Hypocriete Uri

Opvallende afwezige bij de verkiezingscampagne was meneer Verhagen, de voormalige minister van Buitenlandse Zaken. Die moest op wintersportvakantie. Nu zijn de uitslagen binnen en nu mogen wij weten dat sinds zondag Nederlandse mariniers worden vastgehouden door de Libische leider waar Nederland geen vriend van is. De huidige minister van Buitenlandse Zaken, Uri Rosenthal, had al aangekondigd dat na de evacuatie van alle mensen die vastzitten door de onlusten in dat land, sancties door de EU tegen Libië zullen worden genomen. De mariniers wilden met hun helikoptertje een paar mensen evacueren. Nu is dat mislukt en heeft Khadaffi rechtmatig gijzelaars in handen gekregen. Nederland is ongerust.

En nu, Uri? Nu moet er worden onderhandeld met "the Libyan government, or whatever is left of it." De diplomatieke diensten van het land werken amper. Wat heeft Nederland te bieden? Khadaffi kan weten, als hij tenminste naar Rosenthal heeft geluisterd, dat als alle Nederlanders weg zijn, sancties tegen hem worden ingesteld. Dat helpt niet. Meneer Rosenthal komt bovendien uit Den Haag waar het Internationaal Strafhof is gehuisvest. Dat wordt nu ingezet tegen Kadaffi. Dat helpt ook niet. Wie of wat kan dan helpen? Heeft Nederland vrienden die vrienden kennen die een goed woordje kunnen doen bij Kadaffi? De Koning van Marokko soms? Not very likely. Misschien moet Uri eens gaan praten met Chavez ... als het mag van de gedoogpartner. Chavez heeft echter wel verstandige plannen en het is de vraag of Uri's partner dat wil gedogen.

Voordat de opstand uitbrak hoorden we de Nederlandse ministers niet over de mensenrechten in Libië, Na de opstand was al snel sprake van een wapenembargo, sancties en strafrechtelijke vervolging. Nu weet Uri even geen krachtige woorden te vinden en mogen wij stilletjes hopen dat de diplomatie van Uri de mariniers gaat helpen. Jammer dat dit stil is gehouden, "wegens veiligheidsredenen" want als dit bekend was geweest tijdens de verkiezingscampagne waren wellicht interessante discussies over het buitenlandbeleid ontstaan.

Overigens is men in België diplomatiek verstandiger bezig.

Ondertussen worden de mensenrechten in de door Marokko bezette Westelijke Sahara, ernstig geschonden. Tijdens het prestigieuze surffestival dat de bezetters elk jaar organiseren in Dahkla hebben Saharanen gedemonstreerd voor hun rechten. Marokkaanse kolonisten hebben daarna pogroms uitgevoerd in de stad tegen de Saharaanse minderheid. Ook in de hoofdstad van de Westelijke Sahara, El Ayun is het gisteren weer misgegaan. Er was een demonstratie voor de mensenrechten van Saharanen. Wat waren de eisen van de Saharanen?
Volgens een verklaring van de Saharaanse vakbondsunie komen zij op voor:

* Ontslagen werknemers van het mijnbouwbedrijf "PHOSBUCRAA"
* voor de families van de politieke gevangenen die zijn opgepakt na de ontruiming van het protestkamp Izik GDEIM
* voor de rechten van werknemers in de kustvisserij en van traditionele vissers.
* Werkloze afgestudeerden
* mensen met een handicap en speciale behoeften
* families van 16 vermisten
* een groep werknemers van de vennootschap SMESI, een dochteronderneming van OCP
* Werknemers die zijn ontslagen bij het bedrijf "Fleur de Mer"

De vreedzame demonstratie, waaraan werd deelgenomen door ongeveer 500 mensen uit verschillende organisaties, begon rond 9 uur op woensdag, 2 maart, maar werd om 13.30 uur aangevallen door een ruime politiemacht samen met een grote groep Marokkaanse kolonisten, op de Smara Avenue bij de voordeur van het ministerie van Mijnbouw, in de bezette stad Ayun. Betrouwbare bronnen bevestigden dat de aanval werd bevolen door de Wali (gouverneur) van de stad.

Voorzover bekend zijn er vele gewonden gevallen. Zeker is dat de heer Sidi Ahmed Eddia, secretaris-generaal van het Uitvoerend Comite van de Confederatie van de Saharaanse werknemers, CSTS, ernstig gewond is geraakt en is overgebracht naar het ziekenhuis. Andere gewonden die met name worden genoemd zijn: Mohamed Talp, El Hussein Saidi en Sidahmed Mohamed Rachid. Het ziekenhuis is omgeven door de politie, en er hangt ook een grote groep kolonisten rond en bovendien is er veel politie in burger die de in en uitgangen controleren.

Het mensenrechtenklimaat in de Westelijke Sahara is buitengewoon slecht. Toch zien we in Nederland niemand roepen om sancties tegen Marokko, of om strafrechtelijke vervolging van Mohamed VI.