KIDNAP!!

Marokko is gekozen in de ... Veiligheidsraad. De regering van het land heeft niet veel respect voor de VN of internationaal recht, en de Marokkaanse schurkenstreken staan op de agenda bij dezelfde Veiligheidsraad maar dat vormt kennelijk geen enkel bezwaar. Het tweede dat aan de hand is dat mevrouw Jiminez, de Spaanse minister voor Buitenlandse zaken, Marokko bezoekt. Ze gaat op bezoek bij haar Marokkaanse collega en ook bij koning Mohamed nr. 6. En het derde belangrijke gebeuren is dat voor het eerst, in meer dan dertig jaar, mensen zijn gekidnapt in Saharaans gecontroleerd gebied. Dat deze drie zaken vlak na elkaar plaats vinden is iets om rekening mee te houden. Want hoe gaat het verder?
Marokko mag zijn zegje doen als de Westelijke Sahara aan de orde komt in de Veiligsheidsraad.
De Spaanse minister van Buitenlandse Zaken Jiminez heeft al onderdanig verklaard dat het Marokkaanse plan om de Westelijke Sahara in te lijven door er autonomie aan te verlenen, een heel fijn plan is. Jiminez wil de Sahara dus uitleveren zoals de Franco-erfgenamen dat altijd al voor ogen hebben gehad. De vraag is hoe de rest van Europa er over denkt. Grote kans dat die er niet aan denkt, zoals men ook niet denkt aan de gegijzelden omdat die kidnap niet bepaald in het nieuws is. De vraag hoe de Spaanse solidariteitsbeweging erover denkt doet er even niet toe want die staat onder grote druk door de kidnap van de drie hulpverleners. De Spaanse consul is op bezoek geweest bij de Saharaanse regering in ballingschap in het zuiden van Algerije en die heeft de hulpverleners verteld dat de hulpverlening voortaan anders geregeld gaat worden. Waar de man het vandaan haalt is niet helemaal duidelijk want de hulpverlening is allesbehalve een Spaans monopolie en heeft plaats op Algerijns territorium onder Saharaans bestuur. Hij heeft ter plekke van Portugese zijde dan ook al de wind van voren gekregen. De rare Spanjaarden willen zelfs dat de VN een onderzoek doet naar de veiligheid in de vluchtelingenkampen - terwijl de grootschalige en structurele mishandeling van Saharanen die niet gevlucht zijn uit het bezette gebied voor Spanje geen reden is om een onderzoek in het bezette gebied te eisen. Terwijl de veiligheid daar toch in de eerste plaats de reden is voor het bestaan van die kampen.
En overigens was ook de bomaanslag op buitenlanders in Marrakech nooit geen reden om een onderzoek te eisen naar de veiligheid in Marokko.

De Saharaanse minister van cultuur heeft de ontvoering veroordeeld als een poging om de solidariteit met de Saharaanse vluchtelingen te breken.

Het laatste nieuws is in El Periodico Extremaduro dat de Algerijnse krant el Khabar citeert met de melding dat bij een treffen vier kidnappers zijn doodgeschoten.

Verder kent Facebook nu de groep "Nederland moet de Saharaanse republiek RASD erkennen". Wordt allen lid!

kidnap!

Vandaag begon de dag in de Saharaanse vluchtelingenkampen met het verhaal dat er drie buitenlandse medici vannacht zijn ontvoerd uit het gastenverblijf van de Saharaanse republiek door terroristen. Goedemorgen! Het gerucht werd bevestigd door het Saharaans persburo en door CNN, Reuters en alle belangrijke Spaanse media.

Inmiddels is het verhaal in ontwikkeling en schijnen de ontvoerders gepakt te zijn en de gevangenen te zijn bevrijd door een gezamelijke actie van Algerijnse, Spaanse en Saharaanse overheden. Maar dat was een gerucht. De minister van buitenlandse zaken van Spanje, Jiminez, zou in een korte verklaring zorgvuldig hebben vermeden om de RASD (de officiele naam van de staat: Republic Arabe Saharouie Democratique) te noemen. Ze sprak slechts over "overheden in de regio".

De Marokkanen zien nu hun favoriete spookverhaal over de vluchtelingenkampen in duigen vallen, ze schilderen de kampen af als plaatsen waar Saharanen tegen hun wil worden vastgehouden en waar niemand toegang heeft, laat staan buitenlanders.

De ministeries van buitenlandse zaken in Spanje en Italie hebben het verhaal inmiddels bevestigd en de namen vrijgegegeven van de slachtoffers, het zijn een Spaanse mevrouw Ainhoa Fernandez de Rincon van de organisatie Asociación Extremeña de Amigos del Pueblo Saharauien de heer Enric Gonyalons van de Baskische organisatie Mundubat en de Italiaanse mevrouw Rossella Urru, van de Comité Italiano para el Desarrollo de los Pueblos (CISP).

De bevolking in de vluchtelingenkampen is op de hoogte gesteld en gemaand extra waakzaam te zijn en goed op de buitenlandse gasten te letten.


==== Updates volgen zodra dat mogelijk is ====

Eten in de vluchtelingenkampen

Restaurante Gdeim Izik is nieuw. Het is gelegen op een heuveltje met uitzicht op Rabouni, het Saharaans vluchtelingenkamp waar de regering van de Sahraanse republiek in ballingschap is gevestigd, in het uiterste zuidwesten van Algerije. Een menukaart heb ik niet ontdekt.
De bediening is vriendelijk en Spaanstalig, maar internationaal ingesteld want men spreekt ook heel langzaam Spaans, en Arabisch uiteraard. Er is keuze uit: koeievlees met rijst en groente, kip met patat, linzensoep en salade. Het koeievlees is in deze streek bijzonder omdat het vleesvee hier bestaat uit kameel en geit.
Ik koos kip met patat en een salade en een koffie toe. Je kan binnen zitten waar het schoon is en koel of buiten op een klein terrasje met uitzicht op het gastenverblijf voor de bezoekers van internationale hulporganisaties.
De kip en de patat werden snel op tafel gezet samen met een overdadige grote mand vers brood. Met lichte vertraging arriveerde de salade. De kip was wat taai maar goed genoeg om mijn honger mee te stillen. De saus en het brood maakten dat weer goed. De patatten waren slap en niet zo warm meer, maar alleszins eetbaar. De salade bestond uit een paar flinke schijven vleestomaat, dito ringen van rode ui, drie smakelijke olijven en bladen sla.
De koffie werd al geserveerd toen ik nog halverwege de maaltijd was. Die was toch nog goed op tempatuur toen ik hem dronk en het bleek een pittige en smakelijke afsluiting van de maaltijd.
Het afrekenen duurde lang en dat lag aan de toestroom van klanten.
Daardoor had ik tijd voor een paar observaties. Dat er veel buitenlandse klanten waren was te zien aan de kleding en te horen, er waren Spanjaarden maar ook Fransen en Cubanen. Het restaurant heeft ook uitzicht op een ziekenhuis waar vooral buitenlands medisch personeel werkt.
Wat me opviel was een stevige diesel 4wheeldrive die naast het restaurant werd geparkeerd. Twee dames in melfa, de traditionele Saharaanse dracht stapten uit. Ik nam direct aan dat het twee buitenlandse dames waren die zich in de lokale dracht hadden gestoken. Het enige tafeltje waar nog stoelen vrij waren was de mijne en zij schoven aan. De vrouwen waren jong en spraken Engels en ze bleken wel degelijk Saharaans te zijn. De ene nam een salade en de ander een linzensoep. Beide gerechten zagen er goed uit en werden met smaak veroberd.
Toen ik zelf uiteindelijk kon afrekenen bleek de rekening alleszins mee te vallen en het bedrag ben ik vergeten.

Het restaurant is vernoemd naar het grote protestkamp dat vorig jaar was opgericht buiten El Ayun, de hoofdstad van West Sahara. De Marokkaanse bezetter heeft daarmee op zeer bloedige wijze afgerekend nadat zij vergeefs hadden geprobeerd door middel van een omsingeling het kamp onmogelijk te maken. Tijdens de blokkade werd een auto die een wegversperring ontweek met een mitrailleur beschoten en daarbij vielen natuurlijk slachtoffers, waaronder een Said Damber een jongen van amper 15 jaar die dodelijk werd getroffen door het machinegeweer.

Die dramatische ontruiming heeft zelfs de nederlandse televisiejournaals bereikt die de hallucinante beelden toonden van waterkannonnen in de woestijn, duizenden verscheurde en brandende tenten waarin duizenden Saharanen waren gaan wonen uit protest tegen de sociale achterstelling waarmee ze in de stad te kampen hebben. De woede om het vertrappen van de tenten was bij de Saharanen zo groot dat er ook aan de kant van de Marokkaanse bezettingstroepen slachtoffers vielen door gebruik van de voorhanden zijnde keukenmessen. Het aantal slachtoffers aan Saharaanse zijde is veel groter. En in het jaar dat inmiddels is verstreken zijn er nog veel meer gevallen. Bij de herdenking van de ontruiming is onder andere de dappere studente Sultana Khaya weer zwaar in elkaar geslagen. Het lichaam van Said Damber is door de familie nog steeds niet opgehaald omdat men een verklaring eist omtrent de doodsoorzaak van de Marokkaanse autoriteiten, maar niet krijgt.

In de vluchtelingenkampen in het zuiden van Algerije hoeft dat verhaal niet verteld te worden want men kent het maar al te goed. De dagelijkse zorg daar is de voorraad water en het eten. Men voelt zich er wel veilig. Er komen ook nogal wat westerlingen langs, behalve natuurlijk de vele Spanjaarden heeft men ook bezoek gehad van de New Yorkse vormgever Robin Kahn die een kookboek heeft samengesteld met Saharaanse recepten. Het is desgewenst te bestellen. Het boek is samengesteld in het kader van de kunstmanifestatie ArTifariti die op dit moment plaats vindt.

belegen visnieuws

De vertegenwoordiging van het Front POLISARIO bij de Europese Unie heeft een verklaring afgegeven over de stemming in het Europees parlement over het voorstel om het visserijverdrag tussen Marokko en de EU voor te leggen aan het Europees Hof van Justitie om te vragen of dat verdrag wel halal is, juridisch gezien. Het Europees parlement heeft in meerderheid tegen gestemd, dus er wordt niet om een oordeel van het Europees Hof gevraagd. Dat is een tegenvaller voor het Front Polisario, want de verwachting is dat het verdrag niet door de juridische beugel kan en dus afgekeurd zou worden door het Europees Hof.
Het valt ook tegen voor de jongeren van de Nieuw Vlaamse Alliantie omdat Vlaamse partijen tegen de resolutie hebben gestemd. Het EU parlementslid Frieda Brepoels heeft wel haar handtekening onder de resolutie gezet. De VLD, een Vlaams liberale partij heeft de zaak in het Vlaamse parlement besproken maar dat heeft kennelijk niet geholpen.

De Nederlandse EU parlementsleden hebben gewoon voor de resolutie gestemd. Nederland heeft altijd op het standpunt gestaan dat het insluiten van het Sahraans zeegebied een juridisch probleem vormt. Toch hebben niet alle Nederlanders voor gestemd... van Dalen (CHU) en Mulder (VVD)hebben tegen de resolutie gestemd. Madlener (PVV) was afwezig en ook de door Marokko onderscheiden VVD-er Hans van Baalen heeft zijn stem door afwezigheid niet kunnen uitbrengen. Hans weet wanneer hij moet wegduiken...

Nu de resolutie over de rechtmatigheid van het EU-Marokko visverdrag het niet heeft gehaald, zal men het verdrag verder in behandeling nemen, eind november en in december. Ondertussen krijgt de Spaanse visserijsector zware kritiek te verduren onder andere van Greenpeace.