maandag 7 september 2009

De Oxford Six


Toen de zes studenten nog dachten dat ze een reis gingen maken.


Zes Saharaanse studenten wilden deelnemen aan een vredesproject in Oxford waar zij voor waren uitgenodigd door Talk Together. Maar zij mochten niet naar Oxford. De studenten werden door de Marokkaanse autoriteiten tegengehouden. Want zomaar gaan praten over vrede... nee zo werkt het niet in Marokko. Amnesty International zag zich gedwongen een verklaring uit te geven.

Hieronder het verhaal van een van de zes studenten:

Mijn naam is Choummad Laarousi Rezouk
Ik ben geboren op 22/12/1989 in El Aiun, de Westelijke Sahara.
Ik ben een van de zes Saharaanse studenten die het recht werd ontnomen om naar het Verenigd Koninkrijk te reizen voor het Talk Together programma in Oxford deze zomer.
De Marokkaanse autoriteiten hielden ons tegen op de Al Massira luchthaven in Agadir, Marokko, op 5 augustus. We werden geslagen en met geweld naar huis gestuurd.

We werden onder surveillance geplaatst van de Marokkaanse politie in El Aiun.

Op 1 september terwijl ik naar huis ging, werd ik in de buurt van de middelbare school "Almorabitin" aangehouden door een politie-auto vol met agenten in burger.

Het eerste wat ze deden was me blinddoeken zo dat ik ze niet kon herkennen en toen begonnen ze met slaan en schoppen op alle delen van mijn lichaam.

Ze reden me naar Wad Saguia Elhamra (een vallei in de woestijn) die ik herkende toen de politie al mijn kleren en de blinddoek afdeed, en me handboeien aandeed met wat kleren onder de handboeien zodat ze geen littekens zouden achterlaten.

Na een poosje kwam een auto type 110 aan, en toen kreeg ik weer een blinddoek voor, maar ik herkende de politie officier die arriveerde, zijn naam is Aziz Anouch, ik herkende zijn stem omdat hij mij eerder had gearresteerd en gemarteld.

De politie sloeg en schopte me terwijl ze mij ondervroegen over onze reis naar het Verenigd Koninkrijk, en over de reden waarom wij gingen.

Vragen over de organisatoren van de reis, de oprichters, of het Polisario er verantwoordelijk voor is, of doet het Front de financiering? Wie waren onze contacten ...

Ik ontkende enig verband met het Polisario-front met onze reis en vertelde dat we een aanvraag hebben ingediend om het programma bij te wonen en toen werden uitgekozen.

Ik werd ook ondervraagd over enkele andere Saharaanse activisten; jongeren en vrouwen die op het moment worden gevolgd door de politie, maar ik ontkende die.

De politie schonk benzine over me en dreigde me aan te steken om mij te dwingen informatie te geven. Ik bleef bij mijn ontkenning. Ze goten koud water op mij.

Toen hingen ze me op de manier die zij de "gegrilde kip" noemen, dat is een beruchte marteling die de politie gebruikt.

De politie vroeg mij naar Saharaanse mensenrechten activisten, ik vertelde dat als ik ze ken iedereen ze kent. De ondervraging werd gevolgd door schoppen en slaan.

Ze groeven een gat in de grond van mijn maat, zetten me erin, vertelden dat het mijn graf was. Ze gooiden zand over me heen, behalve over mijn hoofd, en ze lieten me in die toestand voor ten minste een half uur.

De politie kwam terug en ondervroeg me met dezelfde vragen. Ik bleef bij mijn ontkenning.

De politie haalde me uit het gat, gaf me mijn kleren terug en zette me in de auto.

Aziz Anouch dreigde dat als ik zijn naam zou noemen of voor een video zou vertellen wat er met mij was gebeurd, de politie me zou ontvoeren en vermoorden.

Ik doe een beroep op alle internationale overheden en organisaties om op te treden tegen de wreedheid van het Marokkaanse regiem dat de mensenrechten schendt van ons Saharaanse volk. Geef ons internationale bescherming.

Ik weet zeker dat de andere studenten die hebben meegedaan aan het Talk Together-project dezelfde wreedheden zullen tegenkomen die Nguia El Houassi en ik hebben ondervonden.

Ik doe een beroep op de Verenigde Staten om druk uit te oefenen op Marokko om te stoppen met het martelen van Saharaanse studenten, vrouwen en kinderen.
-------------------------------------


Hieronder het verhaal van Hassawina Nguyia.


---

Ondertussen heeft het Nederlandse IKV/PaxChristi zijn website over Marokko aangepast... er staat geen woord over de Westelijke Sahara in!

Geen opmerkingen: