De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft na de ontvangst van een rapport van de SG unaniem besloten om de missie voor het organiseren van het referendum in West-Sahara met een jaar te verlengen. De USA had zelf ook een rapport over West-Sahara opgesteld en wilde een mensenrechtencomponent aan het mandaat van de MINURSO toevoegen. Maar dat was tegen het zere been van Marokko. De Marokkaans-Amerikaanse legeroefening African Lion werd op het allerlaatste moment afgezegd. Fassi Fihri, de minister van buitenlandse zaken verklaarde dat het idee de stabiliteit in de regio bedreigd en vloog naar Rusland en China om steun te zoeken tegen het mensenrechtengevaar. Een Marokkaans salafist verketterde de USA. De neutraliteit van de missie werd in twijfel getrokken. De Marokkaanse minister van binnenlandse zaken verklaarde dat er in het noorden van het land nog veel meer schendingen van mensenrechten voorkomen... Kortom: heel Marokko dreigde collectief gek en dwaas te worden.
Uiteindelijk is de missie door de Veiligheidsraad verlengd zonder mensenrechtencomponent. De koning is opgelucht.
Amnesty International spreekt van een gemiste kans. De solidariteitsbeweging is verontwaardigd. Een eerste verbitterde Saharawi reactie was dat het pacifisme nergens toe leidt.
Een ontploffing van een boiler in een vismeelfabriek in Laayoue, waarbij twee doden en negen gewonden vielen, deed denken aan een aanslag. Zoals in de dagen daarvoor nerveuze associaties ontstonden van Marokkaanse betrokkenheid bij een brand in de Kennedy bibliotheek in Boston, wegens de Kennedy lobby voor de mensenrechten; of van een Saharaanse link met de ontploffing van een fosfaatverwerkende fabriek in Texas.
Het Polisario gaf echter koeltjes een tevreden verklaring uit over het verlengen van de vredesmissie. Het simpele feit dat de mensenrechtencomponent ter sprake is gebracht door de USA is volgens Polisario vertegenwoordiger Boukhari een hele vooruitgang. Het geduld van het Polisario is kennelijk nog steeds niet op. Marokko maakt nu zelf nog deel uit van de Veiligheidsraad. Volgend jaar zal het punt terugkomen op de agenda en dan is Marokko geen lid meer.
Maar in het bezette gebied zelf zijn de Saharawi's niet geduldig. Zij zijn de straat opgegaan en zwaaien openlijk met de Saharawi vlag. De Marokkaanse reactie is gewelddadig en vooral het geweld tegen vrouwen verhit de gemoederen. Er zijn veel beelden van de gebeurtenissen op Youtube verschenen, en dat is allemaal bewijsmateriaal van Marokkaanse schendingen van mensenrechten. Het monitoren van de mensenrechten wordt ook zonder de VN natuurlijk al gedaan, niet alleen door Saharawi zelf, ook door Marokkanen. En door Amerikanen en Europeanen.
En ondertussen wordt de politieke toestand in Marokko steeds lastiger.
Maar dat alles is in Nederland niet belangrijk genoeg om over te berichten.
Het PvdA-blog Joop heeft alleen een stukje gemaakt over de marathon in de Saharawi vluchtelingenkampen. Vreemde timing, Joop! Er werd al eerder over bericht door het Friesch Dagblad.
Het weekblad Vrij Nederland had vorige week de Marokkaanse politica mevrouw Elatik op de voorpagina. In het uitgebreide portret dat van haar wordt geschetst staat geen woord over haar politieke opvattingen over de toestand in Marokko en de bezetting van West-Sahara. Vrij Nederland vraagt Marokkaanse politici niet naar de opvattingen over West-Sahara zoals geen enkele Nederlandse vragensteller dat doet. De symbiose tussen het Marokkaanse en het Nederlandse koninkrijk maakt dat kennelijk onmogelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten