Hoe gaat het met de professor? De vraag wordt in Nederland niet gesteld. In het kille polderland draait het nieuws om Wilders en zijn Marokkaanse tegenspelers maar de kwestie West Sahara is even onbekend als professor van Walsum.
Er is ook niet veel te melden.
Er zijn drie onderhandelingsronden geweest en binnenkort komt er nog een vierde.
Van Walsum heeft een reis om het conflictgebied gemaakt; door Marokko, Algerije en Mauretanië maar hij is niet in de Westelijke Sahara geweest. Dat is jammer want dan had hij kunnen zien wat voor graffiti de jongens van zijn vredesmacht over de archeologische bezienswaardigheden bij Tifariti hebben gespoten.
Peter van Walsum heeft wel Saharaanse vluchtelingen bezocht in hun kampen in de woestijn van zuid Algerije maar hij kon daar niemand hoop bieden. Dat is heel jammer want de vluchtelingenkampen bestaan al meer dan dertig jaar en het geduld en het vertrouwen in de Verenigde Naties begint op te raken. De stemming onder de vluchtelingen begint regelrecht oorlogzuchtig te worden. Het leiderschap van het Front Polisario blijft rustig en maant tot kalmte.
Maar naast de goed georganiseerde en ordelijke vluchtelingenkampen is er ook een ondergrondse Saharaanse beweging in het bezette gebied. Daar zijn de spanningen nog veel groter want de Saharanen staan er bloot aan vervolging door de Marokkaanse onderdrukkers. Die etnische spanningen bestaan ook in Marokko zelf want in het zuiden van dat land wonen veel Saharanen.
TanTan is een stad in zuid Marokko waar de USA graag een basis zou willen vestigen. De Amerikanen hebben daar al eens oefeningen gehouden met het Marokkaanse leger. In die stad is nu een Marokkaanse politieagent om het leven gebracht en de Marokkaanse bezetter geeft hiervan Saharanen de schuld. Het Polisario ontkent iets met de zaak van doen te hebben. Het Polisario heeft met dit soort acties dan ook heel veel te verliezen.
Het Saharaanse verzet binnen het bezette gebied is opvallend geweldloos en een belangrijke rol is weggelegd voor vrouwen. Een beroemde naam daarbij is Aminatou Haidar die de Zilveren Roos is toegekend en ook de Juan Maria Bandres mensenrechtenwerk-prijs, en zij heeft een nominatie voor de Sakharov prijs gekregen en het ereburgerschap van Napels. (Tijdens een bezoek aan Nederland heeft Aminatou Haidar overigens
De ruimte voor geweldloze actie en verzet is echter heel klein. Er is veel woede en provocateurs kunnen makkelijk problemen uitlokken. In Noord Afrika is bovendien een wapenwedloop gaande tussen Algerije en Marokko. En Nederland pikt daarbij dure graantjes mee.
Wat doet Peter van Walsum er aan? Zo te zien helemaal niets. Als een kille technocraat doet hij plichtmatig de onderhandelingsrondjes terwijl hij daar zelf niet in lijkt te geloven. Wat zou er voor die man belangrijk zijn? Eigen ambitie en een mogelijke Nobelprijs voor de vrede? Of eigen ambitie en grote winst voor nederlandse wapenhandel?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten