Aboutaleb gaat spreken

"De Kamer van Koophandel Rotterdam, HIC-Marokko, het Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam en het Nederlands Centrum voor Handelsbevordering nodigen u graag uit voor een kennismakingsbijeenkomst met de nieuwe Marokkaanse ambassadeur Jaouad el Himdi. De netwerkreceptie vindt plaats op 30 september 2009 van 17.00 tot 19.30 uur bij de Kamer van Koophandel Rotterdam aan de Blaak 40 in Rotterdam. Deze bijeenkomst is bestemd voor iedereen die economisch bij Marokko betrokken is. Om 17.40 uur wordt het Welkomstwoord verzorgd door de heer Ahmed Aboutaleb, Burgemeester van Rotterdam."
Wij geven u nog wat achtergrond informatie over Marokko: "De staat Marokko is ontstaan toen het land zich onafhankelijk verklaarde van Frankrijk op 2 maart 1956. Zijne Koninklijke Hoogheid Mohamed VI is het Marokkaanse staatshoofd sinds 23 juli 1999. Marokko ligt in noordelijk Afrika aan de kust van de Middellandse Zee, de Straat van Gibraltar en de Atlantische Oceaan, grenzend aan Algerije en Mauritanië."

Correctie. Nee. Mauritanië grenst niet aan Marokko, dat is een leugentje voor de goede schijn. Marokko grenst in het zuiden aan de mijnenvelden die het zelf heeft gelegd om haar illegaal geannexeerde gebied tegen de rechtmatige eigenaren te verdedigen: het Saharaans bevrijdingsfront Polisario. De Marokkaanse mijnen markeren de grens met de RASD, de Saharaanse republiek. Maar dat zal je niet horen van de Marokkaanse regeringsvertegenwoordigers die het bestaan van de Saharanen stelselmatig wegdrukken uit hun eigen bewustzijn en ook uit het Nederlandse.

De Saharanen die in het door Marokko bezette gebied wonen worden stelselmatig vernederd en mishandeld. Zij moeten zwijgen, nog meer dan Marokkanen zwijgen moeten.
Maar Aboutaleb gaat spreken! Op 30 september 2009 om 17.40 uur.

Deutsche heiratet Prinzen von Marokko

Het Marokkaans Sultanaat heeft een lange historie. De grondlegger van de nog heersende Alaouïeten dynastie, die stamt uit de 17e eeuw, was ene Moulay Ismael. De heerser van vandaag is Mohammed VI en die heeft het niet altijd makkelijk. Zo had hij een poosje geleden last van zijn ingewanden. En daarom kon hij niet naar een feestje van Moammar Khadafy, de glorieuze leider van Libië. Het was slechts een smoesje omdat hij daar de President van de Saharaanse Republiek niet tegen het lijf wilde lopen. Maar het was voor het eerst dat in Marokko iets werd gepubliceerd over de gezondheid van de Koning. Journalisten die het onderwerp uitdiepten werden opgepakt en dagenlang ondervraagd. De Marokkaanse journalistiek heeft het er moeilijk mee.

De Sultan-Koning van Marokko had ook geen tijd om de vergadering van de Verenigde Naties bij te wonen hoewel daar toch zeer veel staatslieden aanwezig waren, zoals president Obama en zelfs Jan-Peter Balkenende, want hij was te druk met de voorbereidingen van het huwelijk van de huidige Moulay Ismael met een Duitse schone.
De plechtigheid is inmiddels voltrokken met belangrijke gasten. Volgens Bild was ook Moulay Hicham aanwezig, de rebellerende prins waar de koning niet mee gezien wil worden.
De Sultan-Koning van Marokko heeft overigens de bijnaam: ‘de laatste koning'.

Akkoord na half uur onderhandelen

De wazige onderhandelingen over de Westelijke Sahara die onder leiding stonden van neêrlands tópdiplomaat van Walsum sleepten zich oneindig traag voort. Maar het kan ook anders en dat is bewezen door het Pleincollege Eckart in Eindhoven. De leerlingen van deze school speelden het simulatiespel "Regel de Wereldvrede" dat was georganiseerd door "Euro's voor Vrede" en na slechts een dik half uur bereikten zij een duurzame overeenkomst. Dit is het resultaat:

Marokko wil het winstgevende gebied 'de Westelijke Sahara' liever niet kwijt. Toch is het land bereid om mee te werken aan het afbreken van de muur, het opzetten van politieke partijen voor zowel Saharanen als Marokkanen, een open politiek systeem en open grenzen, mits ze de komende 50 jaar haar 'investeringen' in het gebied terugbetaald krijgt en Marokko er niet financieel op achteruit gaat. De Saharanen gaan hiermee akkoord.

Bekijk hier het hele verslag van het Pleincollege Eckart uit Eindhoven van de onderhandelingen over de Westelijke Sahara.

De Oxford Six

Toen de zes studenten nog dachten dat ze een reis gingen maken.


Zes Saharaanse studenten wilden deelnemen aan een vredesproject in Oxford waar zij voor waren uitgenodigd door Talk Together. Maar zij mochten niet naar Oxford. De studenten werden door de Marokkaanse autoriteiten tegengehouden. Want zomaar gaan praten over vrede... nee zo werkt het niet in Marokko. Amnesty International zag zich gedwongen een verklaring uit te geven.

Hieronder het verhaal van een van de zes studenten:

Mijn naam is Choummad Laarousi Rezouk
Ik ben geboren op 22/12/1989 in El Aiun, de Westelijke Sahara.
Ik ben een van de zes Saharaanse studenten die het recht werd ontnomen om naar het Verenigd Koninkrijk te reizen voor het Talk Together programma in Oxford deze zomer.
De Marokkaanse autoriteiten hielden ons tegen op de Al Massira luchthaven in Agadir, Marokko, op 5 augustus. We werden geslagen en met geweld naar huis gestuurd.

We werden onder surveillance geplaatst van de Marokkaanse politie in El Aiun.

Op 1 september terwijl ik naar huis ging, werd ik in de buurt van de middelbare school "Almorabitin" aangehouden door een politie-auto vol met agenten in burger.

Het eerste wat ze deden was me blinddoeken zo dat ik ze niet kon herkennen en toen begonnen ze met slaan en schoppen op alle delen van mijn lichaam.

Ze reden me naar Wad Saguia Elhamra (een vallei in de woestijn) die ik herkende toen de politie al mijn kleren en de blinddoek afdeed, en me handboeien aandeed met wat kleren onder de handboeien zodat ze geen littekens zouden achterlaten.

Na een poosje kwam een auto type 110 aan, en toen kreeg ik weer een blinddoek voor, maar ik herkende de politie officier die arriveerde, zijn naam is Aziz Anouch, ik herkende zijn stem omdat hij mij eerder had gearresteerd en gemarteld.

De politie sloeg en schopte me terwijl ze mij ondervroegen over onze reis naar het Verenigd Koninkrijk, en over de reden waarom wij gingen.

Vragen over de organisatoren van de reis, de oprichters, of het Polisario er verantwoordelijk voor is, of doet het Front de financiering? Wie waren onze contacten ...

Ik ontkende enig verband met het Polisario-front met onze reis en vertelde dat we een aanvraag hebben ingediend om het programma bij te wonen en toen werden uitgekozen.

Ik werd ook ondervraagd over enkele andere Saharaanse activisten; jongeren en vrouwen die op het moment worden gevolgd door de politie, maar ik ontkende die.

De politie schonk benzine over me en dreigde me aan te steken om mij te dwingen informatie te geven. Ik bleef bij mijn ontkenning. Ze goten koud water op mij.

Toen hingen ze me op de manier die zij de "gegrilde kip" noemen, dat is een beruchte marteling die de politie gebruikt.

De politie vroeg mij naar Saharaanse mensenrechten activisten, ik vertelde dat als ik ze ken iedereen ze kent. De ondervraging werd gevolgd door schoppen en slaan.

Ze groeven een gat in de grond van mijn maat, zetten me erin, vertelden dat het mijn graf was. Ze gooiden zand over me heen, behalve over mijn hoofd, en ze lieten me in die toestand voor ten minste een half uur.

De politie kwam terug en ondervroeg me met dezelfde vragen. Ik bleef bij mijn ontkenning.

De politie haalde me uit het gat, gaf me mijn kleren terug en zette me in de auto.

Aziz Anouch dreigde dat als ik zijn naam zou noemen of voor een video zou vertellen wat er met mij was gebeurd, de politie me zou ontvoeren en vermoorden.

Ik doe een beroep op alle internationale overheden en organisaties om op te treden tegen de wreedheid van het Marokkaanse regiem dat de mensenrechten schendt van ons Saharaanse volk. Geef ons internationale bescherming.

Ik weet zeker dat de andere studenten die hebben meegedaan aan het Talk Together-project dezelfde wreedheden zullen tegenkomen die Nguia El Houassi en ik hebben ondervonden.

Ik doe een beroep op de Verenigde Staten om druk uit te oefenen op Marokko om te stoppen met het martelen van Saharaanse studenten, vrouwen en kinderen.
-------------------------------------

Hieronder het verhaal van Hassawina Nguyia.


---

Ondertussen heeft het Nederlandse IKV/PaxChristi zijn website over Marokko aangepast... er staat geen woord over de Westelijke Sahara in!