Zijne majesteit de Koning en de souvereine heerser van Marokko, de heer Mohammed de Zesde, de leider der gelovigen zelf dus heeft weer een mooie toespraak gehouden voor zijn aanhang. Het was ter gelegenheid van de 35e verjaardag van de Groene Mars, de invasie van de Westelijke Sahara door fanatieke en minder fanatieke volgelingen van de grote Islamitische führer, die toen zijn vader was. .
Meneer Mohammed daagt in zijn koninklijke rede de internationale gemeenschap uit nu eens duidelijk te zeggen wie er verantwoordelijk is voor de puinhoop die de "vredesonderhandelingen" voor de Westelijke Sahara zijn. Hij zelf kan dat uiteraard niet zijn, want hij heeft al lang geleden een prachtig autonomievoorstel gedaan dat niet kan worden geweigerd.
Hij klaagt over de omstandigheden waarin "onze zonen en dochters" verkeren in de vluchtelingenkampen. Ja, meneer de Koning spreekt over dezelfde mensen die juist zijn gevlucht voor Marokko. Hij spreekt over de slachtoffers van Marokkaanse oorlogsmisdaden.. hij praat over mensen in armoedige vluchtelingenkampen die nog nooit een cent van de royale multi-biljardair hebben ontvangen. De onnavolgbare maar majestueuze redenaar belooft op grootse wijze dat geen moeite teveel zal zijn om de vluchtelingen hun vrijheid terug te geven. En hij veroordeelt het schaamteloze misbruik van de vrijheden die zijn land biedt..
De man heeft kortom weer een verward verhaal afgestoken, en er is ook niet anders te verwachten van een bestuurder die in middeleeuwse stijl heerst en simpelweg zijn territorium wil vergroten, omdat heersers dat nu eenmaal doen. Zijn werkelijkheid is wet. Zijn wrede waan heerst in Marokko en ver daarbuiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten