vrijdag 22 april 2011

de humanitaire leugen

De Amerikaanse senator McCain is in Bengazi op bezoek geweest bij de Libische rebellen en heeft hen een hart onder de riem gestoken. Hij roept de USA op de rebelse oppositie te erkennen als legitieme regering terwijl die maar niet kan winnen van Kadaffi ondanks de militaire steun van de USA, de Britten, Frankrijk, Italie en zelfs Nederland middels de helicopter van Hare Majesteits fregat Tromp. Het Europese oorlogstrio Cameron, Sarkozy en Berlusconi gaat inmiddels een stap verder in de escalatie met het sturen van zogenaamde militaire "adviseurs". Het doet denken aan de Nederlandse politietrainers in Afganistan. Die moeten daar orde en rust brengen. Ongeveer zoals Nederlandse militairen eerder orde en rust brachten tijdens de politionele acties in Nederlandsch-Indië.
De oorlog van Engeland, Frankrijk, Italië en suffig Nederland tegen Kadaffi is een feit en die wordt gevoerd met wapens en leugens. Zoals dat al een tijdje gaat. Met soldaten die geen soldaten mogen heten. Een oorlog die geen oorlog mag heten maar die humanitaire bijstand genoemd wordt aan mensenrechten-lievende betogers, eh.. rebellen en opstandelingen. Bombardementen op Libische steden door Europese gevechtsvliegtuigen worden aan het verbijsterde publiek verkocht als hulp aan bedreigde burgers.

Het publiek dat nog steeds niet heeft begrepen waarom en door wie zo werd gelogen over de Irak oorlog kan zich verbazen over de uitkomst van een nieuw onderzoekje : het waren grote oliebedrijven als BP, Exxon en Shell waarin Hare Majesteit een flink belang heeft, die de drijvende kracht bleken te zijn in de grootschalige mens en milieu verwoesting. Winst was het doel en die massavernietigingswapens en democratiseringsbehoefte zijn slechte dekmantels geweest. Een opvallend gelijkend scenario wordt nu in Libië afgewerkt. Zogenaamd om de democratie te bevorderen wordt een burgeroorlog in gang gezet en voortdurend gevoed en vredesinitiatieven worden genegeerd. De strijd zal worden gesteund tot het land en het centrale gezag in puin liggen waardoor de weg vrij wordt gemaakt voor Al Qaida in Libië en de Maghreb. Daarmee zal ook Algerije kunnen worden ontwricht waardoor uiteindelijk ook de oliereserves van dat land binnen bereik van de westerse olie-rovers kunnen komen. Al Qaida zal een goed excuus leveren voor grootschalig militair ingrijpen. Het is een scenario vol roofzucht en leugens waar men op de Europese terrassen niet graag van wil weten maar dat in en rond de grote Afrikaanse woestijn geen verbazing zal wekken.

Hoe zit het ondertussen met de mensenrechten en de humanitaire zorgen omtrent de Westelijke Sahara? Hetzelfde Frankrijk dat in Libië in naam van de humaniteit met geld, diplomatieke steun en wapens ingrijpt blokkeert in de Veiligheidsraad een initiatief om de VN vredesmissie in het gebied op de mensenrechten te laten letten. Het is Frankrijk dat niet alleen de Marokkaanse schendingen van de mensenrechten maar de ganse Marokkaanse bezetting van de Westelijke Sahara in stand houdt.

De Marokkaanse diaspora ziet tegenwoordig ook de Franse invloed als obstakel bij de ontwikkeling van het land. In Marokko zelf, dat nog steeds wordt afgeschilderd als een rustpunt in de Arabische wereld, kan men Fadoua Laroui niet vergeten. De beweging voor verandering gaat door. Het heeft al geleid tot toezeggingen voor hervormingen, koninklijke manoeuvres en de vrijlating van politieke gevangenen als de Riffijn Chakib El Khayari, en de Saharanen Tamek, Dahane en Naciri.
Het laatste nieuws is dat in Rabat een Saharaanse student is vermoord wat tot grote onlusten heeft geleid.

Geen opmerkingen: