AFRIKADAG! Raad van Marokkaanse Moskeeen klaagt bij Foundation Max van der Stoel

 De Raad van Marokkaanse Moskeeen klaagt bij de Foundation Max van der Stoel over een workshop op Afrikadag 2016. En u raadt het al: dat gaat over West-Sahara. Onze Goudse-spionage afdeling heeft de brief in handen gekregen en publiceert!

"Bij de Raad van Marokkaanse Moskeeen Nederland zijn veel moskeebesturen en regionale moskeeënkoepels aangesloten met een Marokkaanse achtergrond. Met name de eerste generatie Marokkaanse Nederlanders heeft ons gevraagd om het programma ter zake van de Westelijke Sahara onder uw aandacht te brengen."

De "eerste generatie" heeft het gevraagd. Onzin natuurlijk. Dit is een klaagbriefje in opdracht van de Marokkaanse  regering.  De eerste generatie van Marokkanen in Nederland gooide brandbommen naar Paradiso toen daar een bijeenkomst over West-Sahara werd gehouden, ook in opdracht van Rabat. Zij vernielden filmprojectoren als er een film over het Polisario werd vertoond en intimideerden bezoekers van solidariteitsavonden.

De brief gaat verder met de opmerking: 
"Zij kunnen zich in dat verband niet herkennen in de door u gehanteerde drie thema's, namelijk Democratie, Ontwikkeling en Dialoog.  Zij voelen zich gepasseerd en niet gelijkwaardig behandeld vanwege het feit dat u louter personen, welke gelieerd zijn aan de Polisario heeft uitgenodigd om deel te nemen aan het programma." 

Dat deze lieden zich niet herkennen in thema's als dialoog en democratie is maar al te waar. Juist daarom is het beter om deze figuren te passeren als er Saharawi's worden uitgenodigd om hun verhaal te doen. Marokkaanse schreeuwlelijkerds kan je dan missen als kiespijn.

De  Raad van Marokkaanse Moskeeen heeft ook een oordeel klaar over de Foundation Max van der Stoel.

 "Dat riekt volgens velen helaas naar propaganda voor de Polisario. Daarmee voldoet u niet of in elk geval onvoldoende aan uw ideaal om een geïnformeerde samenleving na te streven waarin iedereen zich een mening kan vormen op basis van lotsverbondenheid. Max van der Stoel stond juist bekend om de verbinding, door partijen bij elkaar te brengen en internationale solidariteit."

De brief gaat verder met een stukje propaganda over de verkiezingen in Marokko die ook zijn gehouden in West-Sahara: een belachelijke vertoning  omdat een groot deel van West-Sahara niet eens onder Marokkaanse controle staat. In het door Marokko bezette deel  zijn de oorspronkelijke bewoners een onderdrukte minderheid geworden. Lees hoe de Raad van Marokkaanse Moskeeen daarover jubelt:

"Tijdens de laatste verkiezingen in Marokko was de opkomst van de Sahara bewoners bijzonder hoog, tot maar liefst 76%. Zij hebben in grote getale een stem uitgebracht met het oogmerk om de ontwikkeling van de Sahara behoorlijk op te laten pakken door de regering. Zij maken – terecht – behoorlijk gebruik van hun democratische kies- en stemrecht."

Als uitsmijter heeft de Raad van Gelovigen in Mohamed met de Puntmuts  nog lovende woorden over zijn Leider.

"Het betreft een gevoelig onderwerp dat de aandacht heeft van de internationale gemeenschap maar wellicht is aan uw aandacht ontsnapt dat bijvoorbeeld onder begeleiding van de Verenigde Naties succesvolle onderhandelingen zijn gevoerd tussen de Marokkaanse regering en de Polisario. Als gevolg van die onderhandelingen is onder regie van de Marokkaanse koning een aantal belangrijke projecten gestart ten behoeve van ontwikkeling van de Westelijke Sahara."

Dat zijn botte leugens. Marokko heeft een groot deel van de VN missie voor het organiseren van een referendum, MINURSO het land uitgezet, heeft Ban ki-Moon zwaar beledigd, een Saharaanse herder met zijn kamelen doodgeschoten, en stuurt troepen naar de Mauritaanse grens waardoor het bestand wankelt nu er nog maar een honderd meter tussen bewapende militairen aan beide zijden ligt. De koning van Marokko heeft openlijk aangekondigd dat hij een treinverbinding wenst tussen Tanger en La Güera, een spookstad op het schiereiland van Ras Nouadhibou...  onder zijn koninklijke controle uiteraard. 

De Afrikadag 2016 wordt gehouden op zaterdag 5 november op de prachtige locatie van het Koninklijk Instituut voor de Tropen in Amsterdam. De editie van dit jaar gaat over de relatie tussen de EU en Afrika.

Marokko omerta

Na het oppakken van Salah Abdeslam in zijn oude buurtje Molenbeek werd de vraag gesteld hoe hij zo lang heeft kunnen onderduiken.  Hoe kan een dader van de grote aanslag in Parijs en dus de meest gezochte man van Europa onopgemerkt teruggaan naar zijn oude buurtje van familie en vrienden? Velen denken dat Abdeslam was ondergedoken in zijn sociale milieu, de Marokkaanse diaspora in Brussel. Binnen die gemeenschap zou een omerta heersen die terroristen bescherming biedt. Is dat inderdaad mogelijk?

De Marokkaanse gemeenschap in Brussel, en in Europa van Nederland tot en met Zweden, staat in verband met een belangrijk Marokkaans exportproduct: hasj. De teelt, export en handel in dat product is illegaal. De Marokkaanse hasj wordt verhandeld door Marokkaanse stromannen. Het illegale netwerk doet ook in andere illegale zaken zoals cocaine en wapens. De belangen zijn groot en we zien in Nederland vrijwel dagelijks berichten over het zware geweld van drugdealers.  Het deel van de Marokkaanse diaspora dat er mee te maken heeft, weet van zwijgen en de andere kant opkijken. Opsporing van de daders is moeilijk. Dat is reden voor Markouch om te pleiten voor de Marokkanisering van de Nederlandse politie.
  

Neder-Marokkanen stammen uit een dictatoriaal land. Hassan II was een uiterst berucht en wreed heerser. Dat leert een volk zwijgen. Zijn zoon heeft begrepen dat een ander type repressie nodig is, discreter, maar in Marokko blijven censuur en propaganda schering en inslag. Journalisten verdwijnen regelmatig in de bak en worden zwaar bestraft. De Marokkaanse leugenconstructies over de bezetting van West-Sahara worden met harde hand bewaakt en zijn onderdeel van de nationale identiteit.  Eigen onderzoek en een kritische houding zijn gevaarlijk. Het bestaan van de Marokkaanse omerta, of zwijgplicht, is wat West-Sahara betreft eenvoudig te constateren.   

Het is de Marokkaanse overheid die de omerta bewaakt via inlichtingen en veiligheidsdiensten als DGED die de ‘onderdanen’ in het buitenland moet controleren met religieuze en economische instrumenten.

De betrokkenheid van de Marokkaanse overheid bij de Marokkaanse hasjhandel is overduidelijk maar vormt natuurlijk een taboe-onderwerp. West-Sahara en hasj-export: het zijn twee onderwerpen waarover men dient te zwijgen. Ook in Nederland waar men sinds de onthullingen van Rabbae er het zwijgen toe doet op beide fronten.

Maar hallo! Niet alleen op het gebied van West-Sahara en de hasj-handel maakt de Nederlandse pers een rare indruk. Na de eerste reizen van Syrie-gangers vanuit de polder werd voortdurend de nadruk gelegd op de Nederlandse nationaliteit van de jihad-gangers. Het heeft lang geduurd voordat de Marokkaanse achtergrond van het gros der jihadisten, vanuit Nederland maar ook uit Belgie, algemeen werd erkend.

De omerta strekt zich kennelijk uit tot de Nederlandse media en tot de polder-verslaggeving over terreur. Nooit worden in Nederlandse media de aanwijzingen besproken die in de Sahrawi pers verschijnen over de verbanden tussen de Marokkaanse overheid en terreur. De Sahrawi pers bestaat hier eenvoudig niet, de hele kwestie West-Sahara bestaat hier amper. De Algerijnse pers die met regelmaat wijst op drugs en terreur-griezels bij de buren wordt evenzo genegeerd. Hetzelfde geldt voor stemmen in de Spaanse media.  Nederlandse correspondenten in Marokko houden zich vooral gedeist.

Abdeselam kon in Brussel onderduiken en werd waarschijnlijk geholpen. Dat was mogelijk door een cultuur van zwijgen en liegen binnen een gemeenschap die daarin voortdurend wordt bevestigd door de gast-omgeving. Wat is het verschil tussen net doen alsof West-Sahara bij Marokko hoort binnen het kader van een handelsverdrag, en net doen alsof Marokko geen belang heeft bij de miljarden export van hasj, en net doen alsof Marokkaanse jihadisten geen huurlingen zijn van de Saoedisch-Marokkaanse royal axis of evil ? 

In april loopt het mandaat van MINURSO af.  De V.N. vredesmissie voor het organiseren van een referendum heeft zijn belangrijkste doel niet bereikt. Het heeft al die jaren alleen een oogje gehouden op het bestand tussen het Marokkaanse leger en het Front Polisario. (Het moet in Nederland steeds weer uitgelegd worden want de media houden de zaak buiten beeld. )

VN baas Ban Ki-Moon wilde voor de bespreking in de Veiligheidsraad een rondreis maken langs alle partijen maar hij blijkt in Marokko niet welkom. Op zaterdag 27 februari wordt de kamelenherder Choummad Abad Jouli door Marokkaanse soldaten dichtbij de bestandslijn doodgeschoten. Het Polisario noemt het de ernstigste schending van de wapenstilstand sinds het instellen in 1991. In die omstandigheden gaat Ban van 3 tot 7 maart 2016 op reis. Als Ban Ki-Moon de vluchtelingenkampen bezoekt spreekt hij met Sahrawi jongeren en Ban gebruikt daarbij het woord "bezetting". Dat is reden voor de Marokkaanse dictatuur om grote demonstraties te organiseren tegen de secretaris-generaal van de V.N. Marokko ziet geen andere uitweg voor het West-Sahara dilemma dan het provoceren van een oorlog met het Polisario. Het verwacht daarbij kennelijk steun van westerse bondgeoten of zelfs de NATO af te kunnen dwingen.

Ondertussen heeft Marokko ook al ruzie met de EU omdat het Europees Hof een klacht van het Polisario over een handelsverdag heeft toegewezen. Vreemd genoeg  is er geen protest vanuit het hysterische land als Nederland besluit het sociale verzekeringsverdag op te zeggen precies vanwege de eis dat het verdrag ook voor West-Sahara zou moeten gelden.

Maar Nederland wordt wel overvallen door een bezoek van Mohamed VI. Hij is op reis geweest naar Rusland om daar steun te zoeken voor de bezetting van West-Sahara. De dictator, op doorreis vanuit Tjechie, wordt hier niet door vele honderden of duizenden onderdanen toegejuicht. Hij wordt niet bepaald hartelijk ontvangen door het gastland. Hij komt als dief in de nacht. Zijn status is "op prive-bezoek". Dat geeft de Nederlandse media een mooi excuus om het bezoek slechts als kennisgeving af te handelen.

Nee. Geen vragen aan de soeverein.
Toch is een bezoek van Mohamed VI geen goed teken. Dat hij hier zijn geurvlaggen wil planten duidt op een wens om druk uit te oefenen. Hij wil iets gedaan krijgen. En als hij niet krijgt wat hij wil kan hij met zijn onderdanen wel eens gewelddadiger  worden.

Mohamed VI komt heel vaak op "prive-bezoek" in Frankrijk, zo vaak dat hij er zijn eigen paleis heeft. Hij krijgt in dat land steeds minder zijn zin omdat Hollande zich meer op Algerije richt. Hollande is de laatste tijd door omstandigheden echter wel gedwongen meer en meer met Marokko "samen te werken" op veiligheidsgebied. Geen leuk voorbeeld.
Geen onderwerp voor vragen aan de soeverein.

Vragen over Marokkaanse collega-journalisten? Nee.

Ook geen vragen over zijn ambtenaren die zich in Spanje moeten verantwoorden voor beschuldigingen van genocide. Geen vragen over gendarme chef Benslimane die wordt verdacht van moord op de socialistische voorman Ben Barka. Geen vragen over zijn hoogste veiligheidschef Mansouri directeur-generaal van de Nationale Veiligheid en Toezicht op het Grondgebied (DGSN-DGST), Abdellatif Hammouchi. die in Frankrijk wordt beschuldigd van marteling. Welnee. Geen vragen.
Omerta..

Mevrouw Arib als Kamervoorzitter

Er is consternatie in parlementair Nederland want de PvdA heeft Khadija Arib aangewezen als kandidaat voor het voorzitterschap van de Tweede Kamer. Mevrouw Arib is Marokkaans, of preciezer gezegd, zij is van Marokkaanse afkomst en dat wil zeggen dat zij deel is van een ongewenste minderheid. De Marokkaanse minderheid is zo ongewenst dat er zelfs een politieke leider is die de breed gedragen afkeer luidkeels uitdraagt. Is dat een reden om haar ongeschikt te verklaren als Kamervoorzitter? Ja, in een nep-parlement wel, maar in een volksvertegenwoordiging waar allen op gelijke voet moeten worden behandeld niet. Afkeer van haar afkomst is geen argument in een echt parlement. 

Haar afkomst is wel van belang omdat zij de Marokkaanse nationaliteit bezit. Als onderdaan van Mohamed VI is zij gehouden aan de Marokkaanse grondwet. Als Kamervoorzitter is zij uiteraard gehouden aan de Nederlandse grondwet. Daarin zit een conflict want die twee zijn niet compatible zoals dat heet. Marokkanen moeten immers West-Sahara als Marokkaans gebied beschouwen. Nederlanders kunnen dat niet omdat de internationale rechtsorde is verbonden met onze grondwet. Dat is de spagaat waarin alle Marokkaanse Nederlanders verkeren, en met name de Marokkanen in de Nederlandse politiek. Het zou fijn zijn als daarover eens een debat wordt gevoerd in de Tweede Kamer. Dat zou kunnen tijdens een overleg waarin de erkenning van de onafhankelijkheid van de Saharaanse republiek wordt besproken. 

Is het schadelijk als Arib Kamervoorzitter wordt? Het is een functie die in volledige openheid moet worden uitgeoefend. Met die werkwijze heeft men in Rabat niet veel ervaring. Kan zij als Kamervoorzitter de agenda van Koning Mohamed VI nastreven? Zeker,  maar daar is de rest van de Kamer dan bij.

Arib is lid van de PvdA en de minister van Sociale Zaken van die partij heeft de onderhandelingen met Marokko over het Sociale Zekerheidsverdrag afgebroken vanwege de Marokkaanse eis dat West-Sahara als Marokkaans gebied zou  moeten worden beschouwd. Dat was onaanvaardbaar en die keuze voor de internationale rechtsorde is zeker opgevallen in het buitenland. Dat Khadija Arib lid is van de partij die deze waarden van de Nederlandse grondwet uitdraagt is een geruststellende gedachte.  

Mensen die een hekel hebben aan Marokkanen, en dat zijn er veel, vooral in West-Sahara en zuid-Algerije, hoeven zich over haar eventuele kamervoorzitterschap daarom niet zoveel zorgen te maken.

De Nederlanders die Marokkanen graag in grote getale zien terugkeren naar Marokko kunnen zich warmen aan de gedachte dat steun voor Arib kan betekenen dat het Nederlands parlement met meer passie en gevoel gaat samenwerken met Marokkaanse democraten die werken aan het opheffen van de dictatuur van Mohamed VI. Marokko is een mooi land en de stompzinnige dictator die de mensen uit hun eigen land verjaagd en uit buurland West-Sahara bovendien, moet zo snel mogelijk verdwijnen.   En daar is elke hulp meer dan welkom bij.