Marokkaanse mishandelingen gaan door

De getuigenis van Kalthoum Lbsair:

Ik arriveerde zondagochtend 18 juli in El-Aaiun per taxi vanuit Smara.
Ik kwam om de delegatie van mensenrechtenactivisten welkom te heten die net terug kwamen van een bezoek aan de Saharaanse vluchtelingenkampen in Algerije.
Ik ging eerst naar het huis van mijn oom in de buurt van Al'Ina'ach.
Rond 18.00 uur ging ik naar het huis van Othman N'dour, een lid van de delegatie, waar zijn familie supporters en sympathisanten ontving voor het welkomst onthaal.
Toen ik aankwam bij de Boukraa laan, was ik verrast door tientallen politieauto's rond het huis van de familie van de heer N'Dour.
Er waren ook tientallen agenten in burger van verschillende Marokkaanse veiligheidsdiensten en inlichtingendiensten.
Aangezien veel van de Marokkaanse politieagenten agressief gedrag vertoonden besloot ik naar het huis van een familielid te gaan daar in de buurt.
Een uur later hoorden we gekrijs en gingen we naar buiten om te zien wat er aan de hand was.
De politie achtervolgde Saharaanse burgers om hen te intimideren en uit elkaar te jagen.
Ik rende naar de Boukraa Avenue waar ik vanuit de verte de toestand wilde overzien. Ik was met tientallen andere Saharanen die ook in afwachting waren van de aankomst van de leden van de delegatie.
We werden weer verrast door politieagenten in burger die ons een auto in jaagden.
Een van hen sloeg me in de neus. Ik bloedde veel en ik viel flauw.
Toen ik bij kwam zocht ik de persoon die me had geslagen om te vragen waarom hij dat had gedaan.
Hij was met een groep in burgerkleding en in uniform, ze beledigden en schopten me, en schreeuwden woorden die ik niet begreep. Hij liet me op de weg liggen.
Een van de Saharaanse burgers hielp me overeind en ik liep met hem mee naar zijn huis.
Hij behandelde mijn wonden zo goed als hij maar kon.

Sommige mensenrechten activisten raadden me aan om een klacht in te dienen bij de procureur-generaal van de Marokkaanse koning. Ik heb het niet gedaan want ik heb al verschillende klachten ingediend waarop niet is gereageerd.

Vertaling van: Testimony of Kalthoum Lbsair: recent victim of Moroccan police brutality


Deze foto hoort bij: Saharawiwomen.blogspot.com Saharawi women condemn the brutal repression

Meer informatie over deze gebeurtenissen in El Aaiun is te vinden bij de Saharaanse schrijversunie UPES

Jamaa, een Christen in Marokko

Het verhaal van Jamaa: Na een studie politieke wetenschappen in Rabat verhuist de Marokkaan Jamaa naar Europa waar hij zich bekeerd tot het christendom. In 1993 vraagt hij politiek asiel aan in Nederland, maar dat wordt afgewezen en als zijn visum verloopt wordt Jamaa uitgezet naar Marokko. Jamaa keert dan terug naar zijn dorp. Zijn familie denkt dat zijn bekering tot het Christendom het gevolg was van een geloofscrisis die wel over zal gaan. In 1994 zit hij zeven maanden in de gevangenis op beschuldiging van "proselitisme" (bekeringsactiviteit, strafbaar in Marokko) en vervolgens wordt hij gedwongen opgenomen in de psychiatrische inrichting van Inezgane hoewel hij geen mentale instabiliteit heeft. Twee jaar later wordt hij opnieuw vervolgd voor het opzetten van een christelijk kruis op de openbare weg en daarvoor gaat hij een jaar naar de gevangenis.

Na zijn vrijlating wordt Jamaa afgewezen door zijn familie en gedwongen zijn geboortedorp te verlaten. Hij verhuist naar de stad Massa. Hij weigert te buigen voor de druk om zich te bekeren tot de Islam. Integendeel, hij zet bijbelverzen en kruizen in de etalage van zijn winkel. Als Jamaa twee rondslingerende houten palen verbrand wordt hij opgepakt op beschuldiging van de "vernietiging van de goederen van anderen" en opnieuw van "proselitisme", strafbare bekeringsactiviteit. Het hof van Agadir veroordeeld hem op 28 december 2005 tot 15 jaar gevangenisstraf.

Deze informatie komt van de Amerikaanse Prisoners focus waar men ook een petitie kan tekenen die is gericht aan de Marokkaanse ambassadeur in Washington. Wil je meer weten? Dan moet je bij het International Christian Concern zijn:
ICC is a Washington-DC based human rights organization that exists to help persecuted Christians worldwide. ICC provides Awareness, Advocacy, and Assistance to the worldwide persecuted Church. For additional information or for an interview, contact ICC at 800-422-5441 or 301-585-5915.

Verder heeft Minister Verhagen van Buitenlandse Zaken gisteren in een brief uitgelegd wat de stand van zaken is rond de golf van uitzettingen van christenen in Marokko.

De PvdA moet naar de Westelijke Sahara

In de gemeente Weert is een relletje ontstaan toen een plan van het PvdA-raadslid Malika Zaâboul voor een studiereis naar Marokko ter ore kwam van andere partijen, zoals de SP.
De reis zou worden gemaakt op uitnodiging, en op kosten van de Marokkaanse overheid. Er zou een bezoek worden gebracht aan de Westelijke Sahara dat door Marokko wordt bezet.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft "zeer verbaasd" gereageerd op het nieuws. Buitenlandse Zaken wist van niks terwijl er afspraken waren gemaakt met de Marokkaanse regering dat alle activiteiten die Marokko ontplooit richting Nederlanders van Marokkaanse afkomst transparant moeten zijn.

„Omdat het in deze kwestie gaat om een programma in de zuidelijke provincies, de Westelijke Sahara, lijkt het er op dat de Marokkaanse overheid haar standpunt over dit gebied wil uitdragen en haar gasten daarmee beïnvloeden.”

Het gaat volgens Buitenlandse Zaken niet om een onschuldig studiereisje maar om lobbywerk, een propagandastunt van de militaire bezetters van de Westelijke Sahara, waarvoor het in Marokko geboren PvdA-raadslid werd ingeschakeld. Het is heimelijke inmenging van een buitenlandse mogendheid in gemeentelijke zaken. Dat is wat waar de AIVD tegen waarschuwt. Is Malika Zaâboul onschuldig, een beetje dom, en niet goed begeleid door de PvdA? Was zij welbewust actief voor de Marokkaanse regering met instemming van de PvdA? Het zijn te scherpe vragen die men liever laat liggen.

Een studiereis die op smoezelige wijze is geregeld maakt een onprettige indruk maar het had ook anders gekund : open en transparant waarbij rekening is gehouden met het Nederlandse standpunt over de kwestie van de Westelijke Sahara.
Nederlandse ambtenaren moeten respect uitdragen voor het internationaal recht en daarom zou men moeten kunnen uitleggen waarom Nederland de souvereiniteit van Marokko over de Westelijke Sahara niet erkend. Ook mevrouw Zaâboul moet dat kunnen uitleggen, zeker tijdens een studiereis in de Westelijke Sahara! Van alle Nederlandse officials kan worden verwacht dat zij de Nederlandse normen en waarden uitdragen met betrekking tot de mensenrechten. In dat kader past een bezoek aan een Saharaanse mensenrechtenorganisatie. En tijdens een echte studiereis zouden Nederlandse gezagdragers een bezoek moeten brengen aan de VN-missie die toezicht houdt op het bestand in het gebied. Waarom organiseert de PvdA niet zo een reis voor ALLE PvdA bestuurders van Marokkaanse afkomst? De Saharanen zouden er vast en zeker geen bezwaar tegen hebben.

Ondertussen wordt op de website van de PvdA niet gesproken over de Westelijke Sahara maar over de "Zuidelijke streek" en dat is hetzelfde maar dan in het jargon van de Marokkaanse bezetter. De PvdA durft dus niet eens het beestje bij de naam te noemen.
Een studiereis zal voor de PvdA dus echt heel nuttig zijn. En het zal ook het begrip voor de Marokkaanse gemeenschap in Nederland vergroten die immers te lijden heeft van een verkrampt en opgefokt nationalisme waarmee de bezetting mentaal wordt ondersteund.

Failed state

De Westelijke Sahara kan niet onafhankelijk worden omdat het zal mislukken, het zal zogezegd een Failed State worden, zo verzekeren deskundigen in de USA. Is dat zo?

De deskundigen in kwestie zijn:

• de heer Dr. J. Peter Pham, vice president van de Association for the Study of the Middle East and Africa (ASMEA) die voor een wat onduidelijke opdrachtgever een rapport heeft geschreven met de duidelijke titel: Not Another Failed State: Toward a Realistic Solution', dat niet online is gevonden. Het rapport wordt zeer lovend besproken door de Marokkaanse media in de USA, zoals het Morocco board, en het Moroccan American center for Policy. Pham schreef ook Why Morocco must stay dat wel op het web staat, net als een column voor World Defense Review waaruit helder blijkt wat voor politieke opvattingen de man heeft.
• en de andere deskundige is Harvey Sicherman, Ph.D., President van het eveneeens Noord-Amerikaanse Foreign Policy Research Institute (FPRI) die A Note on the Western Sahara heeft gepresenteerd.

Beide deskundigen vinden het onwenselijk dat er een falende staat zal ontstaan uit de onafhankelijkheid van de Westelijke Sahara en zijn daarom voorstander van de Marokkaanse bezetting van de Westelijke Sahara. De gedachte is dat Al Kaida voordeel heeft van falende staten en zich daar kan verbergen. Beide deskundigen gaan makkelijk voorbij aan het feit dat de Westelijke Sahara voor een deel al is bevrijd van Marokkaanse bezetting en dat, voor zover bekend, uit dat gebied geen Islamitische terroristen komen. En die komen ook niet uit de Saharaanse vluchtelingenkampen. Maar Islamitisch-fundamentalistische terroristen komen wel uit Marokko. Is Marokko dan een "failed state"?

Die vraag moet worden beantwoord door andere Noord-Amerikaanse deskundigen die werken bij het Fund for Peace. Die gebruiken speciale software waarmee ze de wereldranglijst van falende staten maken. Eerste op de lijst staat Somalië. Marokko staat in de middenmoot op de 91e plaats met 77 punten. Nederland zit goed op de 167e plaats met 27.9 punten. De Westelijke Sahara staat er niet op want alleen staten die lid zijn van de Verenigde Naties worden meegeteld.

Is het mogelijk om de Failed State-software aan te passen om de Saharaanse republiek zelf langs de meetlat te leggen? Het software-pakket heet CAST en is "the exclusive property of the Fund for Peace". Bij de software hoort de volgende waarschuwing: The CAST methodology is copyrighted. The CAST software is patent approved.
Het is dus niet mogelijk om het computerprogramma aan te passen. Het is geen vrije software en er kan daarom lastig worden gecontroleerd of er fouten in het pakket zitten zoals programmeerfouten of verkeerde uitgangspunten.

De titel "failed state" is uiteindelijk gebaseerd op de uitkomst van een geheim computerprogramma. Dat is verontrustend want het etiket wordt gezien als een houthakkerskruis op een boom. Het geheime CAST-programma wordt gebruikt door Noord-Amerikaanse instellingen die beslissen over oorlog en vrede en ook ... door de Nederlandse regering:
"Agencies and organizations that have utilized CAST or the methodology include the US State Department, the Government of the Netherlands, the US Army Peacekeeping Institute, the Clingendael Institute, the US Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) and several universities."