgekondigd en is aan het mobiliseren. Mauritanië stuurt ook troepen naar de grens. De president van de Saharaanse republiek heeft verklaard dat, zodra Marokkanen ook maar een haar krenken van de protesterende burgers bij Gargarat, de totale oorlog wordt afgekondigd. Het is namelijk ook nog eens tien jaar na de bloedige ontruiming door Marokko van het ontzagwekkende protestkamp Gdeim Izik dat een vers diep trauma heeft veroorzaakt bij vele Saharawi's, en waarbij het Polisario toen knarsentandend heeft toegezien zonder direct in te grijpen.

Wat gaat Europa doen? De Franse minister Drian is op bezoek geweest bij zijn ambtsgenoot in Marokko. Daar is gesproken over de moord op de Franse leraar, en de aanval op de kerk in Nice door cartoonfobische moslims en steun van Marokkanen in de strijd tegen de beledigde moordmoslims. Die steun is er zeker van de onverschrokken Zineb El Rhazoui maar zij woont niet voor niets in Frankrijk.. Het cynische bewind van Mohamed VI gebruikt de suggestie van steun in de strijd tegen de terreur in Europa als ruilmiddel om de bange Europeanen te chanteren, net zoals men altijd steun beloofd tegen de drugssmokkel maar ondertussen de productie van hasj blijft opvoeren. Het is de vraag hoe ver Drian, en Europa, deze keer meegaat met de Marokkaanse wens om de betoging bij Gargarat kapot te maken.

De wereldhandel in Marokkaanse drugs

Marokko is de grootste producent van hasj ter wereld. De grootste word je niet zomaar. Voor die prestatie is goede samenwerking nodig tussen overheid en bedrijfsleven. De productie is voornamelijk geconcentreerd in het noorden van het land waar ook veel Marokkanen in Nederland vandaan komen. Het gebied is, nog sterker dan de andere delen van Marokko, zwaar gemilitariseerd. Het gebied is, volgens Riffijnen, in feite bezet gebied sinds de nederlaag van de Riffijnse republiek tegen de Spaans-Franse koloniale legers. De bezetting werd nog erger na de Hirak protestbeweging die het Marokkaanse regime grote schrik heeft aangejaagd. De overheid is nu zeer uitdrukkelijk aanwezig in het productiegebied.  

De handel in Marokkaanse hasj is vrijwel overal illegaal, ook in Marokko zelf. De handel heeft daarom een zeer discreet, een geheim karakter. Het is een zaak voor ingewijden, voor familie. De handel in Marokkaanse hasj gaat vooral via internationale Marokkaanse netwerken in de diaspora. Daarbij is het handig om de moskee te gebruiken en het seculiere buitenlandse netwerk van de overheid. Marokko heeft zowel een ministerie voor Marokkanen in het buitenland als een ministerie van buitenlandse zaken. En het heeft een inlichtingendienst voor discrete, geheime zaken in het buitenland. 

In het door oorlog en geweld geteisterde Mali wordt ook handel gedreven in Marokkaanse hasj en dat werkt de oorlog en het geweld in de hand. Bij een onderzoek door een Panel van experts voor de Veiligheidsraad van de V.N. wordt geconstateerd: De meest regelmatige en stabiele stroom van verdovende middelen door Mali, blijft cannabishars, of hasj, uit Marokko, via Mauritanië en Mali door de Niger naar Libië. Er wordt ook melding gemaakt van hasjkonvooien die cocaïne meenemen waarbij de aanvoerroutes van beide verdovende middelen samenkomen in Mali en in dezelfde richting verder gaan. 

Het deskundigenpanel van de Veiligheidsraad vat samen: 

"De betrokkenheid van gewapende groepen bij de georganiseerde misdaad blijft voornamelijk evolueren rond het vervoeren van hasj, wat leidt tot dodelijke botsingen die mogelijk neerkomen op schendingen van het staakt-het-vuren en een bedreiging vormen voor de uitvoering van de overeenkomst, waarbij partijen zich ertoe verbinden gezamenlijk de georganiseerde misdaad te bestrijden. Om de destabiliserende drugsstromen een halt toe te roepen, moet de sanctielijst ook gericht zijn op leveranciers. Marokko reageert zeer goed op het panel in het algemeen, maar heeft noch het panel, noch de autoriteiten van Niger de beschikbare identificerende informatie verstrekt over personen en entiteiten die hasj leveren aan het criminele netwerk van Mohamed Ben Ahmed Mahri (MLi.007), ook bekend als Rouggy." 

Marokko praat dus wel heel beleefd en welwillend met de deskundigen van de V.N. maar verstrekt geen informatie. 

In Nederland gaat de handel in het belangrijke Marokkaanse exportproduct ook samen met geweld. Er speelt nu de rechtszaak tegen de organisatie van drugshandelaar Ridouan Taghi die lange tijd zat ondergedoken in de Golfstaat Dubai. In het onderzoek met codenaam 26marengo naar een heel grote wapenvoorraad en een lange reeks moorden waarbij getuigen, en een advocaat de dood vonden is het opvallend dat advocaten van Marokkaanse afkomst verdacht worden van het informeren van de criminele organisatie. Het gaat om Yassine Bouchikhi in Utrecht die in een persbericht de beschuldiging ontkent, en om Khalid Kasem. Volgens het Parool is Khalid Kasem advocaat geworden en op het rechte pad gebleven door zijn broer Ila ‘Mijn broer Ila was er altijd voor mij.’  De familie is belangrijk. Ila Kasem is eerder op dit blog genoemd.  Het is een invloedrijke heer met uitstekende contacten binnen de Marokkaanse overheid. 

Arnon Grunberg kut-Marokkaan

Arnon Grunberg heeft in een 4 mei lezing een opmerking gemaakt over Marokko. Hij schreef: "Voor mij was het van begin af aan duidelijk: als ze het over Marokkanen hebben, dan hebben ze het over mij", en dat werd door de krant Trouw uitgelicht en boven het stuk gezet. Grunberg doelde op de haatcampagne die wordt gevoerd tegen de islam en Marokko. De Joodse Grunberg is daar bang voor. "En het is ook logisch dat als er gesproken wordt over bepaalde bevolkingsgroepen op een manier die doet denken aan de meest duistere tijd uit de twintigste eeuw, als dat gewoon is geworden, er vroeg of laat op die manier ook weer over Joden gesproken kan worden."

In dezelfde krant heeft Sylvain Ephimenco een kolom. Ephimenco noemde de opmerking van Grunberg daarin  "een gevoelloze provocatie". Ephimenco heeft een Algerijnse achtergrond waardoor hij zich niet direct bedreigd zal voelen door anti-Marokkaans sentiment. Integendeel, want Algerijnen zijn zich in het algemeen goed bewust van de extreemrechtse sentimenten ten aanzien van immigranten maar ook van de Marokkaanse anti-Algerijnse sentimenten, en van de dreiging van het Islam fanatisme. Dat maakt zijn reactie belangrijk.

Grunberg schreef eerder in de Groene in een boekbespreking : "De vergelijkingen die wel eens zijn getrokken met betrekkelijk populaire hedendaagse theorieën over terrorisme, de islam en ‘de moslims’, die Europa zouden willen overnemen, zijn juist. De angst voor het jodendom en de jood uit de jaren twintig is ongeveer net zo rationeel als de angst voor de moslim en de islam van heden."

Grunberg heeft daarin ongelijk. De vergelijking is schadelijk. De angst voor moslim fanatici die met vrachtwagens inrijden op mensenmassa's of aanslagen plegen op synagoges is zeer rationeel. Die angst leeft bij moslims, christenen en Joden en bij de meeste overheden in Europa die extra kosten maken voor beveiliging. De angst is er zeker bij Algerijnen die een lange wrede oorlog tegen het islamterrorisme nog niet zo lang achter de rug hebben.
In het zuiden van Algerije wonen vluchtelingen uit West-Sahara en daar is men diep overtuigd van de Marokkaanse betrokkenheid bij de terreur in Algerije en Europa. Sahrawi wijzen er keer op keer op dat bij de meeste terreuraanslagen Marokkanen betrokken zijn. Voorts op het feit dat de organisatie van de terreur is verweven met de organisatie van de drugshandel waarin Marokko bepalend is als grootste hasj exporteur ter wereld. Zij wijzen op de territoriale uitbreidingsdrift binnen de Marokkaanse politiek en het ontbreken van respect voor mensenrechten van de maffiose dictatuur. Voor een kritische bespreking van Marokko en Marokkanen kan je bij Sahrawi terecht. Zijn deze Sahrawi  daarom extreemrechtse trollen? Nee, de Sahrawi richten zich niet op het Marokkaanse volk maar op de Marokkaanse machthebbers. Zij leggen verband tussen doel en middelen, machtsuitbreiding en terreur, en zij spreken uit eigen bittere ervaring. Zij zijn uit hun land verjaagd door Marokko. De Marokkaanse luchtmacht bestookte de karavanen van vluchtelingen met napalm en fosforbommen. Genocide was het doel van Hassan II, de "koning" van Marokko.  Hun land is bezet en gekoloniseerd door Marokkanen.   Het is een feit dat Wilders dezelfde woorden gebruikt om de angst voor Marokkanen hier aan te wakkeren. En "Minder Marokkanen" is een hartenkreet die de onderdrukte Sahrawi ondersteunen.

Volgens Wilders en andere extreemrechtsen zouden moslims, Marokkanen, Nederland willen bezetten en koloniseren. Het goedkope plagiaat van Wilders en co van de Sahrawi agitatie tegen de Marokkaanse dictatuur heeft succes. Waarschuwingen zoals die van Grunberg, zijn herkauwen van waarschuwingen uit de vorige eeuw, helpen daar niet tegen.  Grunberg helpt de Algerijnen niet tegen de Marokkaanse laster, hij helpt de Sahrawi niet en ook de Riffijnen niet, en bovenal de gevangengenomen en verbannen Marokkaanse journalisten en schrijvers niet.
Als Grunberg zich een Marokkaan noemt waarom dan niet meteen een kut-Marokkaan.

Corona Crisis

Illustratie: https://twitter.com/zedd68   Caricatures du Maroc blog

De wereld is in crisis door het Covid - 19 of Corona virus. Het virus verspreid zich in alle kringen. In Nederland en in Marokko. Er zijn berichten dat koning Mohamed VI is besmet. Als dat zo is zal de man de allerbeste verzorging ontvangen. Overigens is lalla Salma, zijn vrouw, nog steeds zoek.

De epidemie grijpt in politiestaat Marokko ondanks rigide maatregelen om zich heen en zal naar verwachting door de slechte gezondheidsvoorziening nogal wat slachtoffers eisen.
In West-Sahara zijn op moment van schrijven nog geen besmettingen ontdekt en ook in de vluchtelingenkampen is het virus nog niet opgedoken. De regering daar heeft in- en uitreizen geblokkeerd en is een bewustwordingscampagne gestart om de hygiëne aan te scherpen. De president van de Sahraanse republiek heeft laten weten zich grote zorgen te maken over het lot van de Sahranen die in Marokkaanse gevangenissen vastzitten. Ook Marokkanen en Riffijnen zijn erg bezorgd over de vele gevangenen in het land.
Ondertussen heeft de EU 450 miljoen euro aan Marokko beloofd vanwege de Corona crisis. De USA heeft het land 6.6 miljoen mad toegezegd voor de bestrijding van de ziekte. De koning heeft een fonds opgericht waaruit de kosten van de corona crisis moeten worden bestreden. Hopelijk worden de gelden goed besteed.  De gezondheidssector in Marokko kan wel een investering gebruiken, er zijn veel klachten.
Het geld dat de EU eerder aan Marokko heeft besteed had beter besteed kunnen worden, aldus de Europese Rekenkamer.

Ondertussen heeft de EU een besluit genomen over de manier waarop de Marokkaanse wetgeving en de Europese zich tot elkaar moeten gaan verhouden wat betreft de handel in grondstoffen uit West-Sahara. De handelsovereenkomst was in de soep gelopen door een uitspraak van het Europees Hof die bepaalde dat West-Sahara geen deel is van het Marokkaans rijk.  Men heeft besloten dat overeenkomstig artikel 81 van de Associatieovereenkomst een Associatiecomité zal worden opgericht dat verantwoordelijk wordt voor het beheer van de overeenkomst. Het Associatiecomité moet met name besluiten over de voordelen voor de betrokken bevolking en de exploitatie van natuurlijke rijkdommen in West-Sahara. QUE?

Het probleem is dat het Europees Hof heeft bevestigd dat de grondstoffen het eigendom zijn van de oorspronkelijke bevolking en dus niet zomaar door binnenvallende rovers kunne worden verpatst aan de meestbiedende, zonder toestemming van en winstdeling met de oorspronkelijke bevolking. Die wordt vertegenwoordigd door het Front Polisario aka de Sahraanse republiek. Het is kennelijk de bedoeling dat het Associatiecomité, dat zal bestaan uit Europeanen en Marokkanen, moet gaan bevestigen dat "de betrokken bevolking" tevreden is met de Europees-Marokkaanse handel in de  grondstoffen van West-Sahara. Dat het Polisario hiermee akkoord gaat is uitgesloten. Dat het EU hof van Justitie deze constructie goedkeurt is onwaarschijnlijk omdat .. de vertegenwoordiging van de 'betrokken bevolking" aka het Polisario wordt buitengesloten.

Een ander probleem is de Marokkaanse uitbreiding van zijn zeegrenzen. Die grenzen gaan nog voorbij de kusten van West-Sahara en maken inbreuk op de Spaanse zeegrenzen. Het is de Marokkaanse bedoeling kennelijk om het met Spanje op een akkoordje te gooien en zo het West-Saharaans zeegebied onderling te verdelen.