Saharaanse demonstraties, geweld en Marokkaanse chantage

El Aaiun
Deze donderdag op 19 mei zijn ten minste 30 Saharanen, voornamelijk vrouwen, gewond geraakt tijdens een sit-in die was georganiseerd voor het huis van de familie van Said Damber, de jonge Saharaan die vijf maanden geleden dood is geschoten in het protestkamp Gdaim Izik. De demonstranten eisen dat de omstandigheden van de moord op de jongeman door de Marokkaanse politie openbaar worden gemaakt.
De groep Saharaanse demonstranten betuigden bij de voordeur van de familie Damber hun solidariteit met hun verzoek om openbaarmaking van de details van de moord op Said Damber. Marokkaanse oproerpolitie trad met grof geweld op tegen het huis en de demonstranten. Veel mensen raakten gewond. Een filmpje op Youtube toont beelden van uitzinnige politie-agenten die met stenen naar het huis gooien.

De Saharaanse burger Bechri Slem Mailad, die een krachtig protest had laten horen tegen de agressie tegen Saharaanse vrouwen door de Marokkaanse politie, werd gevolgd tot in de Al Ouffak wijk waar hij is aangevallen en in elkaar is geslagen door Marokkaanse politieagenten in burger. De zus van de vermoorde jongeman werd gearresteerd en zijn moeder is gewond geraakt aan het hoofd.

De Marokkaanse agressie was weer uitzinnig.
Een eerste lijst van gewonden is als volgt:
Kinderen: Hamza Sahraoui en Zaidaf Limam
Vrouwen en mannen: Oum Lkhout Saadi, Meska Maimouna, Meriem Mghaimad, Tfaolouha Badda, Toumana Zaoui, Ahmed Laaiachi Sod, Lala Hatra Aram Sbaai Abdellah El Hafed Toubali, Lkhalil Chaikhi, Lmstehia Lbalal, Lmrabet Abdelrahman, laabaidi NIHA, Ismaili Gajmoula, Sidmou Khouita, Filali Hamdi, Noumria Haimadaha, Amar Fatma Mohamed Lamin Lkhlifi, Laarousi Chouba en Laamouri Izana.

De familie Damber weigert nog steeds het lichaam van hun zoon, die in het hoofd is geschoten door een politieagent, van de Marokkaanse overheid te ontvangen. De familie is van mening dat de omstandigheden rond de dood van Said Damber moeten worden opgehelderd voordat men de begrafenis op behoorlijke wijze kan regelen, en dat degenen die verantwoordelijk zijn voor zijn dood moeten worden vervolgd.

Essmara
In Essmara zijn vier mensenrechten-activisten een hongerstaking begonnen tijdens een sit-in om te protesteren tegen de opschorting van hun loon na hun deelname vorig jaar aan een familiebezoek in de vluchtelingenkampen in het zuidwesten van Algerije.
De activisten zijn: Oum Lfdali Jouda, Chaikhi Lmhaba, El Moussaoui Ahmed
en Thnakha Othman. De activisten weigeren het voorstel van de Marokkaanse overheid om hun lonen te herstellen onder voorwaarde dat zij beloven zich te onthouden van activiteiten die "een bedreiging voor de territoriale integriteit" van Marokko zouden vormen. Zij beschouwen dat als een vorm van chantage.

#20Feb Utrecht 22 mei

Oproep tot Solidariteit met de vrijheidsbeweging van Marokko
Toon jouw solidariteit tijdens de manifestatie van 22 Mei 2011 Vanaf 15.00 uur Utrecht
LAAT JE ZIEN! LAAT JE HOREN!
(TMZ) amussu n 20 fabrayer aydud yazzu abedder
حركة 20 فبراير, الشعب يريد التغيير هولاندا (AR)
-----------------------------------------------------------------------------------------------

Beweging van 20 februari Nederland

Het Marokkaanse volk maakt historische momenten spanningen mee die zowel politiek als sociaal economische van aard zijn. Hiervoor ligt een gevoel bij de bevolking van onderdrukking en onrecht ten grondslag. Het Marokkaanse politieke systeem draagt in deze de volledige verantwoordelijkheid voor het de afbraak en van de politieke, economische, sociale en culturele rechten.
Wat wij geconstateerd hebben sinds de ingang van de zogenaamde ‘nieuwe tijdperk’
- Verval van overheidsinstanties door uitzaaiing van corruptie in het systeem
- Een zorgwekkende beperking van de persvrijheid en aanhouding van verslaggevers om politieke redenen.
- Een ernstige daling van de koopkracht door prijsverhogingen van de basisbehoeften.
- Een volledige en ondemocratische overheersing van het Koninklijke apparaat op alle beleidsterreinen.
Gegrond op het bovenstaande eisen wij het volgende:
- Een hervormde grondwet die recht doet aan de parlementaire democratie en de wil van het volk.
- Ontbinding van regering en parlement en het installeren van een overgangsregering die de (hervormings)eisen van het vol ten uitvoer brengt. - Onafhankelijke en eerlijke rechterlijke macht - De berechting van zij die zich schuldig hebben gemaakt aan corruptie, machtsmisbruik en plundering van gemeengoed. - Het officialiseren van het Tamazight naast het Arabisch en aandacht voor de specifieke kenmerken van de Marokkaanse identiteit, taal, cultuur en geschiedenis. - De vrijlating van alle politieke gevangenen en openen van dossiers die zij aangekaard hebben. - Een onmiddellijk integreren van werklozen in de beroepbevolking. - Zorgen voor een fatsoenlijk leven voor de kosten van levensonderhoud te verminderen en het minimumloon - Streven naar een eervol bestaan voor alle burgers met verbetering van de koopkracht en hanteren van het minimumloon voor elk. - Stoppen met de militaire controle van de Rif en de vijandelijke houding naar deze. - De onmiddellijke vrijlating van alle gevangenen van de protesten van de protesten van 20 februari en eisen een onpartijdig onderzoek naar de gebeurtenissen waaronder het ingrijpen van het politieapparaat landelijke en de eventuele (?) bemoeienis van partijen voor eigen politiek belang. De beweging betreurt tevens het niet ingaan van de Marokkaanse regering op de eisen van de beweging de eerdere demonstraties en het bagatelliseren van de protesten de deze af te doen als rellen. ------------------------------------------------------------------------------

En wat is en doet het Euro-Mediterraan Centrum Migratie & Ontwikkeling (EMCEMO)? Hoewel de naam iets anders doet vermoeden is dat in de praktijk de belangenvereniging van vrienden van de Marokkaanse ambassade in Nederland. Samen met de Unie van Marokkaanse Moskeeorganisaties in Nederland (UMMON) en de stichting Hiwaar organiseren zij een bijeenkomst in het van der Valk hotel op de Toekanweg in Haarlem... op dezelfde dag als de 20Feb beweging in Utrecht gaat demonstreren. EMCEMO doet dat "om de Marokkaanse diaspora te informeren en te betrekken bij de hervormingen van de Marokkaanse grondwet" zoals die worden voorgesteld door zijne doorluchtige hoogheid Mohammed VI. Het is een openbare bijeenkomst.
En de EMCEMO heeft de dag ervoor, op zaterdag, nog een vergadering met uitsluitend genodigden waarvoor aanmelding vereist is.

Na Marrakech

Er gebeurd veel de laatste tijd in Noord Afrika. De schokkendste gebeurtenis in Marokko was de bomaanslag in Marrakech. In het populaire toeristencafe Argana ontplofte een zware bom waarbij onder andere Fransen, Israëliërs, Marokkanen en een Nederlander de dood vonden. Wat kan men er van zeggen? Het was een doelgerichte en vakkundige aanslag op een Marokkaans sociaal-economisch belang, de toeristen industrie. Maar vooral op mensen, burgers. Er is geen verklaring afgegeven door de daders. Er vallen twee zaken op. Ten eerste is er de reactie in Marrakech waar men zich niet bang wil laten maken.
Ten tweede is er de zoektocht naar de daders en dat is een technisch forensische zaak. Er is een beschrijving van een man die grote tassen in de zaak heeft geplaatst. Maar er is daarnaast ook een campagne om de schuld toe te wijzen. En dat is een politieke zaak. De bomaanslag in Madrid heeft bewezen dat die twee zaken verschillend en tegenstrijdig kunnen zijn. Omdat er toeristen bij betrokken zijn is de aanslag in Marrakech bovendien een internationale kwestie. De Franse president Sarkozy toont zich met name geraakt en heeft verklaard dat de daders kost wat kost gepakt zullen worden.

Deze Sarkozy is een man die desnoods met eigen handen de Libische leider Kadaffi zou willen wurgen. Maar hij is president en heeft dus mensen voor moordopdrachten. De Franse luchtmacht bombardeert Libië al een poosje in pogingen om Kadaffi om te brengen. Als excuus daarvoor worden humanitaire argumenten gegeven en wordt gezwaaid met een papiertje van de Veiligheidsraad. Sarkozy ontvangt de hartelijke steun van de Britse PM Cameron, de Italiaanse oppercapo Berlusconi en onze excellentie Rutte. Als de aanslag in Marrakech was gericht op Franse/Europese belangen dan zouden Libische geheime dienst-soldaten wraak als motief daarvoor hebben. Als Libische burgers worden gedood door Europese bombardementen kan een Libisch wraak-bombardement verwacht worden. Verder speculerend zou het feit dat Libië de aanslag niet opeist op verschillende wijzen verklaard kunnen worden, en dat mag elke lezer zelf doen in het commentaar veld onder dit bericht.

De Koning van Marokko heeft de plek des onheils bezocht zoals het een Koning betaamt. Mohammed de zesde en zijn volgelingen en medeplichtigen aan de roof van Saharaanse rijkdommen zouden het liefst het Polisario de schuld willen geven van de aanslag. Maar wat zou de aanleiding moeten zijn? Er zijn immers belangrijke politieke gevangenen vrijgelaten. Overigens heb ik geen bericht van medeleven van het Polisario gezien terwijl die er bij eerdere bomaanslagen wel was. Dat kan te maken hebben met het hardvochtige Marokkaanse optreden tegen de Saharaanse opstand. En met de Franse blokkade van een mensenrechtencomponent in MINURSO.

De meeste vingers wijzen natuurlijk naar Al Kaida. Dat is vooral makkelijk. Al Kaida is een niet goed te begrijpen fenomeen met onduidelijke religieuze, Islamitische motieven, hoewel toch ook weer de aanslag in Marrakech niet bepaald halal is. De schuld zou logischerwijs moeten liggen bij Al Kaida in de Magreb, AQIM. Dan zou er een verband zijn met de ontvoering van een paar Fransen en een Italiaanse en met aanslagen in Algerije. Dan zou dit een zaak zijn voor het Trans Saharan Counterterrorism Initiative.

Dan is er de mogelijkheid van de offertactiek. Dat wil zeggen dat de aanslag geen wraakactie is om schade te berokkenen en ook geen onderdeel is van een campagne van afpersing, maar is gepleegd door degenen die daarbij veel winst denken te behalen. Het is de meest gewetenloze en gecompliceerde variant. Toch wordt argwanend in de gaten houden wie er profiteert van de aanslag. De Koning van Marokko kan de aanslag gebruiken het beleid weer aan te scherpen bijvoorbeeld. De discussie zal nog wel even verder gaan.

Maar er gebeurde meer. Er is een bericht over een tragisch verkeersongeluk waarbij 5 jongeren van de 20Feb beweging zijn omgekomen. Er waren 1 Mei demonstraties in Marokko. Saharaanse demonstraties in het bezette gebied gaan door. En het Saharaanse Filmfestival is begonnen!