Nederlandse lezers mogen dan verontrust de wenkbrauwen fronsen bij het
bericht dat Malika Karoum, een Nederlands-Marokkaanse inlichtingendienst medewerkster uit Slotervaart, tot een lange celstraf is veroordeeld in Egypte vanwege betrokkenheid bij wapenhandel en zwartgeldgedoe. Bij de Belgische lezer zal de laatste tijd een heel andere gemoedstoestand zijn ontstaan. Om te beginnen was er de veroordeling van de Marokkaanse Belg Belliraj.
Abdelkader Belliraj vertrekt in januari 2008 naar Marokko.
Belliraj
verteld over zijn verblijf daar: : "Ik werd op een dinsdagavond in januari van de straat geplukt in Marrakesj. Ik kreeg handboeien om en werd geblinddoekt. Daarna werd ik twee maanden lang gemarteld." De Marokkaanse verhoormethode leidt tot uitvoerige bekentenissen. Belliraj geeft toe dat er
plannen waren om de Marokkaanse regering om te brengen. Hij blijkt verantwoordelijk voor
smokkel van wapens naar Marokko. Belliraj bekent
zes onopgeloste politieke moorden die in België zijn gepleegd en noemt daarbij
details. Hij had niet alleen contacten met de
Palestijnse Aboe Nidal groep maar ook met de beruchte Algerijnse terreurgroepen GSPC en GICM. Belliraj blijkt in Afghanistan een bezoek aan Al-Qaida topmensen te hebben gebracht. Hij is leider van zijn eigen terreurnetwerk. Hij had onder andere nog het plan om de
filosoof Bernard-Henri Levy te vermoorden en hij zou banden hebben gehad met
de Hofstadgroep.
Maar aan de andere kant zou Belliraj een aanslag op
Europol in Den Haag hebben
voorkomen en ook een aanslag in Liverpool. Dat zou hem zijn gelukt bij zijn werk als informant voor de Belgische veiligheidsdienst.
Dat een medewerker van de Belgische inlichtingendienst een zesvoudige moordenaar blijkt te zijn is schokkend nieuws. Dat de Marokkaanse politie die moorden oplost is ronduit verbijsterend. En dat de moordenaar in Marokko wordt opgepakt en veroordeeld en daar zijn straf gaat uitzitten is ronduit bizar voor misdaden die in België zijn gepleegd.
De kritiek van de verbijsterde zuiderburen richt zich voornamelijk op de eigen regering.
Bij de
naturalisatie van Belliraj zou de
inlichtingendienst hebben gemanipuleerd.
De Belgische
staatsveiligheid schudt op zijn grondvesten.
De Belgische veiligheidsdienst wordt
beschuldigd van onoplettendheid en erger. Ook de
militaire inlichtingendienst is betrokken bij de zaak.
Als er drie Marokkaanse
inlichtingenagenten door België worden uitgewezen omdat zij
zich hebben misdragen in de zaak Belliraj weigeren zij te vertrekken.
Het Belgische beleid ziet er dan wat hulpeloos uit.
Het
Vlaams Belang wil de inlichtingendienst maar afschaffen. Men kan zich afvragen of de anti-Islamieten niet tevreden moeten zijn want er is een Belg van Marokkaanse afkomst terug in Marokko veroordeeld voor feiten in België. Dat schept een precedent.
Albert Raes was overigens het opperhoofd van de Belgische geheime dienst tot een onderzoek uitwees dat de dienst nauw verweven was met de neonazi-militie Westland New Post. Deze
grote man van het belgische spionnengilde is tegenwoordig
ereconsul van Marokko. Hij lijkt daarmee een spil in deze zaak.
Belliraj
is niet alleen
veroordeeld. In de
groep die
samen met Belliraj is veroordeeld zitten leden van de politieke oppositie partijen
Al-Badil al-Hadari, de Oumma-partij en de Partij van Gerechtigheid en Ontwikkeling. Al-Badil al-Hadari is door de regering ontbonden en een rechtbank wees een aanvraag voor wettelijke registratie van de Oumma-partij af. Advocaten van de verdediging klaagden dat de autoriteiten hen geen volledige dossiers gaven, anderen meldden dat hun cliënten waren gemarteld in hechtenis volgens Amnesty International.
Marokko heeft verder om de uitlevering gevraagd van
Abderahim Bekhti die in België vastzit en een medeplichtige van Belliraj zou zijn maar dat gebeurt
niet.
Er is in de zaak Belliraj
beroep aangetekend. En er lopen ook
gerechtelijke onderzoeken in België tegen Belliraj. Het is maar afwachten of de Belgische conclusies dezelfde zullen worden als de Marokkaanse. Zijn vrouw
heeft het er moeilijk mee. De zaak Belliraj is voorlopig nog niet klaar.
Dan was er het bericht over
Belgische terroristen in Afghanistan dat helemaal los staat van de zaak Belliraj.
En natuurlijk is er de stroom berichten over
ontsnapte gevangenen van de afgelopen dagen. Twee van de ontsnapten zijn
gevlucht naar Marokko. Zij zullen door Marokko niet worden uitgeleverd aan België. Zij zullen in Marokko worden berecht. Marokko levert geen onderdanen uit - ook niet als het Belgen zijn.
Waar gaat dat naartoe? Belgen of Nederlanders van Marokkaanse afkomst kunnen in Marokko worden berecht voor feiten die Europa zijn gepleegd en in Marokko strafbaar zijn omdat zij Marokkaan zijn. Maar worden zij beschermd door het Europese paspoort als zij worden vervolgd voor feiten die in Marokko strafbaar zijn maar in Europa niet? Zoals, bijvoorbeeld, spreken over het recht op zelfbeschikking voor de Saharanen. Of het aankaarten van de corruptie zoals
Chakib El Khayari heeft gedaan.
Overigens worden door België aan Nederland de Marokkaans-Nederlandse
jongelui wel uitgeleverd die in Kenia zijn opgepakt op verdenking van steun aan Somalische terroristen. Het wachten is op voorstellen om deze mannen uit te leveren aan Marokko. Want de anti-Islamitische lobby zal deze voorzet voor open doel wel niet willen missen.